3

Toen Philpott het halfduister van de Beveiligde-Verbindingsruimte binnenliep, zag hij Mike Graham in elkaar gedoken voor twee rijen van elk drie computerbeeldschermen zitten. 'Ik weet dat je hebt gezegd dat je nog een uur nodig hebt' - doordat de wanden en het plafond zo dik bekleed waren, klonk zijn stem dof en gedempt - 'maar ik begin nerveus te worden.' 'Ik krijg er zelf ook de kriebels van,' zei Mike. 'Ik ben nou al twintig minuten bezig met één lullig klein detail en ik kom gewoon geen stap verder.' Hij leunde achterover en rekte zich eens uit. Hij was een lenige man met welgevormde gelaatstrekken en op een conventionele manier was hij tamelijk knap. Philpott, die het nooit leuk vond om te moeten toegeven dat iets of iemand geen ernstige tekortkomingen had, zei vaak dat Mike zijn haar veel te lang droeg. 'Wanneer heb je iets wat de moeite van het bekijken waard is?' 'Dat heb ik al.' 'Uitstekend.' Philpott ging in de draaistoel naast die van Mike zitten. 'Dus je hebt een voorlopig vonnis?' 'Nou, het lijkt me dat dit heel goed een zaak voor de UNACO zou kunnen zijn. De dode blijkt namelijk bij een groot aantal terreuraanslagen betrokken te zijn geweest. Zijn werkelijke naam was Jakoeb Hisjam en zoals iedereen al dacht, was hij inderdaad een Arabier. Bij het ministerie van Sociale Zaken stond hij ingeschreven als Kemal Haidar, zesentwintig jaar oud. Volgens hun gegevens woonde hij in een huurkamer in Chelsea en kwam hij oorspronkelijk uit Marokko. Hij is een maand geleden in Londen gearriveerd en zou Engels en geschiedenis gaan studeren aan het Monkfield Institute.' 'Nooit van gehoord.' 'Speciale Operaties 11 van Scotland Yard heeft het even nagecheckt. Het Monkfield Institute bestaat uit een paar huurkamers ergens in de buurt van Edgware Road waar een gepensioneerde leraar een schooltje drijft. Er staan een heleboel studenten ingeschreven, maar er schijnt nooit iemand te komen opdagen.' 'Weer zo'n armzalig fraudegeval,' zei Philpott. 'Volgens mij komt het door die sfeer van armoede en verval in Engeland. Dat moedigt dit soort zwendelaars aan.' 'Naast zijn intellectuele arbeid had onze man ook een parttimebaan als portier bij het Wimpole-hotel in Paddington.' 'Maar toch kon hij zich een kamer in Chelsea veroorloven. Ik neem aan dat dit allemaal een dekmantel was?' 'O, zeker.' Mike sloeg een toets aan en op het derde scherm van de bovenste rij verscheen een formulier uit het archief van de Mossad in beeld. Links op het scherm stond de foto van de Arabier, met rechts daarvan zijn vingerafdrukken en eronder een samenvatting van zijn strafregister. 'Bij Scotland Yard en Interpol is geen informatie over hem beschikbaar, maar voor de Israëliërs is hij een oude bekende. Deze foto dateert van een maand nadat hij zijn plastisch-chirurgische operatie heeft ondergaan. Zijn vingerafdrukken zijn toen ook veranderd; vermoedelijk met behulp van zuur en puimsteen. De vingerafdrukkenjongens van de Mossad hebben een latente afdrukkenonderzoek gedaan op een paar onduidelijke vingerafdrukken die in Hebron zijn aangetroffen en dat heeft zijn werkelijke vingerafdrukken opgeleverd.' Philpott tuurde naar de tekst op het scherm. 'Het is Hebreeuws.' 'Ik heb een vertaling.' Mike hield een print-out op. 'Met de complimenten van het Mossad-archief.' 'Ik ben zeer onder de indruk. Telkens als ik je weer eens spreek, zijn je connecties er beter op geworden.' Mike ging met zijn vinger de lijst af. 'Hisjam beschikte over zestien bekende pseudoniemen en staat al sinds zijn elfde bekend als terrorist. In zijn tienerjaren is hij er op de een of andere manier in geslaagd om niet alleen geschiedenis te studeren, maar ook een deskundige te worden op het gebied van opruiende en anarchistische activiteiten. Hij was een prominent medewerker van de Libanese terreurbeweging Jezzine, waar hij bekendstond om zijn energie, zijn technische vaardigheden en zijn vindingrijkheid. Ideologisch was hij niet zo goed onderlegd, maar met zijn felle haat tegen de joden heeft hij dat heel redelijk weten te compenseren. Op zijn achttiende is hij tot erelid van de Broederschap van de Civetkat benoemd.' 'De Broederschap van de wat?' 'De Civetkat. Ze hebben gezworen de joden te bestrijden op alle mogelijke manieren. Dat maakt ze niet uniek, maar wel bijzonder sterk gespecialiseerd. Alle leden hebben een tatoeëring van een civetkat in hun rechteroksel. Dat wordt verondersteld geluk te brengen en gevaar te bezweren.' 'Goh,' zei Philpott.'Zo kom je toch elke dag weer iets nieuws te...' 'In juni 1994 hebben de Israëliërs een opleidingskamp van de Hezbollah in Zuid-Libanon gebombardeerd, waarbij veertig guerrillastrijders om het leven zijn gekomen. Zes mensen hebben het overleefd en Jakoeb was een van de gelukkigen.' 