Beschrijving De jonge Montalbano is ondercommissaris in Mascalippa, een gehucht in de bergen van Sicilië. Tot zijn grote genoegen wordt hij bevorderd tot commissaris en overgeplaatst naar Vigàta, aan de kust. Daar is hij, nog voor hij aan de slag is gegaan, getuige van een klein verkeersongeval. De veroorzaker, een jongeman met snor, stapt op de bejaarde bestuurder van de andere auto af en slaat hem neer. Dan scheurt hij weer weg in zijn sportauto. Een agent ziet het allemaal lijdzaam aan. De jongeman is Giuseppe Cusumano, roepnaam Pino, kleinzoon van don Sisino Cuffaro, hoofd van een maffiafamilie. De nieuwe commissaris moet dan ook ongebruikelijke stappen nemen om Pino ten slotte achter de tralies te krijgen. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Montalbano is bijzonder gelukkig als hij benoemd wordt als commissaris in Vigata, een plaats aan de kust. Hij is daar meteen getuige van een mishandeling. De dader gaat vrijuit omdat hij de kleinzoon is van het hoofd van een maffiafamilie. De commissaris doet zijn uiterste best om Pino alsnog achter de tralies te krijgen. Dan ontdekt hij dat er meer mensen zijn die wraak willen nemen op Pino. De commissaris maakt gebruik van ongeoorloofde methodes zoals huiszoeking zonder bevel, doet zich heel naief voor en geniet verder van de zee en lekker eten. Niet direct een spannend verhaal vol actie, maar wel sfeervol en intrigerend. De commissaris, bekend uit andere verhalen, is vooral een eigenzinnige levensgenieter die zijn eigen gang gaat. Pocketeditie, kleine druk. (NBD|Biblion recensie, Marian Verstappen-Naus)

Twee doden in korte tijd: een Tunesische man op een schip en een man in een lift. Beide zijn vermoord. Ogenschijnlijk hebben deze twee zaken niets met elkaar te maken totdat een hoertje verdwijnt en haar kind wordt bedreigd. Dan moet commissaris Montalbano alle middelen - geoorloofd of niet - inzetten om deze zaak tot een oplossing te brengen. Zijn karakter en manier van werken hebben alles te maken met het warmbloedige leven op Sicilië.

Beschrijving Geheel belangeloos opent de aimabele Emanuele Gargano filialen van zijn beleggingsmaatschappij Koning Midas op Sicilië. De spaarders verdringen zich, want de rente van meer dan 20% wordt elk halfjaar stipt betaald. Helaas, na twee jaar wordt de rente ineens niet meer uitgekeerd en blijken zowel het spaargeld als de heer Gargano spoorloos te zijn. Er zijn twee kampen op het eiland: het ene meent dat Emanuele, omringd door halfnaakte vrouwen, op een eiland in Oceanië zit; het ander denkt dat hij zo onverstandig is geweest ook spaargelden van maffiosi te beleggen. Montalbano gaat op zoek naar Gargano en zijn mooie Alfa Romeo. Recensie(s) Crimezone.nl Geld en passie, de twee oermotieven voor moord. In De geur van de nacht lijkt het om geld te gaan. De directeur van de welvarende beleggingsmaatschappij Koning Midas is spoorloos verdwenen. Is beleggen voor de maffia hem slecht bekomen, of zit hij met het zuurverdiend geld van Siciliaan Modaal ergens op een Polynesisch eiland? Feit is dat hij, samen met zijn jonge kantoorhulp en zijn prachtige Alfa Romeo, van de aardbol is verdwenen. Er is maar één iemand die gelooft dat hij op een dag zal terugkomen en dat is Mariastella Cosentino. Deze vijftigjarige secretaresse opent elke morgen het kantoor van Koning Midas en wacht op een telefoontje van haar baas. Montalbano zou er niks mee te maken hebben, ware het niet dat een gijzelingsactie van een bejaarde man met een dito revolver zijn interventie noodzakelijk maakt. Vanaf dat moment schijnt hij overal gedupeerden van Koning Midas tegen te komen en begint te zaak hem te interesseren. Hij gaat op onderzoek uit, en op zijn eigen intelligente en onorthodoxe wijze haalt hij de onderste steen boven.Wederom een geslaagd Montalbano-verhaal. Ik moet me aansluiten bij collega-recensent Jeroen. Eén rechtzetting: Camilleri lezen terwijl het buiten regent, hagelt en waait lukt ook prima, ik heb het getest. Op mijn recensenten-erewoord: Camilleri is weersbestendig! Beoordeling: 4 sterren (Bron: Crimezone.nl)

