'Sinds de dag dat gebleken was dat Julius ernstig ziek was, vijf dagen geleden, was ik geheel van slag maar voelde een doelgerichtheid die ik als prettig ervoer. Ik was op weg naar mijn oudste broer. Strak voor me uitkijkend sneed ik op het volle perron door de mensen. Men herkende de blik van de dolle hond en liet mij voor.' De broers Spengler brengen hun vroege jeugd in armoede door, in de vijandige omgeving van een Rooms provinciestadje ver van alles en iedereen. Tot de jongens na de dood van de man die zij vader noemen door hun moeder op de trein worden gezet en terechtkomen op het landgoed van hun grootouders, een niet-gekend Xanadu, met een park met rozentuinen, zwemvijvers en een trappenhuis overladen met hertengeweien, zwijnentanden en kogelbuksen. Daar krijgen ze te maken met een heel ander leven: dat van het uitstervende soort empathische grootindustriëlen; een grootmoeder die muntgeld in de kamers laat slingeren om haar kleinkinderen te testen, een chauffeur die op kousenvoeten voor zichzelf eieren mag bakken, en een staande klok die vaag naar paardenmest lijkt te ruiken. De vroegere maîtresse van grootvader geeft, in een waas van laudanum negus – warm en zonder suiker –, haar montere kijk op de Spenglers: 'Zoals de ene familie nu eenmaal stouter is dan de andere, zo is de ene ook veerkrachtiger dan de andere...' Die veerkracht komt naar boven, jaren later, als de oudste broer plotseling ernstig ziek wordt en de broers weer moeten zijn wat ze uiteindelijk het liefst zijn: 'brothers in arms'. De wet van Spengler is de excentrieke familiegeschiedenis van de Spengler-broers, maar bovenal is het een aangrijpend monument voor de oudste van hen.

Ken je het gevoel dat dingen je soms overkomen? Leuke en minder leuke dingen. Zomaar, voor je er erg in hebt, is het gebeurd. Mag je met gym kiezen wat je gaat doen, ben je opeens bij korfbal ingedeeld, omdat je te laat je hand opstak bij basketbal. Vraag je zo'n mooi mobieltje met touchscreen voor je verjaardag, krijg je de gebruikte mobiel van je moeder die al een half jaar in de kast lag. Daar gaat dit boek over. En over mij en over meer. Zoals over mijn hartsvriendinnen Jip, Bo en Lola. O ja, en over hockey natuurlijk.

Falderie doet mee met de selectie voor meisjes D1. Haar vriendinnen zitten al in D2 en willen dat ze bij hen komt. Haar moeder vindt haar schoolresultaten belangrijker dan hockey en de nieuwe coach schreeuwt alleen maar wat ze fout doet. En Falderie? Wat wil zij eigenlijk?


Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Falderie (11, ik-figuur), Jip, Lola en Bo zijn hartsvriendinnen. Ze hockeyen met elkaar in D2, totdat Jip en Falderie worden geselecteerd voor D1, waar ze 'op niveau' leren spelen. Maar of dat het plezier in de sport ten goede komt? De meisjes hebben ook elk wat met hun ouders te stellen. Jips ouders zijn gescheiden maar wonen nog wel in hetzelfde huis, zodat zij een co-ouderschap kunnen vormen; de ouders van Bo zijn hockeyfanaten die maar niet kunnen begrijpen dat het hun dochter meer om het plezier in de sport dan om het resultaat te doen is; Falderie kampt met een moeder die 'voor haar ontwikkeling' allemaal regels opstelt, die haaks staan op de voorwaarden van de coach van D1. De auteur won met dit boek een schrijfwedstrijd van de uitgeverij. De terloopse stijl waarin Falderie over zichzelf en haar vriendinnen vertelt, evenals het prepuberale gedrag van Falderie doen denken aan de boeken van Francine Oomen. Door de afwisseling van dialoog en beschrijving, de bijna karikaturale beschrijvingen van de volwassenen en herkenbare situaties op school en thuis, past dit boek uitstekend in de hierboven genoemde serieboeken met een sportheld in de hoofdrol. Luchtige kost voor sportieve meiden met kennis van de hockeyregels. Vanaf ca. 10 jaar.

(NBD|Biblion recensie, C. la Roi)
(source: Bol.com)

Op 11 juni 1977 worden in een Gronings ziekenhuis vlak na elkaar twee baby's geboren: Octave Dupont en Finn Jacobs. Octave groeit op binnen de tradities van de familie Dupont, een welgesteld geslacht van machinefabrikanten. Jaren later ontdekt hij dat hij het leven leidt dat eigenlijk bestemd was voor Finn en gaat op zoek naar de familie die de zijne had moeten zijn.

Lisa is met haar vader, haar moeder en haar zusje Sofie verhuisd naar een mooi,groot huis. Nog voordat de dozen zijn uitgepakt,verschijnt er een keurig geklede vrouw aan de deur: de directrice van de nieuwe school. Ze vertelt dat in deze 'prachtwijk'alle kinderen naar internaat Kinderleven moeten. Daar eten ze, daar slapen ze en daar worden ze vooral OPGEVOED. Lisa is boos op haar ouders en stribbelt tegen, maar Sofie herinnert haar aan leuke kostschoolboeken die ze hebben gelezen. Het wijkinternaat lijkt niet op de vrolijke scholen uit de boeken. Het is er superstreng!

In Zoltán: een wintervertelling beschrijft Jaap Scholten hoe hij en zijn vrouw het jongetje Zoltán uit een weeshuis proberen te halen.

Der schwedische Kommissar Cederström und sein Team ermitteln in einem mysteriösen Fall: Eine unbekannte Frau ist aus der Wohnung der verschwundenen Tochter des schwedischen Justizkanzlers zu Tode gestürzt. - Vorgänger des bereits in Deutschland erschienenen Krimis äDer zweite Todä.

Der 4. Fall des schwedischen Kommissars Cederström beginnt mit einer Frauenleiche, die am Weihnachtsabend in einem Stockholmer Strandbad unter einem Sonnenschirm sitzend im Schnee gefunden wird. Sie trägt eine Kette mit einem Anhänger aus drei Dreiecken, die zu einem Odinsknoten geknüpft ist, was auf den germanischen Gott Odin deutet, der auf ein Auge verzichtet hatte, um aus dem Brunnen der Erkenntnis zu trinken. Ausserdem wurde am Fundort eine Messboje mit dem Namen äOdins Augeä beschädigt. Cederström wird aus seinem Erziehungsurlaub gerufen, um aufzuklären, ob es sich um Mord oder Freitod handelt. Sein Anfangsverdacht erhärtet sich, als kurze Zeit darauf eine zweite Leiche in einer Kirche in einer bizarren Pose entdeckt wird. Auch sie trägt eine Kette mit einem Anhänger, der diesmal aus zwei Dreiecken besteht ....