'Was hij dan lid van de Hezbollah?' 'De Israëliërs vermoeden dat hij daar als opleider fungeerde. Na het bombardement is hij een tijdlang gefêteerd als een levende martelaar en hij heeft in het openbaar verklaard dat hij zijn inspanningen tegen de joden zou verdubbelen. Drie weken daarna heeft hij bij een wegversperring in de Beka'a-vallei drie medewerkers van de Shin Beth in een hinderlaag laten lopen en vermoord. Sindsdien heeft de Mossad hem voortdurend op de hielen gezeten. Men dacht dat hij zich ergens in Marokko schuilhield, waarschijnlijk in de omgeving van Tetoean, en dat is geen plek waar de Israëliërs makkelijk kunnen gaan zoeken. Ze waren heel verbaasd dat hij in Engeland bleek te zitten.' 'Inderdaad. Wat had hij daar te zoeken en waarom heeft hij een politiek beleidsmedewerkster van het Witte Huis uit de weg geruimd? Ik bedoel: waarom hij? Waarom hebben ze daar een doorgewinterde, jodenhatende terrorist uit het Midden-Oosten op gezet?' 'Emily Selby was joods.' 'Maar toch zeker niet het type voor wie Arabische terroristen helemaal naar Europa zouden reizen?' 'Ik weet zeker dat de zaak ons heel wat duidelijker zou zijn als we zouden weten wat Emily met Erika Stramm, die andere vrouw op de foto, te maken had.' Philpott keek naar de beeldschermen.'Wat is het losse eindje waar je nu naar op zoek bent?' 'Jakoebs pistool. Ik heb het serienummer gecontroleerd bij de fabrikant, Deutsch-Wagram, en die zeggen dat het afkomstig is uit een partij van vijftig stuks die vorig jaar in Wenen is aangekocht voor export naar de VS. De koper was een zekere Albert Torrence uit Denver, Colorado, en dat blijkt een valse naam te zijn. Maar de wapens zijn wél door de Amerikaanse douane heen gekomen. Ik beschik over de serienummers van de andere pistolen uit de partij en ik heb contact opgenomen met alle justitiële websites op het ICON, maar niemand beschikt over gegevens die betrekking hebben op Glock 17's.' 'Is de Glock 17 niet het pistool waar de wapendeskundigen destijds zoveel herrie over geschopt hebben? Het pistool dat volgens de paniekzaaiers niet kon worden opgemerkt door een metaaldetector?' Mike knikte. 'Het ding is grotendeels van plastic. Maar er zit toch nog te veel staal in om er zomaar mee door een metaaldetector te kunnen lopen. Wat de gebruikers werkelijk enthousiast maakt, is het zeven-tien-patroonsmagazijn.' Mike drukte opnieuw een paar toetsen in en er verscheen een afbeelding van de Glock 17 op een van de monitoren. 'Het is een mooi wapen. Het is stevig, het is accuraat en als dat nodig is, geeft het grote magazijn je voldoende ammunitie om rustig in te schieten.' Mike keek Philpott eens aan. 'Ik vraag me af hoe dat wapen vanuit de VS in handen van Jakoeb Hisjam heeft kunnen komen.' 'En ik zou graag willen weten waarom hij het in zijn mond heeft gestoken en er zijn achterhoofd aan flinters mee heeft geschoten. Het feit dat hij door vier Londense politieagenten achternagezeten werd, lijkt me daar toch geen reden voor.' 'Waarschijnlijk wilde hij niet gearresteerd worden,' zei Mike. 'Bijgeloof en een obsessieve instelling vormen belangrijke bestanddelen van de psyche van fanatici, en dat zijn ook net de elementen die tot hun ondergang kunnen leiden. In mijn ervaring leiden het bijgeloof en de dwangmatige inslag van de gemiddelde terrorist vaak tot een afschuwelijke angst voor arrestatie. Ze zijn doodsbang om in hun bewegingsvrijheid beperkt te worden en zich in de macht van iemand anders te bevinden. Weet u nog dat geval in Rome van drie jaar geleden? Ik had daar een Libanees in het nauw gedreven die een hoop goud had gestolen...' 'Sjofar,' zei Philpott. 'Sjofar. Ik had hem klem. Hij kon zich alleen nog maar overgeven en laten wegleiden. Maar het was een fanaticus en hij wilde absoluut niet gearresteerd worden, tot geen enkele prijs, en voordat ik er erg in had, had hij zijn polshorloge in zijn mond gestoken en het in zijn strot geduwd. Het was een zware Seiko met een stalen polsband en een kast met een middellijn van vier centimeter. En Jezus, zat dat ding even klem! Hij liep blauw aan en binnen een minuut was hij er geweest. En dat allemaal omdat iemand hem in zijn bewegingsvrijheid wilde beperken.' Mike stond op en wreef langzaam zijn ogen uit. 'Voel je je wel goed?' 'Ik denk dat ik hier niet al te lang meer moet blijven hangen. Ik begin het lekker rustig te vinden en ik krijg slaap.' 'Jij moet er nodig eens uit, dat is wel duidelijk.' Philpott haalde een kleine mobiele telefoon uit zijn zak en drukte op een knop. 'Daarna kun je dan doorgaan met het opsporen van dat pistool. Ik weet zeker dat dat heel belangrijk is.' Hij zette de telefoon aan zijn oor. 'Miss Wellington? Kunt u ons misschien een opkikkertje brengen? We zitten in SCS-Eén. Dank u wel.'

