Hoofdstuk 7

Russells gefrustreerde blik gleed over de tafels met gasten op zoek naar een vrouwelijke prooi, tot zijn ogen bleven haken bij uitgerekend de vrouw door wie hij in deze abominabele toestand was geraakt. Zijn hart sprong op, net als een ander lichaamsdeel. Verdorie. Wat deed Nicole Power op James’ bruiloft?

Zijn ogen dwaalden naar haar tafelgenoten, maar hij herkende niemand. Dat gold echter voor het merendeel van de gasten. Ondanks zijn rijkdom was hij geen sociaal dier. Niet zoals James of Hugh. Die hielden wel van een feestje. Russell had tot dan toe andere prioriteiten gehad. Hij was verteerd geweest door wraakgevoelens. Nu werd hij verteerd door verlangen.

Ze zag er verrukkelijk uit in een sexy groene jurk, en hoe langer hij naar haar staarde, hoe meer hij naar haar verlangde.

Zou ze hem al gezien hebben? Dat moest wel. Hij was immers de bruidsjonker. Vreemd dat hij haar niet eerder had opgemerkt. Misschien meed ze hem bewust. Waarom begreep hij wel: hij was laatst niet bepaald aardig geweest.

Ineens boog Hugh zich naar hem toe. ‘Ik zie dat je naar die sexy blondine daarginds zit te kijken. Dat is Nicole Power, de dochter van je vijand.’

‘Ja, dat weet ik.’

Hugh fronste zijn wenkbrauwen. ‘Russ, drijf die wraak van je nu niet te ver door, hè? Ik bedoel, zij is niet verantwoordelijk voor wat haar vader heeft gedaan.’

Tot dat moment had Russell het alleen maar uiterst vervelend gevonden dat hij zich zo tot Nicole Power aangetrokken voelde. De gedachte dat hij deze onverwachte hartstocht als wapen tegen zijn vijand zou kunnen gebruiken, was echter nog niet in hem opgekomen. Plotseling kregen de wraakzuchtige woorden die hij al die jaren geleden tegen Alistair Power had geuit een extra betekenis: hij had gezworen dat hij alles zou afpakken wat zijn vijand dierbaar was… Zijn dochter was hem duidelijk dierbaar. Het was een verduiveld verleidelijke gedachte… ‘Wat weet je over haar?’ vroeg hij abrupt aan Hugh.

‘Als je denkt dat ik je ga helpen die arme meid te versieren, heb je het mis.’

‘Ze is verre van arm, Hugh. Die diamanten en smaragden zijn gegarandeerd echt, en ze draagt duidelijk een designjurk. Ze is dan misschien niet persoonlijk verantwoordelijk voor de daden van haar vader, ze heeft er geen moeite mee van de opbrengsten te profiteren.’

‘Dat weet je niet.’

‘O jawel, Hugh. Nou, vertel eens wat je over haar weet.’

Hugh zuchtte. ‘Eerder dit jaar is ze kort verloofd geweest met David Porter.’

‘De effectenmakelaar?’

‘Precies.’

‘Waarom ging het mis? Was hij niet rijk genoeg?’

Hugh haalde zijn schouders op, duidelijk niet blij met deze rol. ‘Geen idee. Ik ken Porter niet goed, maar hij schijnt een charmeur te zijn. Misschien kwam ze erachter dat ze voor hem niet de enige zou zijn.’

‘Dat kan ik me niet voorstellen.’ Welke man zou nu niet trouw zijn aan Nicole Porter? Als ze van hem was, zou hij haar niet uit het oog verliezen… Hij zou haar vastketenen aan zijn bed. ‘Wanneer gaat er gedanst worden?’ vroeg hij plotseling.

‘Dat duurt nog even. Eerst komen de toespraken, dan het aansnijden van de taart, gevolgd door de bruidswals. Daarna mogen de gasten de dansvloer op.’

Russell glimlachte wrang. ‘Je hebt zo te horen al heel wat bruiloften meegemaakt.’

‘Mijn familie en vrienden zijn hardleers. Voor James is dit immers ook al het tweede huwelijk. Na mijn moeder heeft mijn lieve ouwe pa nog vier vrouwen versleten.’

‘De kans dat je zelf in het huwelijksbootje stapt, is dus klein.’

‘Ja, tenzij een buitenaards wezen bezit neemt van mijn lichaam en me ertoe dwingt.’

‘Hoe zit het met die vrouw die niet met je naar bed wil? Misschien moet je maar met haar trouwen om haar het bed in te krijgen.’

Hugh keek ontzet. ‘Trouwen alleen voor de seks? Dat kun je niet menen. Geen enkele man is zo wanhopig.’

Russells ogen dwaalden terug naar het onderwerp van zijn eigen verlangen. Hij was een man en voelde een wanhopig verlangen naar Nicole Power. Maar Hugh had gelijk. Je trouwde niet alleen voor de seks. En uit wraak? Zijn geweten kwam tegen het idee in opstand, maar zijn donkere kant zwolg in de gedachte dat hij twee vliegen in één klap zou slaan.

