29

Het laatste afscheid

Voordat ik het huis verliet om bij mijn oudtante Francis Wilkins te gaan wonen, moest ik nog een laatste brief aan Ian schrijven. Zoals papa het had gezegd, leek het nog heel lang te kunnen duren, misschien jaren en jaren, voor ik Ian weer zou zien, en als en wanneer hij hier terugkwam, zou ik er niet zijn.

Ik besefte pas toen ik thuis was dat ik de pen had meegenomen die oma Emma had gebruikt. Het was of de pen iets magisch had.

Ik dacht aan haar glimlach en besloot dezelfde pen te gebruiken om Ian te schrijven.

Ik zou hem altijd gebruiken als ik hem schreef.

En hij zou het weten. Op de een of andere manier, hoe dan ook, zou mijn broer Ian weten dat we op magische wijze weer bij elkaar zouden komen.