Andrea Camilleri (Sicilië, 1925) is zijn carrière begonnen als theaterregisseur en scenarioschrijver. Pas op latere leeftijd is hij, op advies van de Siciliaanse auteur Leonardo Sciascia, romans en detectives gaan schrijven. Van commissaris Montalbano, de Siciliaanse Maigret, zijn nu in Italië ruim twee miljoen exemplaren verkocht.

In het Siciliaanse stadje Vigàta moet de nieuwe schouwburg worden ingehuldigd. Tegen alle protesten in is de keuze van de prefect gevallen op een afschuwelijke slechte opera van een derderangs componist: Il birraio di Preston. De Vigatezers nemen wraak en zetten daarbij hun grote gevoel voor humor in.

Commissaris Salvo Montalbano stuit bij toeval op het levenloze lichaam van een beeldschone jonge vrouw. De mooie Michela lijkt een onconventioneel leven te hebben geleid, dat werd bepaald door liefde, seks en geld. Montalbano raakt bij zijn onderzoek verstrikt in de intriges van zijn superieuren en niets is wat het eerst lijkt te zijn. Hij raakt zeer gecharmeerd van de vriendin van het slachtoffer, maar ondertussen dringt zijn geliefde aan op een huwelijk. En dat alles terwijl de moordenaar nog altijd vrij rondloopt.

Op een oude stortplaats wordt het lichaam gevonden van een naakte jonge vrouw. Haar gezicht is onherkenbaar verminkt. Alleen een kleine tatoeage van een vlinder op haar linkerschouder kan misschien helpen het slachtoffer te identificeren. Om de zaak op te lossen moet commissaris Montalbano zich begeven in de wereld van immigranten en hun zogenaamde weldoeners, die gespecialiseerd blijken in de handel en uitbuiting van de slaven van de moderne tijd. De vleugels van de sfinx bevat de gebruikelijke ingrediënten van de politieromans van Andrea Camilleri: wetteloosheid, corrupte politici, falende superieuren en Montalbano's voorliefde voor lekker eten. Andrea Camilleri heeft met commissaris Montalbano een man van vlees en bloed geschapen die worstelt met zijn liefdesleven en troost zoekt in de verrukkelijke Siciliaanse keuken. De sympathieke commissaris heeft met zijn spannende en inmiddels wereldberoemde onderzoeken de harten van lezers uit heel de wereld veroverd.

Water heeft geen 'Vorm: het neemt de vorm aan van het vat waarin het gegoten wordt. De vorm van de dood van ingenieur Luparello, een vooraanstaand Siciliaans politicus, is nogal vulgair: half ontkleed in zijn BMW op een werkplek van prostituees. 'Hartaanval tijdens orgasme' stelt de lijkschouwer vast. Vulgair, maar niet gewelddadig. 'Toch sluit commissaris Montalbano de zaak niet af- het klopt niet.

