Baixaron os ánxeles

adonde ela estaba,

fixéronlle un leito

cas prácidas alas,

e lonxe a levano

na noite calada.

Cando á alba do día

tocou a campana,

e no alto da torre

cantou a calandria,

os ánxeles mesmos,

pregadas as alas:

«¿Por que —marmurano—,

por que despertala?...»