Ó sol fun quentarme;

domne escallofríos,

cal se o Norte bravo

me arrastrase arisco.

Sentín unha gaita

de alegre sonido,

i os cabelos todos

puñéronseme irtos;

e tembrei cal tembra

na beira do río

herba que a corrente

toca cos seus limos.

Miña alma dorida,

meu corpo inxeliño,

faivos mal a gaita,

dávos o sol frío.

Miña alma, meu corpo,

se non é feitizo,

é que a morte querme

para o seu enxido.