Beschrijving Het geduld van de spin is het verhaal van een ontvoering op Sicilië. Op weg naar huis verdwijnt Susanna, een voorbeeldige studente. Haar brommer wordt op een afgelegen weggetje teruggevonden. De ontvoerders eisen een enorme som losgeld... en toch zouden ze moeten weten dat haar ouders niet rijk zijn, althans niet meer. Een ontvoering om losgeld - of is er een heel ander web gesponnen? Montalbano volgt de draden. Recensie(s) NBD|Biblion recensie De studente Susanna Mistretta, ingeschreven aan de universiteit van Palermo op Sicilie, verdwijnt op weg naar huis, alleen haar bromfiets wordt gevonden. Al spoedig blijkt dat ze ontvoerd is en er wordt een grote som losgeld geeist. Maar haar ouders - haar vader was geoloog en haar moeder is ernstig ziek - zijn niet rijk. Mogelijk is er iets anders aan de hand. Aan commissaris Salvo Montalbano de taak dit uit te zoeken. Sfeervolle en onderhoudende thriller die zich afspeelt in en rondom het fictieve Siciliaanse plaatsje Vigata. Van de Italiaanse auteur (1925), die werkte als theaterregisseur en scenarioschrijver, verscheen in 1994 de eerste thriller, 'La forma dell'acqua' (in het Nederlands vertaald als 'De vorm van water'), met de Siciliaanse politieman en levensgenieter Montalbano in de hoofdrol. Sindsdien volgden er meer, waaronder 'Het ronden van de boei', dat vijf sterren kreeg in VN's Detective & Thrillergids 2004. Ook op de thrillersite Crimezone.nl worden de boeken met Montalbano positief beoordeeld. Website van de auteur (Italiaanstalig): www.andreacamilleri.net. Vrij kleine druk. (Biblion recensie, Redactie)

