Vader en dochters is een boek over twee opgroeiende meiden en een vader die verwonderd en bezorgd toekijkt. Steeds onvermijdelijker komt het moment waarop ze helemaal op eigen benen zullen kunnen staan, althans - dat denkt de vader. Hij ziet in een twaalfjarige al een jonge vrouw die belaagd wordt door verkeerde mannen en met weemoed denkt hij terug aan de jaren waarin ze nog klein en onhandelbaar waren.
Martin Bril schrijft al jarenlang een dagelijkse column in de Volkskrant, waarin zijn beide dochters vanaf het begin een prominente rol spelen.

(source: Bol.com)

Ga je met je partner op vakantie? Tien tegen één dat het verloop voorspelbaar is. Zo niet bij Otto en Gerarda Holzhaus. Zij storten zich met grenzeloze nieuwsgierigheid in ongewisse avonturen.

De afgelopen jaren stonden hun niet zelden bizarre belevenissen op de Achterpagina van NRC Handelsblad – het nationale erepodium voor kortestukjesschrijvers. Deze bundel biedt een bloemlezing uit eerder verschenen reisverhalen, aangevuld met nieuwe avonturen.



Het echtpaar Holzhaus reist in meer dan zestig onderhoudende columns over de wereld, van Kameroen tot Almere. Fitte zeventigers Gerarda en Otto worden gek genoeg niet vaak aangezien voor Nederlanders. Pas als Otto met zijn vinger de rekening naloopt in een Toscaans restaurant worden ze ineens herkend door de Belgische uitbaatster. De door Otto feilloos opgelepelde pauselijke paaswensen in alle talen zetten haar even op het verkeerde been. Deze korte columns, eerder verschenen in het NRC, relativeren menig reiservaring: seks beluste taxichauffeurs, krijsende apen, de jacht op een popehoed en een doorwaakte nacht in een gammel hotel. Voor iedereen die regelmatig reist, zijn deze schetsen feesten van herkenning. Helaas hebben we niet allemaal een nuchtere ega als Gerarda uit Muiden bij de hand om ons onze plek te wijzen en ons te overtuigen dat het wel goed komt met de wereld. Geschikte lectuur voor (leunstoel) reizigers.

Els Willems
(source: Bol.com)

Over dekbedden, chique etentjes en het bezit van een zwembad.
Over penisnijd, de lessen van Sex & the city en de lol van de pornoficatie.
Over afleverrapporten op de gsm, de nazaten van spermasporen en de vrouw als verpleegster.
Over de economie van een relatie, uitgesteld genot en panty's die niet kunnen.
Over pijnloos ex'en, het trauma van de dansles en wat zo niet-erotisch is.

Waarom jonge vrouwen op oudere mannen vallen, hoe tijdrovend romantiek is en wat ingewikkeld is aan 'samen'.
Waarom mannen viezeriken zijn, hoe houdbaar avontuur is en wat de restaurantkeuze over jouw ego zegt.

Bert van der Veer (in 50 columns, deels eerder gepubliceerd) schetst het leven van een 'man (tijdelijk) alleen', waarin de 'happy single' ook maar 'relatively satisfied between relationships' is.

NBD|Biblion recensie

Korte stukjes over het ongemak dat schrijver Bert van der Veer heeft met relatief luxe problemen. Van etentjes in chique gezelschap, het hebben van een eigen zwembad tot vrouwen die de verpleegsterrol innemen, allemaal zaken waarover de bekende tv-producent en regisseur (1951) zijn humoristisch licht laat schijnen. Deze bundel lijkt zich vooral te richten op de alleenstaande man en wellicht ook de alleenstaande vrouw. In ieder geval passeren een aantal typisch mannelijke zaken de revue waarbij de schrijver zich heeft voorgenomen wat kleine taboes te doorbreken. Hoewel wat licht en oppervlakkig van aard weet hij zo nu en dan de lezer toch te laten nadenken over oppervlakkige zaken waarmee de man te maken kan krijgen. Paperback; kleine druk.

(NBD|Biblion recensie, E. Meppelink)
(source: Bol.com)

'Mama, wil je even wat Chinees voor me opwarmen?' zegt Boelie. Het is half twee 's nachts, op zich een uitstekend tijdstip om Chinees op te warmen, daar niet van. Maar als je pas vier bent liggen zulke zaken genuanceerder. Hij staat naast mijn bed met zo'n overdreven wakkere, glinsterende oogopslag die bij nadere beschouwing gevoed blijkt te worden door hevige koorts. De damp slaat van zijn blote lijfje als een gloeiende radiator vol nat wasgoed, en uit zijn bekje walmt de beruchte ziekekindertjeskegel van de betere Franse kazen. 'Ik wil nog wat pekingeend met saus!' schettert hij, en begint vervolgens overvloedig te braken, uiteraard net naast het prullenbakje dat ik hem snel onder de kin probeer te schuiven.

Met haar kookboeken en haar columns in Volkskrant Magazine en Jan bond Sylvia Witteman (1965) een groot lezerspubliek aan zich. Pekingeend bij nacht bevat een royale selectie uit haar werk. De ongemakken van het dagelijks leven van een moeder met drie jonge kinderen worden met veel humor beschreven. En tot haar eigen verbazing herkent iedereen zich erin...

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Verzameling columns eerder verschenen in Volkskrant Magazine. Witteman (1965) schrijft over het hectische leven en de lasten en lusten van een moderne, werkende vrouw met drie jonge kinderen. Er komt van alles aan de orde: een schoolreunie, je kind in het ziekenhuis, drankzucht, verzamelwoede, vieze kindermoppen (Pudding en Gisteren), je eigen naam googelen, gesprekken in de trein, rommel en chaos in huis, goede doelen, teksten op verpakkingen, jengelende kinderen, ratten als huisdieren, Sinterklaas, belastingproblemen, haar tijd in Moskou en Berlijn, een vergelijking van kinderfeestjes van de antisuikerbrigade en de nouveaux riches, slapeloosheid, horror websites, zegeltjes sparen, bhs, enz. Leuke, met veel humor en zelfspot geschreven stukjes, herkenbaar voor velen. Normale druk.

(NBD|Biblion recensie, Redactie)
(source: Bol.com)