Une cure au soleil, ça donne bonne mine, et ça ne coûte pas cher… si vous la faites, modestement, sur votre balcon.

Mais si vous la faites sur la Montagne du Soleil, supervisé par le dieu Soleil en personne, et stimulé par les servantes du dieu Soleil, vous paierez – noblesse oblige – le prix fort et même, pour ne rien vous cacher, il vous en cuira !

Une enquête égyptienne du fameux criminologue et châtelain écossais Lord Percival Kilvanock. Cette fois, c'est un de ses propres amis qu'on retrouve assassiné... dans la chambre même qu'aurait occupée l'illustre romancière Agatha Christie, à l'hôtel Old Cataract d'Assouan. On croit avoir déjà arrêté le coupable, un Nubien nommé Abou, mais Lord Percival, flanqué du superintendant de Scotland Yard Angus Dodson, est persuadé qu'on se trompe. Selon lui, il faut plutôt chercher du côté des collègues de son ami défunt, des égyptologues dont la bonne réputation n'est peut-être pas si justifiée. Comme dans les sépultures anciennes, il va falloir gratter quelques strates pour faire apparaître la vérité...

Une bonne petite histoire chic, en forme de Cluedo littéraire avec un clin d'œil appuyé et relativement amusant à la reine du crime acidulé. Les amateurs dévoreront sans problème cette enquête hantée par le pharaon maudit Akhenaton. Avec les bons mots du désormais célèbre Lord Percival en prime.
Bruno Ménard

Ça ne me déplairait pas de rencontrer la personne qui a posé pour ce portrait, vue de dos, dans le plus simple appareil, comme on dit...

Mais, je me demande quel est le critique grincheux qui a tracé une grande croix rouge sur la toile... rouge sang, pour être précis, et ça, ce n'est pas une figure de rhétorique.

Du sang, il y en a d'ailleurs plein l'atelier de feu Hardacre, le peintre mondain, dont le cadavre gît présentement sur le tapis, derrière le divan... Décidément, la vie d'artiste, ce n'est pas toujours rose!

Het elixer
Zou jij willen sterven voor het eeuwige leven?

'Ze hadden hem niet hoeven vermoorden Hij heeft nooit van het bottenaltaar gedronken. Deze cryptische, laatste woorden van een dakloze vrouw in San Francisco ontsluiten een lang bewaard geheim dat de geschiedenis heeft veranderd. Een geschiedenis waarin een geheimzinnige vloeistof een allesbepalende rol speelt.

De jonge, vindingrijke Zoe ontdekt dat haar oma helemaal niet vijftig jaar geleden is overleden, maar pas onlangs. En dat zij in een park in San Francisco is vermoord. Als Zoe haar bizarre familiegeschiedenis ontraadselt, ontdekt ze dat ze van een lange lijn Hoeders afstamt, hoeders van een elixer dat iedereen lijkt te willen hebben. En iedereen denkt dat Zoe het heeft...

Het elixer is een met veel vaart geschreven thriller in de traditie van Katherine Neville en Dan Brown, met sterke mannelijke en vrouwelijke hoofdpersonen die in een gevaarlijk kat-en-muisspel vechten voor hun leven.


(source: Bol.com)

De taal der Stenen is een fantastische vertelling waarin Robert Carter op sfeervolle wijze een alternatief en mythisch Engeland weet te verbeelden, geheel in de traditie van J.R.R. Tolkien en T.H. White. Witmantel is het afsluitende deel van de eerste De Taal der Stenen trilogie.

Gwydion waakt al sinds mensenheugenis over het Engelse Rijk. Hij heeft de druïden zien komen en gaan en hij heeft koning Arthur ten strijde zien trekken, in de tijd dat men hem Merlijn noemde.

De legendes spreken over een terugkeer van koning Arthur, maar in het alternatieve Engeland van Robert Carter is er niemand behalve de magiër Gwydion die een bloedige burgeroorlog kan voorkomen. Samen met zijn leerling Will gaat hij op zoek naar de magische stenen die duizend jaar eerder zijn opgericht om Engeland voor onheil te behoeden.

Recensie(s)

NBD|Biblion recensie

Dit deel 3 van de trilogie 'De taal der stenen' gaat verder waar deel 2 geeindigd is. Ook nu staat Will centraal. Hij heeft het kinderlijke volledig van zich afgeschut en er treedt zelfs een mate van rebellie tegen meestermagier Gwydion op. De strijd tegen de stenen en Lork breidt zich uit, het land komt in steeds grotere staat van oorlog en in diverse gevechten en plaatsen komen we oude bijpersonen tegen. Daardoor ontstaat een gevoel van deja-vu. Wel zijn zij onder invloed van de Lork niet altijd meer wie ze waren; dat maakt het verhaal moeilijk volledig te doorgronden. De schrijver laat op diverse momenten doorschemeren dat Will nu alles snapt, dit in tegenstelling tot de lezer op dat moment. Opvallend is ook de betrekking van onze wereld. Pas in dit deel wordt duidelijk dat het verhaal zich afspeelt in een parallelle wereld en dat er vensters zijn tussen de werelden. Zij stormen af op een botsing met onze wereld. Het verhaal is onderhoudend en bestaat net als boek 1 en 2 uit vier delen; wel zijn de hoofdstukken nu weer wat langer.