DE WITTE KIP
Wat is een auto? Een auto is de snelste manier om ergens te komen waar je nergens kunt parkeren. Zo hard je er heengaat, zo lang duurt het voor je er bent. Net of je racekak hebt en nergens kunt poepen. Steeds sneller draaien wanhopige automobilisten hun rondjes op zoek naar een plek. Ik mag dat graag zien. Zelf stap ik gewoon pal voor de schouwburg of het café uit en laat mijn chauffeur de tram wegzetten. Nooit zal ik het parkeerprobleem begrijpen. Als je een hele trein, bus of tram kwijt kunt, kan een Opeltje parkeren toch geen halszaak zijn?
De oplossing van het parkeerprobleem is allang bekend. Volgens het witte-fietsenplan uit de jaren zestig zorgt de gemeente dat er overal fietsen klaar staan. Gratis. Na gebruik laat je ze achter waar je wezen moet en heeft een ander er weer iets aan. Uit dezelfde tijd stammen het witte-schoorstenenplan, het witte-woningenplan en het witte-wijvenplan. Daarmee zou Provo de burger aan frisse lucht, een knappe woning en zorgeloze seks helpen. Maar het mooist was het witte-kippenplan. Dit zou onze politieagent van een knuppelende smeris tot een sociaal werker maken. In plaats van wapens had een witte kip lucifers bij zich, voor als je om een vuurtje verlegen zat, hij had pleisters voor als je je knie bezeerd had en voor de hongerigen was er een lekker kippenboutje.
Iedereen, behalve Luud Schimmelpennink, begrijpt wat er aan deze plannen zo fantastisch is: dat ze nooit zijn uitgevoerd. Er zijn al genoeg mooie plannen bedorven door ze te verwezenlijken. Er is in onze wereld meer verpest door plannen die werkelijkheid zijn geworden dan door plannen die in de la zijn gebleven. Laat toch liggen! Waar anders heb je laden voor? Niet voor niets spreken Amsterdammers nog steeds van het Bosplan: als plan was het Amsterdamse bos zeer geslaagd. Eenmaal af, kun je niet meer terug. Nooit wordt de Bijlmermeer weer Bijlmerplan, IJburg IJplan.
Het is dan ook nooit de bedoeling geweest dat de witte plannen van Provo zouden worden uitgevoerd. Ze heetten niet voor niets wit. Wit blijft alleen wit als je er afblijft. Een wit plan is werk zonder uitvoering. Het moest bij voorpret blijven. Voorpret is de prettigste pret. Wanneer is een vrouw in blijde verwachting? Als die blèrende schijtbak nog niet ter wereld is gekomen. Kakelen is lekkerder dan eieren leggen.
Witte kippen zijn er uiteindelijk wel gekomen, maar dan anders. Honderd miljoen zitten er elke dag in ons land opgesloten, zonder proces-verbaal. In de bio-industrie. Op straat zie je er zelden een, daar roepen de mensen allang niet meer om wit. Ze willen er meer blauw. Blauwe kippen. Zelden is een wens zo grondig verhoord. Waar je maar kijkt zie je polities, beveiligingsbeambten, security-agenten en particuliere bewakers met hun pakjes en pistolen. Ze hebben hun handen vol, dat is duidelijk. Maar waaraan in godsnaam? Ze praten in hun portofoons, turen zich de oogjes rood op alle televisieschermpjes, fietsen wat over de Wallen, gaan op zondag met z’n allen naar het voetballen, wachten tot hun hoofd groot genoeg is zodat hun pet past en volgen een cursus. Maar een dief zie je ze nooit vangen. Dievenvangen is duidelijk iets van vroeger, daar beginnen ze niet meer aan, en gelijk hebben ze. Want, onopgemerkt door de Telegraaf en Netwerk, heeft de politie haar doel inmiddels al ruimschoots bereikt. Er zijn geen dieven meer. De mensen stelen tegenwoordig zelf.