Ik wou,,,
Andy schopte tegen een leeg colablikje en staarde naar de woeste zee. Wat was hij toch een idioot geweest. Het had absoluut geen zin in zo'n grote stad je moeder te zoeken. Hij had een heel eind over de boulevard gelopen met zijn fiets aan de hand. Hij had meer dan een uur de mensenmassa bestudeerd in de hoop de lange, slanke gestalte van zijn moeder te ontdekken. Niets...
Hij vroeg zich af hoe het Jade verging. Zij wist tenminste zeker dat haar oma thuis was. En dat haar oma blij zou zijn haar te zien. Hij probeerde de brok in zijn keel weg te slikken. Een jongen van veertien mocht niet huilen, zeker niet op straat. Bij Ricky was dat anders: niemand keek ervan op wanneer een jongetje van zeven tranen met tuiten huilde. Andy dacht soms wel eens dat het helemaal niet zo gek was om klein te zijn...