5

'Nu begin ik het te begrijpen,' zei Jimmie toen hij de Lexus het parkeerterrein van de supermarkt zag oprijden.

'Ik ben blij dat jij het snapt,' snauwde Eric. 'Die vent rijdt met dat kind naar een of ander gat en laat haar alleen in de auto achter terwijl hij gauw naar de winkel gaat. Hij kon bij East Bay zeker geen burrito krijgen?' 'Hoe heet deze plaats, Eric?' 'Ik...'

'Hé, ik snap het!' Ray onderbrak hem. 'Deze plaats heet Oakdale. Hij denkt dat hij het kind thuisbrengt.' 'De man op de achterbank heeft een sigaar verdiend.' 'Dan is hij dus toch een gewone burger,' concludeerde Eric. 'Nee, niet zomaar een burger, Eric, een romantische held in de dop. Meneer Peter Howard vindt het niet genoeg om het juffertje in nood te redden; hij wil haar ook persoonlijk thuis brengen. Hij kan het applaus al horen. Bij hem vergeleken stelt Don Quichote niets voor. 'Don wie? Is dat die klant in Zuid-Amerika?'

'Allemachtig, Eric, kijkje nooit tv? Dat is die Spaanse vent die gek werd van windmolens. Ja toch, Jimmie?' 'Ik had het niet beter kunnen zeggen, Ray.'

'Laten we met die onzin kappen. Dus hij is een brave burger. Wat gaan we nu doen?'

'We volgen hem totdat hij ergens gaat slapen. We dekken je kenteken af en wachten tot hij slaapt. Dan pakken we hem en het meisje en kijken hoeveel hij weet en wat hij heeft doorverteld.' 'En dan?'

'En dan doen we onze goocheltruc.'

'Hoe bedoel je?'

'We laten hem verdwijnen.'