Beschrijving Een schip met immigranten uit Afrika vergaat voor de kust van Sicilië. De drenkelingen worden aan land gebracht en door de politie in bussen geladen. Een jongetje ontsnapt en rent weg. Montalbano, toevallig aanwezig, vangt het doodsbange kind op en brengt het terug naar de krijsende moeder. Moeder en kind verdwijnen. Het jongetje wordt op een afgelegen weg dood teruggevonden. Montalbano gaat er achteraan. Recensie(s) NBD|Biblion recensie Commissaris Montalbano van de politie op Sicilie heeft besloten ontslag te nemen, maar om allerlei redenen komt daar steeds iets tussen. Dit keer de aankomst van een schip met illegale immigranten, waaronder een jongetje dat probeert te vluchten. Montalbano vangt het kind op en brengt het tegen zijn wil terug naar zijn moeder. Later wordt het kind doodgereden teruggevonden. Speurwerk wijst uit dat er verband bestaat tussen de mensensmokkel en de vondst van een lijk door Montalbano korte tijd daarvoor. Er blijken zich daar aan de kust dingen af te spelen die ook een geharde politieman koude rillingen bezorgen. De schrijver is een meester in het neerzetten van schitterende types en het scheppen van een typisch Siciliaanse sfeer, waarin komische details een grote rol spelen. Daaromheen heeft hij een spannend verhaal geweven dat op ware feiten is gebaseerd en dat de nietsvermoedende lezer kan schokken. Montalbano wordt met Maigret vergeleken, maar deze vergelijking gaat mank vanwege de originaliteit en het onconventionele optreden van Montalbano. Kleine druk. (Biblion recensie, G.P. Schuring) Crimezone.nl Het ronden van de boei begint op z´n Camilleri´s: commissaris Montalbano stoot tijdens zijn ochtendduik in zee op een halfontbonden lijk. Hij vindt er niets anders op dan het naar het strand te slepen aan het koordje van zijn zwembroek. Op het strand wordt hij, in zijn blootje, en met de camera´s op de achtergrond, onder schot genomen door een achterdochtige buurman. Deze scène tekent Camilleri´s gekende hang naar het absurd-komische. De neiging tot lachen verdwijnt echter al snel. Daar is het thema niet naar: de mensensmokkel waar Sicilië vanaf de Noord-Afrikaanse kust mee te kampen heeft, is bloedige ernst. Daar komt nog bij dat Montalbano ouder wordt, en fulmineert tegen ëeen wereld van terroristen die drieduizend Amerikanen in één klap afmaken, en van Amerikanen die honderden en honderden burgerslachtoffers beschouwen als ëcollateral damage´ bij hun bombardementen, van automobilisten die mensen platrijden en dan niet stoppen om hulp te bieden, van moeders die zonder enige reden hun kinderen in de wieg smoren, van kinderen die hun moeder, vader, broers en zusters afmaken om het geld, van valse boekhoudingen die volgens de nieuwe regelgeving niet meer als vals beschouwd mogen worden, van mensen die al jaren in het gevang horen te zitten, en die niet alleen vrij rondlopen, maar zelf wetten maken en uitvaardigen.´ Wordt Camilleri een verbitterd man op zijn oude dag? Beoordeling: 3 sterren (Bron: Crimezone.nl) Crimezone.nl Montalbano, Siciliaan is commissaris van politie. Hij houdt er merkwaardige opsporingsmethoden op na, ook in Het ronden van de boei.Immigranten proberen een uitweg uit hun ellende te vinden door in Sicilië aan land te gaan. Als een schip vergaat worden drenkelingen aan wal gebracht. Zo ook een jongetje dat Montalbano opvalt. Als dit kind later dood teruggevonden wordt, kan de commissaris geen gemoedsrust vinden. Wie is de dader?Ik heb eerder een boek van Camilleri gelezen en was aangenaam verrast. Met name door de geestigheid van de auteur. Collega-recensenten Jeb en Gerd zijn ook erg gecharmeerd van de schrijver. Redenen genoeg om meer werk te lezen van deze Italiaan. Het ronden van de boei is vooral een humoristisch en sprankelend boek dat grotendeels gedragen wordt door de commissaris. Hoe deze Montalbano te beschrijven? Levendige dialogen met zijn medewerkers, onorthodoxe uitspraken, vreemde invallen, zelfspot, humor, bezeten door lekker eten, gevoeligheid voor dames en merkwaardige opsporingsmethoden. Hij leeft in een soort van voortdurende strijd met zijn huishoudster die vooral te wijten is aan wederzijdse eigenzinnigheid. Ik vind Montalbano een opvallende hoofdpersoon en moest regelmatig grinniken om de humor. Zijn medewerkers zijn ook merkwaardig, ze leveren regelmatig ergernis op hoewel je op je klompen aanvoelt dat de commissaris ze graag mag. En het verhaal? Twee verhalen lopen door elkaar en vallen aan het eind samen. Met het thema illegale bootvluchtelingen heeft Sicilië natuurlijk volop te maken. In dit onderwerp neemt Camilleri stelling, hetgeen ik kan waarderen. Hij doet dit door het schrijven van een vlotlopend, interessant verhaal dat goed in elkaar zit en boeit door de verteltrant van de schrijver. Stukje bij beetje worden na speurwerk en toeval de vragen beantwoord. Misschien is een punt van kritiek wel dat Montalbano iets teveel de grote held en speurder is. Dat stoorde mij overigens niet. Ik heb genoten, Camilleri heeft mij plezierige uurtjes bezorgd. Dat smaakt beslist naar meer! Beoordeling: 4 sterren (Bron: Crimezone.nl) Crimezone.nl Camilleri is een grootmeester in het creëren van hilarische situaties en dolkomische dialogen. Maar laat je niet misleiden. Onder het mom van een prettig leesbaar niemendalletje verpakt de Italiaanse schrijver zijn sociaal en politiek engagement. De schrijnende boodschap van Het ronden van de boei gaat over het misbruik dat sommigen maken van de ellende van illegalen. De angst, wanhoop en ontreddering van deze mensen balt Camilleri samen in de ogen van een zesjarig jongetje. Commissaris Salvo Montalbano is toevallig getuige van de ontsnapping van het kereltje. Hij rent achter hem aan, wint zijn vertrouwen en brengt hem terug naar zijn moeder. Zaak afgehandeld. Terwijl de commissaris het raadsel van een drijvend lijk probeert te ontsluieren, beheersen de ogen van het jongetje zijn gedachten. Er klopt iets niet. Maar wat niet? Het brengt Montalbano behoorlijk uit evenwicht. Ten opzichte van zijn vrouwen en team camoufleert hij dat door ruwebolstergedrag. De lezer krijgt een prachtig zicht op de blanke pit. Mooi. Beoordeling: 4 sterren (Bron: Crimezone.nl)

