ÓS ESCOLARES LUSITANOS
Recibimento na Casa de Galicia en Madrí.
¡Ben vidos, escolares!
Neste aleiro
onde, maino repouso no camiño
de anduriñas de voo aventureiro,
un fato de galegos fixo o niño,
ten a visita coa que nos honrades
a mólida ternura,
as doces soavidades
da do irmán benamado
que, da lareira á tépeda quentura
dimpois da loita mundo adiante, ven
a relembrar as grorias do Pasado
¡e a soñar novas grorias no Alén!
* * *
Con vós chegan, louzanas, recendentes,
as visións espelladas e tranquías,
da Braga das caeiras verdecentes
e da Régoa das rosas campesías;
do chau de bendición en onde as vides
colgan os asios, a locir, nos gallos
de pinos e sobreiras,
nas ponlas das pereiras
e antre o follaxe espeso dos carballos;
das terras sempre amigas
nas que abriron seu rego
o Douro das violas e as cantigas
e o amado da Lúa,
¡o lírico Mondego!
Xuntos no chau e con parexa historia,
irmandados na fala e sentimento
fálanos, como nosa, a vosa groria.
Cara ó Atlántico mar, beira do Miño,
posta a man no tremente corazón
olla Galicia no estelar camiño,
das bágoas da emoción
os ollos arrasados,
o voo de Sacadura e de Coutinho
«por ares nunca dantes navegados»
e ve, axeonllada, latexante,
que unha albada de groria se aveciña
e que o avión se alonxa e se encamiña
por veredas de estrelas,
levando, ceo adiante,
¡a Cruz de Cristo, a Cruz das Caravelas!
Un berro de ledicia vai no vento.
Os héroes inmortaes
da epopeia sin par das Descobertas,
Gonzalo Velho, Zarco e Magalhaes
e Diego Cao e Gama e outros cento
siguen de azas abertas
a nao voadora até o rochedo
onde un istante incrínase abatida,
por mandado segredo
dos outos Ceos, para ben, detida:
¡A ten de bendecir
o Encuberto, o Santo Cabaleiro,
aquel que ten de vir
unha certa mañán de neboeiro!
Máis ditosa, lanzal, conqueridora,
que a que levaba na rompente prora
a Vitoria trunfal de Samotracia,
vai guiada da forza milagreira
da diviña Saudade.
¡A Fe, a Espranza, a Gracia,
a Beleza, o Relembro, a Eternidade!
¡A diviña Saudade creadora,
Pomba sagra do noso Sant Grial!
¡Alma aniñadora do Ideal
da Raza da Galicia soñadora
e o lexendario, heroico Portugal!
* * *
¡Irmáns no sentimento saudoso!
¡Mocedade da patria portuguesa!
Este homilde fogar galego é voso.
¡É voso este casal
onde vive a soñar, orante, acesa,
a alma de Galicia e Portugal!