*** 

Vijf minuten later, net toen Philpott de koffie inschonk, merkte hij op dat er een strook pleister over Mike Grahams knokkels was geplakt. 'Heb je je handen laten wapperen?' Mike kromde zijn hand. 'Ik ben te kort door de bocht gegaan en moest snel bijsturen. Mijn hand is langs een uitstekende steen geschuurd.' 'Je moet echt een beetje uitkijken met die motorfiets. Je rijdt veel te hard.' Dat was het soort opmerking dat in deze situatie geëigend leek en hij zei het zo terloops dat Mike het, als hij dat wilde, makkelijk zou kunnen negeren.' 'Ik rij echt heel voorzichtig, meneer, dat weet u best.' 'Werkelijk? Dat moet me dan even ontschoten zijn.' 'Zelfs tijdens een wedstrijd streef ik altijd naar een hogere spirituele dimensie,' zei Mike met een uitgestreken gezicht. 'Eh...' 'Mijn doel is eenheid met de machine, zodat ik deel kan uitmaken van het transcendentale feit van zijn snelheid.' 'Dat is duidelijk.' 'Het is een kunst, en wat telt een schrammetje nou als het om kunst gaat? Ik bedoel, als ik op mijn motor zit, geef ik uiting aan mijn diepste gevoelens en tegelijkertijd poets ik ook mijn karma nog een beetje op.' 'Daar had ik even niet aan gedacht, Michael. Dom van me.' Ze lachten en Philpott overhandigde Mike zijn koffie. Even voelden ze zich niet helemaal op hun gemak. Tijdens dit soort gezellige ogenblikken kon er soms ineens een ongemakkelijke stilte vallen, want allerlei zaken waar ze nooit over spraken, bleven toch altijd duidelijk aanwezig. 'Breng je je weekeinden nog steeds door in de serene rust van Vermont?' Steeds vaker,' zei Mike. 'En daar zit je dan gewoon in je eentje?' 'Ja, helemaal op mezelf. Ik heb mijn tv om me gezelschap te houden, mijn auto voor het vervoer en mijn motor voor mijn tot kunst verheven doodsverachting.' Een paar jaar geleden waren Mikes vrouw en zoontje door terroristen vermoord en zijn overweldigende verdriet had zware littekens achtergelaten. Lange tijd was hij volkomen ontroostbaar geweest en toen zijn eerste rouw na verloop van tijd eindelijk voorbij was, was hij van New York naar Vermont verhuisd en daar een kluizenaarsbestaan begonnen. Uiteindelijk had hij daar een zekere rust in weten te vinden, maar sommige vrouwen meenden nog steeds verdriet in die donkerblauwe ogen van hem te bespeuren. De hevige pijn van het verlies behoorde nu volledig tot het verleden, maar hij was er een ander mens door geworden en serieuze risico's vormden een onderdeel van die verandering. Persoonlijk was Philpott van mening dat het therapeutische werking had: elke oud-politieman wist dat groot gevaar een goed geneesmiddel vormde tegen rusteloosheid. 'Wat denkt u ervan?' Mike wees naar de beeldschermen. 'Denkt u dat we weer eens in actie kunnen komen?' 'Misschien wat papierwerk. Een grondig onderzoek ter plekke met een heleboel verhoren en daarna een lang en gedetailleerd verslag om alles netjes af te ronden.' Mike keek hem eens doordringend aan. 'U weet in ieder geval wel hoe u iemand moet opvrolijken.' 'Maar aan de andere kant kan het ook een hartstikke spannende stunt worden.' Philpott nam een slokje koffie. 'Laten we eerst maar eens kijken waar Sabrina mee op de proppen komt. Ik heb zo'n gevoel dat dit wel eens heel wat belangrijker zou kunnen zijn dan we nu denken.'