Het uitstapje naar Tindari is de vijfde thriller van Camilleri bij Serena Libri. Een bejaard echtpaar verdwijnt spoorloos op de terugweg van een uitstapje naar Tindari. Ze hadden een bescheiden pensioen; toch staat er een aanzienlijk bedrag op hun spaarrekening. Een dag later wordt hun buurman voor de deur van zijn huis neergeschoten. Hoewel hij officieel werkloos was, blijkt dat hij veel geld en veel vriendinnen had.

Alles draait om het gestolen kadaver van een paard. En om een halfnaakt lijk, met een kogel erin. Twee verhalen die in elkaar overlopen. Wat van de ene kant glashelder lijkt, is van de andere kant volkomen duister. En dan wordt er ook nog bij commissaris Montalbano thuis ingebroken. Door wie? In Sporen in het zand komt Montalbano in een ware nachtmerrie terecht die hem naar stallen en renbanen voert. Ook het ouder worden beleeft Montalbano als een nachtmerrie. Hij heeft eigenlijk een bril nodig, maar weigert daaraan toe te geven. Diep vanbinnen voelt hij zich nog zo sterk als een paard. En ook deze zaak zal hij, nog steeds zonder hulp van een bril, weer weten op te lossen.

Beschrijving In de nacht van zondag op maandag wordt een vis uit het aquarium van een restaurant gehaald en op het droge door zijn kop geschoten. Precies een week later wordt weer een dier, ditmaal een kip, doodgeschoten. En de week daarop, weer 's nachts, een hond. Een serial killer van beesten? Het lijkt bizar maar het fascineert Montalbano voldoende om het vakantieplan met Livia op een laag pitje te zetten. Bij de dode beesten zijn briefjes achtergelaten met een ondoorgrondelijke tekst: Ik blijf me samentrekken. De briefjes blijven spoken in het hoofd van Montalbano. Hij begint te vermoeden dat de executie van beesten wel eens zou kunnen uitlopen op een dramatische slachting van mensen. Livia is woedend en Montalbano gaat aan de slag. Recensie(s) NBD|Biblion recensie In een Siciliaans stadje vindt elke week een moord plaats. Weliswaar op dieren, maar ze worden allemaal door de kop geschoten, altijd op maandag. Elk slachtoffer is groter dan het vorige. De met het onderzoek belaste commissaris Montalbano heeft slechts onheilspellend korte briefjes met een raadselachtige tekst als houvast tot hij bij een stokoude kenner van esoterische geschriften informatie vraagt. Een misdaadroman waarin traditioneel speurwerk en lichtvoetigheid in een authentieke Italiaanse sfeer samengaan. Het gegeven is verfrissend origineel, de uitwerking onderhoudend en amusant. Het verhaal heeft de omvang van niet veel meer dan een flinke novelle. Verzorgde uitgave in pocketformaat, normale druk. (NBD|Biblion recensie, A.C. Bolman-Bloem)

Tijdens een verblijf op Sicilië heeft de Italiaanse schrijver Andrea Camilleri een mysterieuze ontmoeting. Van een onbekende man mag hij een unieke verzameling notities inzien, die zijn geschreven door Caravaggio. De beroemde en beruchte schilder, die leefde van 1571 tot 1610, blijkt tijdens zijn verblijf op Sicilië en Malta (1606-1609) een soort dagboek te hebben bijgehouden. In Zwarte zon, een historische roman waarin deze teruggevonden zeventiende-eeuwse aantekeningen zijn verwerkt, staan de kwellingen en catastrofes van Caravaggio tijdens de laatste jaren van zijn leven centraal; hij is in die periode voortdurend op de vlucht.

