09.59 uur

De afgelopen dagen was ik in het huis ondergedoken gebleven en had ik onafgebroken de tekeningen bestudeerd. Maar ik had geld nodig en moest nodig het huis uit. Ik nam een bus en ging achterin zitten met mijn hoofd naar beneden en mijn capuchon over mijn gezicht getrokken. Het voelde goed om eruit te zijn; zomaar een jongen die met de bus ging. Ik stapte over op een andere bus, eentje die ver van het centrum weg reed, en ging in een buitenwijk waar ik nooit eerder was geweest op zoek naar een pinautomaat. Ik nam wat geld op van mijn spaarrekening. Als de politie de transactie zou achterhalen, zouden ze denken dat ik daar ergens in de buurt ondergedoken zat.

Ik keek om me heen en zag een politieauto door de straat rijden. In een instinctieve reactie sprong ik een portiek in en wachtte tot hij voorbij was. Eindelijk reed de auto door en kon ik verder lopen.

De hele terugweg in de bus maakte ik me zorgen over mijn moeder en mijn zusje. Ik vroeg me af hoe lang ik dit leven nog kon volhouden…