DE OUDE VOGEL

Als je Vroege Vogels hebt, zijn er ook late. Die late vogels zenden om 11 uur ’s avonds uit en heten Met het oog op morgen. Beide vogelsoorten zijn al oud maar nog springlevend. Wat is hun geheim? Hoe blijf je als radioprogramma een kwart eeuw populair? Wat hebben Vroege Vogels en Het oog gemeen? Dat is met één blik in de radiobode duidelijk: het ideale tijdstip. Zowel de vroege als de late vogels worden uitgezonden op een moment van de dag dat het Nederlandse volk half in slaap is. ’s Avonds met één been in bed of ’s ochtends met één been eruit kun je de mensen met alle plezier knollen voor citroenen verkopen. Of niet soms?

Soms niet. De televisie bewijst dat het niet zo eenvoudig in elkaar zit. ’s Ochtends vroeg en ’s avonds laat trekt de televisie juist weinig publiek. Elke vroege zondagmorgen weer wordt het bewijs geleverd dat televisie eigenlijk iets voor kinderen is. Terwijl die beneden zoet naar hun helden kijken, wagen papa en mama zich boven op de tonen van Vivaldi aan hun zondagochtendwip.

Het succes van de vroege en late radio berust niet op uw slaperigheid an sich, maar op het feit dat uw lijf niet overal tegelijk in slaap valt of ontwaakt. Terwijl het ene orgaan al op apegapen ligt, kan het andere de slaap niet vatten. De meeste ochtenden ontwaakt, lang voor je hoofd met je hersenen, als eerste je blaas. Slaapwandelend laat je blaas zich door je benen naar de wc brengen. Zelfs midden in de nacht, de rest van het lichaam in diepe rust verzonken, hebben mannen een orgaan dat van tijd tot tijd klaarwakker wordt en dan bij gebrek aan vriendjes maar wat in zijn eentje spelen gaat.

Wie het eerst gaan slapen, dat zijn je ogen. Ze moeten wel, want zolang zij open zijn komt er niets van nachtrust terecht. Je oren daarentegen blijven altijd in bedrijf. Net als bij een hond die in diepe slaap toch duidelijk zichtbaar met zijn oren de omgeving scant, houden mensenoren de wacht terwijl mensenogen en mensenneuzen vredig liggen te pitten. Bij gevaar zijn zij het die de rest alarmeren. De meeste neuzen slapen rustig door een kolendampvergiftiging heen, maar je oren schudden je lijf bij het minste onraad het bed uit. Daarom werken wekkers niet op stank maar op herrie. Oren slapen nooit; ze doezelen maar wat. Dat is handig als je op moet, maar rampzalig als je partner snurkt. Is het voor een winderige man voldoende om zijn gassen op te houden tot zijn vrouw is ingeslapen, tegen snurken is een modaal huwelijk niet opgewassen. Maar er is troost. Wees blij dat het oog van je partner wel buiten werking is. Zolang je partner de ogen dicht heeft kun je zo lelijk zijn als je maar wilt, de hele nacht. Overdag pas neemt het oog het primaat weer over en word je door de ander weer op je uiterlijk beoordeeld. Maar wat heeft die eraan op het oog met iemand naar bed te gaan waar zijn oor niet wakker mee wil worden?

Radio en televisie zijn mensenwerk, dat lijdt geen twijfel, maar de zintuigen waarmee je ze tot je neemt zijn door God zelf geschapen. Toen Hij besloot ons oog ’s nachts dicht te doen omdat er in het donker toch niets te zien is, leverde hij er ons oor als alarminstallatie bij. Zo schiep Hij in één moeite door de echte prime time voor de radio, aan de randen van de nacht. In de barmhartigheid van de schemer, wanneer het oog op één oor ligt, laat Hij steeds weer de glorietijd van de radio voor ons herleven.

Luister maar.