Zijn blik gleed over haar perfecte gezicht, dat vandaag nóg mooier was. Natuurlijk droeg ze nu make-up, en haar opgestoken haren waren duidelijk het werk van een professional. Al met al was ze het toppunt van vrouwelijke schoonheid: een blonde verleidster met een adembenemende allure, die elke man in verleiding bracht. Wilde verlokkende gedachten tolden door zijn hoofd. Hoe zou het voelen om haar helemaal te bezitten? Hoe zou het voelen als ze naar hem keek, niet geïrriteerd, zoals laatst, maar met hartstocht of zelfs liefde? Zou dat zijn wraakgevoelens stillen, als Nicole Power verliefd op hem werd? Vermoedelijk wel. Maar dan moest hij op de een of andere manier zorgen dat deze fantasie werkelijkheid werd.

Zijn lippen tuitend begon hij een plan te bedenken. Kennelijk had ze op dat moment geen relatie, maar daarmee was hij er nog niet. Hij was niet zo knap als James of Hugh, en omdat hij een plattelandsjongen was, een beetje een ruwe diamant, bezat hij ook niet de natuurlijke charme van zijn vrienden. Wat hij wel had, was geld. Bergen met geld. Vrouwen als Nicole Power konden nooit rijk genoeg zijn. En het was in zijn voordeel dat hij zo hartstochtelijk naar haar verlangde. Uit ervaring wist hij dat vrouwen graag begeerd werden, liever nog dan dat ze bemind werden.

Ik wil je al vanaf het eerste moment dat ik je zag, waren heel verleidelijke woorden. Hij had ze al eerder met veel succes gebruikt. Dit keer zouden ze echter waar zijn. Met een beetje geluk kon hij Nicole Power zo zijn bed in krijgen, waarna zij zich hopelijk seksueel volledig zou overgeven dankzij zijn vaardigheden in de slaapkamer. Hij was dan misschien niet zo’n casanova als Hugh, hij wist wel hoe hij de liefde moest bedrijven. Het vrouwelijke lichaam had geen geheimen voor hem, en hij vond het heerlijk om het te strelen en te kussen. Zo zalig zacht en zoet, vol rondingen en gevoelige plekjes.

Maar eerst moest hij Nicole Power zijn bed in zien te krijgen. Haar bestuderend peinsde hij hoe hij dat zou aanpakken. Toen hief ze plotseling haar hoofd op en ontmoetten hun ogen elkaar.

Geschrokken hield ze zijn blik een paar seconden vast, waarna ze haar hoofd afwendde en een gesprek begon met de weelderige brunette naast haar.

‘Als ik jou was, zou ik er niet aan beginnen,’ zei Hugh. ‘Waarom probeer je Kristy niet? Zij wil wel.’

Russell trok een grimas bij het horen van de naam van het bruidsmeisje. ‘Een beetje te graag wat mij betreft.’

‘In dat geval… Vind je het goed als ik… Eh…’

‘Ga je gang.’

‘Geweldig. O, tijd voor het toosten en de toespraken. Ik heb trouwens je raad opgevolgd en concentreer me op Megans liefde voor James. Hopelijk merkt ze niet dat er wat ontbreekt.’

‘Vast niet. Ze is duidelijk stapelgek op hem.’

Russell keek naar de bruid, en toen naar James, die al de hele dag zijn best deed om over te komen als een bruidegom die stapelgek was op zijn bruid.

Tijdens hun zeer selecte vrijgezellenfeestje de vorige avond – ze hadden met hun drieën wat gedronken in het huis in Belleview Hill – had Hugh niet al te veel vragen gesteld aan James over zijn buitenlandse trip. Misschien wilde hij de waarheid niet weten. Wat schoten ze ermee op als ze ontdekten dat James tijd had doorgebracht met zijn ex of misschien wel met haar had geslapen? Russell vermoedde wel dat er iets tussen James en Jackie was gebeurd. Hij had de sombere blik in de ogen van zijn vriend gezien toen die dacht dat de anderen niet keken. Hopelijk bracht het huwelijk met Megan hem een beetje geluk. Misschien werd hij zelfs nog verliefd op haar.

Nee, met dat soort romantische onzin kwam Hugh altijd aan. James zou niet verliefd worden op Megan, net zo min als híj verliefd zou worden op Nicole Power. Hij wist dat hij in de loop der jaren meedogenloos was geworden. Zijn koelbloedige plan om de dochter van zijn vijand te versieren was al slecht. Om te overwegen met haar te trouwen was ronduit verderfelijk.

Maar hij liep op de zaken vooruit. Voor hetzelfde geld zei ze hem dat hij kon ophoepelen. Ergens hoopte hij dat, want anders was er geen weg meer terug.

Eerlijk gezegd was het riskant en zelfs gevaarlijk om met haar aan te pappen. Hij kon net doen of ze zijn prooi was, maar hoelang? Híj was degene die stapeldol van verlangen was, zíj degene met potentiële macht. Als ze ontdekte dat hij, een miljonair, zich tot haar aangetrokken voelde, zouden de rollen wel eens kunnen omdraaien en zou zij haar zinnen op hém kunnen zetten. Hij schoot in de lach.

‘Wat is er zo grappig?’ vroeg Hugh.

‘Het leven is verdorven, vriend.’

‘Vertel mij wat. Maar het leven is niet het probleem. Dat zijn de vrouwen.’

‘Misschien heb je wel gelijk.’

‘O zeker, Russ. Geloof me.’

Russell zocht met zijn ogen weer naar de vrouw die hem op dat moment zoveel hoofdbrekens bezorgde. Haar stoel was leeg.