Mas o que tén mal sino,

mal sino o seguirá,

que as rápidas correntes

non volven nunca atrás.

¿Que asperas, se a esperanza

caso de ti non fai?...

Adiante, pelegrina,

dá fin ó teu romax,

que, anque acabar non queiras,

aló te han de levar

do teu mal fado as ondas

e os fortes huracáns.

¡Que inda tes fe!... Terala,

ña probe, no teu mal;

terala nas espiñas

que te han de atormentar;

na fel que pezoñosa

sin sede beberás;

no pan amargo e duro

que te alimentará.

Nunca do mar as ondas

doces se tornarán,

nunca túa sorte terca

ca dicha amainará,

nin ca ilusión te alentes

dun brando descansar;

que só o sono da morte

o triste dorme en paz.

Acaba logo, acaba

o teu triste romax,

que ó que en mal sino nace,

mal sino o seguirá.

Nas alas da disgracia

o teu destino vai,

e as rápidas correntes

non volven nunca atrás.