¡Irmanciña adourada

que pasáche-lo mar!

¡Antre a brétema, o tanguido

da campaíña de San Patricio zoando vai!

¡Carne, sangue, ósos celtas!

¡Irlanda! ¡Irlanda irmán!

¡Ten unha nova estrela o noso ceo

e ten uns santos novos noso altar!

Chegou o teu berro

ós cons de Fisterre que baten o mar

e abreu o teu laio, salouco e ruxido,

as vellas feridas do vello Breogán…

¡xa está cheo de sangue vermello

o cáliz do San Graal!

¡Irmanciña adourada

que pasáche-lo mar!

¡A lanza groriosa dos feitos heroicos e os sagros misterios,

en alto… afiada… na man!