·69·
De bom was niet zo geraffineerd als die in het leegstaande huis. Tenminste, dat zei de gepensioneerde atf-agent die twee minuten na Cole arriveerde.
Puller stond naast Cole toen de bom uit de auto werd verwijderd en weggebracht.
‘Ze hadden niet veel tijd,’ zei hij.
‘Wat?’ vroeg Cole.
‘Die bom was niet zo geraffineerd omdat ze niet genoeg tijd hadden om hem te maken.’
‘Over wie heb je het?’
‘Je zus heeft me vandaag voor de lunch uitgenodigd. Ze wachtte me hier op. Ze stond erop dat we met haar auto gingen. Ik liet mijn auto hier staan. Ik wist eigenlijk niet waarom ze wilde dat ik met haar naar Vera Felicita ging, maar dat wilde ze.’
‘Ze is met je naar haar bed & breakfast geweest?’
‘Ja. Toen we terugkwamen, reed ze heel hard weg, en toen zag ik gelukkig dat stukje draad. Anders zou je nu mijn stoffelijk overschot identificeren, als er nog genoeg van me over was.’
Cole zei niet meteen iets. Ze trok de punt van haar schoen door het zand en dacht intussen diep na. ‘Beschuldig je haar ervan dat ze hierbij betrokken is?’
‘Ik beschuldig niemand ergens van. Ik geef je alleen maar de feiten.’
‘Waarom zou ze jou willen vermoorden?’
‘Nou, als haar man bij die moorden betrokken is en achter de tralies verdwijnt, gaat zijn onderneming waarschijnlijk naar de bliksem en dan kan ze haar grote huis en haar mooie bed & breakfast gedag zeggen.’
‘Ze heeft die bed & breakfast met haar eigen geld en financiering opgebouwd.’
‘Dat zegt ze, maar het moet miljoenen hebben gekost om zoiets op te zetten. Welke bank zou haar geld lenen, tenzij Roger garant stond?’
‘Maar hoe zou Roger achter de moorden kunnen zitten? Hij kreeg zelf doodsbedreigingen.’
‘Dat zégt hij. We hebben daar geen onafhankelijk bewijs voor.’
‘Dat is waar,’ gaf ze toe.
‘En ik ben vandaag naar de bibliotheek geweest en heb in de kranten gekeken. De explosies van zondagavond zijn niet aangekondigd. Ze gebruikten de springstoffen zonder de verplichte voorafgaande bekendmaking.’
‘Dat is heel wat, Puller. Goed werk.’
‘We hebben dus schoten en explosieven die ongeveer tegelijk afgaan. Het een dekt het ander. En die mijn was van Trent. Wie had het gezag om zonder de vereiste bekendmaking die explosies te veroorzaken?’
‘Strikt genomen niemand. Degene die de opdracht voor die explosie heeft gegeven, kan in grote problemen komen.’
‘Ik denk dat we het moeten uitzoeken. En we moeten ook uitzoeken of mensen vanmiddag iemand bij mijn auto hebben gezien.’
‘Ik ga er meteen achteraan. Maar, Puller, ik kan niet geloven dat mijn zus er iets mee te maken had.’
‘Dat wil ik ook niet graag denken, Cole, maar de omstandigheden zijn verdacht.’
‘Dat is zo,’ beaamde ze.
Ze trok de punt van haar schoen weer door het grind. ‘Ik weet niet of ik wel de beste persoon ben om dit te onderzoeken.’
‘Als je het goedvindt, kan ik het doen.’
‘Dat vind ik goed. Maar, Puller, nog één ding.’
‘Ja?’
‘Ja, ze is mijn zus. Maar je moet je alleen door de feiten laten leiden. Oké?’
‘Oké.’
‘Wanneer ga je het doen?’
‘Nu meteen.’