Sinds vijftien maanden heeft Sophie een neusje gekregen voor illegale eenkamerappartementen, twijfelachtige onderverhuurde kamers, zwart werk. Kortom, alle trucjes om in een nieuwe stad onder te duiken. Ze bekijkt de vacatures en zoekt systematisch naar de slechtste baantjes, waarvoor geen enkele referentie is vereist. Twee dagen later sluit ze zich aan bij een ploeg die kantoren schoonmaakt. De schoonmaakploeg bestaat uit Afrikaanse en Arabische vrouwen die met harde hand worden geleid door een dominante, sadomasochistische vrouw uit de Elzas. Eens per twee weken krijgen ze hun loon, handje contantje. In Vit'Net' denken ze dat het quotum van witte werkneemsters is bereikt als de helft van een ploeg over een loonstrookje kan beschikken. Sophie maakt deel uit van degenen die dat niet hebben. Voor de vorm, maar biddend dat ze geen gelijk krijgt, doet ze net of ze tegenstribbelt.

Tegen tien uur gaat Sophie naar beneden en loopt het trottoir op. Het afhaalbusje komt haar ophalen. Ze brengen elke ploeg naar hun werkplek. De werkdag eindigt klokslag zes uur in de morgen. De nachtelijke maaltijd wordt in het busje genuttigd, als ze van de ene werkplek naar de andere rijden.

1 oktober nadert snel. Sophie heeft nog maar tweeënhalve maand om haar plan tot een goed einde te brengen, en het is absoluut van levensbelang dat het haar lukt. Aan het begin van de maand is ze begonnen met haar eerste dates. Ze heeft zich slechts bij één bureau ingeschreven.

Later ziet ze wel of het er meer moeten worden, maar zo'n huwelijksbureau is niet goedkoop. Ze heeft 1400 euro uit de bureaula van de bedrijfsleider gepakt, om haar eerste speurwerk te kunnen bekostigen.

De identiteit van Marianne Leblanc is haar gegarandeerd voor een 'redelijke termijn', met andere woorden niet lang. Ze heeft zich dus voorgenomen de eerste de beste te nemen. Al ben je ten einde raad, tril je voortdurend over je hele lijf, vermager je zienderogen en slaap je drie uur per dag, vanaf haar eerste ontmoeting wist Sophie dat 'eerste' een woord zonder betekenis is. Ze had haar verlanglijstje gemaakt: een man zonder kind en met een helder, overzichtelijk leven. Voor de rest zal ze moeten roeien met de riemen die ze heeft. Op het huwelijksbureau heeft ze geveinsd dat ze niet zeker wist wat voor man ze zou kiezen. Ze heeft idiote dingen gezegd als 'een eenvoudige man', 'een rustig leven'.