Positief (december 2006)

De donkere dagen voor kerst zijn voor mij ook daadwerkelijk donkere dagen. Elk jaar ben ik dan even de weg kwijt, variërend van depressief tot een dippie. 

   Nu de kerst voorbij is en ik voor mezelf een beetje mijn jaar heb doorgenomen, denk ik dat het wel wat beter met mij is gegaan, dit jaar. Natuurlijk zijn Kerstmis, oud en nieuw en alle verjaardagen dagen die ik het liefst oversla.

   En natuurlijk zijn er dagen waarop het echt superslecht met me gaat. Maar als ik dat vergelijk met een jaar terug, worden het er wel minder. Het gemis wordt zeker niet minder, maar om toch te proberen het leven voor mezelf en mijn directe omgeving wat draaglijker te maken, probeer ik te genieten van de allerkleinste dingen.

   Ik kijk, hoe gek het ook klinkt, zo vaak mogelijk positief naar het leven. Ik ben uit een vreselijk diep dal gekropen, als de allertraagste slak. Met heel veel steun van mensen om mij heen en natuurlijk met mijn allergrootste steun en toeverlaat, mijn vriendin Angela, vechten we nog elke dag om uit dat diepe dal te blijven.

   Het is wel erg zwaar, wat ik nu allemaal opschrijf, maar het is de waarheid. Ik heb de afgelopen dagen een geweldig boek van Toon Hermans gelezen: Van de schaduw en het licht. Een aanrader, vol prachtige gedichten en verhalen. Eén gedicht wil ik u niet onthouden:  

Vertel me niets van het leven

Ik heb ervanlangs gehad

Ik zag het niet meer zitten

Hoewel het er zeker zat

Vertel me niets van het leven

Ik was jaren in de leer

Als ik nu de moed verloren heb

Dan vind ik ’m wel weer.

Denk niet dat ik het licht heb gezien of me bij de een of andere sekte heb aangesloten. Ik wilde dit gewoon even kwijt, vooral aan mensen die het ook moeilijk hebben.