Camilleri baseert zich in deze reconstructie op een aantal dramatische feiten en vult de lacunes – waar historici en kunsthistorici al eeuwen over speculeren – eigenhandig op. Als geen ander verstaat Camilleri de kunst in de huid van Caravaggio te kruipen en diens historische context te verbeelden. De literaire kracht van deze roman wordt onder meer bepaald door het feit dat de twaalf schilderijen in het boek, niet dienen ter illustratie van het verhaal, maar dat het verhaal illustreert hoe de schilderijen tot stand zijn gekomen.

Andrea Camilleri werd in 1925 in Porto Empedocle (Sicilië) geboren. Hij debuteerde pas in 1978 en inmiddels gaan vooral zijn detectives als warme broodjes over de toonbank. Zijn bekendste personage is commissaris Montalbano, maar Camilleri heeft ook boeken over Pirandello en de maffia op zijn naam staan. Zwarte zon valt ogenschijnlijk buiten het zo populaire detectivegenre, maar natuurlijk is de hand van de meester onmiskenbaar aanwezig en is ook deze roman vol suspense.

Recensie(s)
NBD|Biblion recensie

Als de auteur in 2004 voor het eerst in vijftig jaar in Sicilie is, heeft hij een vreemde ontmoeting met een man die hem min of meer ontvoert naar een afgelegen huis en hem daar door zijn overleden vrouw gevonden notities van de Italiaanse schilder Caravaggio (1571-1610) laat zien. Hij mag ze niet meenemen, maar wel overschrijven wat hij belangrijk vindt. Die passages plaatst hij in een verhaal over de laatste fase van Caravaggio's leven en zijn theorieen over o.a. licht. De schilder moet om zijn slechte gedrag met goede vriend Mario Minniti in 1606 zowel Rome als Napels ontvluchten en wordt in Malta hospitaalridder bij de Maltezer Orde. Daar belandt hij in de gevangenis en vlucht naar Sicilie, waar hij sterft. De Italiaanse auteur (1925) is bekend door zijn detectiveromans. Deze bijzondere, goed vertaalde novelle is een juweeltje voor lezers geinteresseerd in de geschiedenis van de schilderkunst. Het boeiende, soms zelfs spannende verhaal geeft veel info over Caravaggio en is mooi uitgegeven op matglanzend papier met veel kleurenreproducties. Vrij kleine druk.

(NBD|Biblion recensie, Drs. Madelon de Swart)
(source: Bol.com)

Commissaris Montalbano, een van de beroemdste speurders uit de hedendaagse misdaadliteratuur, krijgt te maken met een gruwelijke, mysterieuze moordzaak. Op een kleiveldje net buiten het plaatsje Vigá ta wordt na een hevige regenbui een plastic zak aangetroffen met daarin het lichaam van een man. Hij is om het leven gebracht met een nekschot, onherkenbaar verminkt en in precies dertig stukken gezaagd. Wie is hij en waarom is hij vermoord?
Op het eerste gezicht lijkt het om een typische maffiamoord te gaan, maar Montalbano voelt dat er meer aan de hand is. De zaak vertoont opvallend veel overeenkomsten met het Bijbelverhaal van Judas. Die kreeg voor het verraden van Jezus dertig zilverlingen betaald, die na zijn zelfmoord werden gebruikt om het land van een pottenbakker te kopen, dat zou dienen als begraafplaats voor vreemdelingen. Montalbano moet enorme risicos nemen om zichzelf en zijn collegas te redden van het besmettelijke verraad rond het kleiveld.
De bloedakker is een nieuw, spannend verhaal in de populaire detectivereeks van Andrea Camilleri met de sympathieke Siciliaanse politiecommissaris Salvo Montalbano in de hoofdrol.

(source: Bol.com)

Brigadier Antonio Brancato is hoofd van de post van de Carabinieri in Belcolle, een dorp in de heuvels van Sicilië. Een beminnelijke man met kleine zorgen en een rustig bestaan in een afgelegen dorp. Maar dan wordt de brigadier, op onderzoek buiten het dorp, door iemand met een kalashnikov onder schot genomen. En van wie is de foto van die man met dat snorretje, die glimlach en die eigenwijze blik? Geen eenvoudige zaak, maar de brigadier vindt een oplossing.