9

Na het ontbijt arriveerde Gwen voor de lessen, en ook Margaret kon elk moment komen. Simon en ik stonden in de gang toen Gwen met haar mobieltje in haar hand binnenkwam.

‘Is Tori bij jullie?’ vroeg ze.

‘Volgens mij ligt ze nog in bed,’ zei ik. ‘Ze wilde geen ontbijt. Ik ga haar wel even...’

‘Laat maar. Ik ben net gebeld door mijn werk. Iemand heeft zich ziek gemeld en ik moet op de galerie passen. Zeg maar tegen Tori dat ik om een uur of vier terug ben.’ Ze wilde al weggaan, maar bleef staan en draaide zich om naar Simon. ‘Toen Andrew gisteren zei dat ik een heks was keek je verbaasd. Kon je het niet aan me zien?’

‘Eh... nee.’

‘Te gek. Kennelijk heeft dat deel van de genetische manipulatie wel gewerkt.’

‘Hè?’

Ze glimlachte en gebaarde dat we naar de zitkamer moesten gaan, waar ze zich in een uit de kluiten gewassen leunstoel liet vallen, haar schoenen uitschopte en haar kousenvoeten onder zich optrok; ze had duidelijk geen haast om naar haar werk te gaan.

‘Ik kan zo aan je zien dat je een tovenaar bent. Dat is een erfelijk trekje. Tovenaars kunnen heksen herkennen en vice versa. Andrew zei dat ze daarvanaf wilden toen ze met jullie genen gingen prutsen.’

‘Waarom?’

‘Overdreven politieke correctheid. Ze zeggen dat heksen en tovenaars dat trekje hebben ontwikkeld als verdedigingsmechanisme.’ Ze grijnsde. ‘Ken je vijand.’

‘Vijand?’ vroeg ik.

Ze keek Simon aan. ‘Wat heb je gehoord over heksen?’

‘Eh... niet veel.’

‘O, je hoeft niet zo beleefd te doen. Je hebt gehoord dat we inferieure magiegebruikers zijn, toch? Wij krijgen hetzelfde te horen over tovenaars. Het is een dwaze rivaliteit die zijn oorsprong vindt in de tijd van de Inquisitie. Beide rassen zijn goede magiegebruikers, met hun eigen specialiteiten. Maar goed, volgens Andrew had de Edison-groep bedacht dat we allemaal veel beter met elkaar overweg zouden kunnen als ze die inwendige radar konden afschaffen.’

Ze rolde met haar blauwe ogen. ‘Persoonlijk vind ik dat ze een grote fout hebben gemaakt. Die herkenning dient een heel belangrijk evolutionair doel: onopzettelijke kruisingen voorkomen.’

‘Tussen heksen en tovenaars?’ vroeg ik.

‘Precies. Dat is een explosieve combinatie, en...’ Ze maakte haar zin niet af en haar wangen werden rood. ‘Genoeg gekletst. De plicht roept, hoe graag ik de oproep van mijn werk ook zou willen negeren.’ Ze wilde al opstaan, maar bedacht zich. ‘Houden jullie van pizza?’

‘Ja, lekker.’

Ze vroeg ons wat voor pizza we wilden. ‘Ik zal ook een toetje meenemen.’ Ze keek naar Simon. ‘Mag je toetjes hebben?’

‘Ik mag een beetje van alles wat je meeneemt.’

‘Mooi.’ Ze dempte haar stem. ‘Als ik iets voor jullie kan meebrengen moet je het maar zeggen. Dit is niet bepaald een tienervriendelijk huis, en jullie zullen zo langzamerhand wel gek worden van bezorgdheid om je vader, Simon, en je tante, Chloe. Ik hoop echt...’ Ze keek even om zich heen en liet haar stem nog wat verder dalen. ‘Ze draaien wel bij. Andrew zal ze een duwtje in de juiste richting geven en ik doe wat ik kan om jullie te helpen.’

We bedankten haar. Ze vroeg ons wat voor tijdschriften we lazen, zodat ze er een paar kon meebrengen. Toen riep Andrew Simon bij zich, want het was tijd voor zijn les. Simon zei tegen Gwen dat hij graag wat strips wilde, maakte niet uit welke, en vertrok. Ik vroeg om een exemplaar van Entertainment Weekly, waar ze volgens mij makkelijk aan zou kunnen komen.

Toen, voordat ze wegging, vroeg ik: ‘Wat je zei over het vermengen van heksen- en tovenaarsbloed... Is dat gevaarlijk?’

‘Bedoel je...’

‘Iemand die ik ken zou weleens zowel heksen- als tovenaarsbloed in zich kunnen hebben.’

Ze glimlachte. ‘Iets zegt me dat we het over dezelfde persoon hebben, maar dat we het geen van beiden willen zeggen voor het geval de ander het nog niet weet. Is die persoon vernoemd naar een koningin uit de Britse geschiedenis?’

Ik knikte, en Gwen slaakte een overdreven zucht van opluchting. ‘Andrew wist niet zeker of jullie het wisten, en ik wilde niet op roddelen worden betrapt.’

Ik wilde haar vertellen dat Tori het zelf niet wist, maar ze praatte door.

‘Ja, gemengd bloed stelt ons voor een uitdaging. Het geeft je krachten een extra boost, en afgaand op wat ik heb gehoord, hebben jullie die niet bepaald nodig. Maar volgens de groep was Diane noch Kit een erg krachtige magiegebruiker, dus...’

‘K-Kit? S-Simons vader?’

We staarden elkaar aan. Gwens lippen vormden een geluidloze verwensing en ze kromp ineen.

‘Loop ik dus toch weer te roddelen. Net iets voor mij.’ Ze lachte beverig terwijl ze de aandacht probeerde af te leiden door haar mobieltje te controleren. ‘Waarschijnlijk is het niet waar. Zelfs het gerucht dat haar vader een tovenaar was is misschien vals. Niet dat ik het weet, want ik heb nooit voor de Edison-groep gewerkt en ik ken Kit en Diane allebei niet. Maar goed, tovenaarsbloed of niet, Tori redt zich vast wel. Ik zal tegen haar zeggen...’

‘Nee! Ik bedoel, ze is niet op de hoogte van de geruchten. Van geen van alle. Dat haar vader tovenaar is ving ik toevallig op toen ik in het laboratorium was.’

‘Nou, dan zal ik het haar niet vertellen. En dat kun jij beter ook niet doen.’

Was Kit Bae Tori’s vader? Dat kon niet. Kit Bae was een Koreaan, en dat kon je aan Simon gemakkelijk zien. Aan Tori niet.

Natuurlijk haalden genen soms vreemde trucjes met je uit, vandaar Simons donkerblonde haar. Maar als Diane Enright zich opzettelijk door een tovenaar had laten bezwangeren – zoals de demidemon beweerde – dan zou Kit Bae een onverstandige keus zijn geweest, alsof je een roodharige vader uitzocht terwijl jij noch je man rood haar had. Dan zou de kans groot zijn dat Tori’s vader zou merken dat het kind niet van hem was.

Dus nee, Tori en Simon hadden niet dezelfde vader. Maar als verder iedereen geloofde van wel, dan zouden Tori en Simon het gerucht misschien opvangen, en dat was een complicatie waar niemand op zat te wachten.