Hoofddoekje voor het bloeden

Dus die door twee vrouwen aangeklaagde dierenvriend Dion Graus, kopstootkoning Hernandez, bijlzwaaier en barmanbeuker Hero Brinkman plus onze bejaardenstalker, hondenpoephater en vrouwtjesbetaster Erik Lucassen zitten met zijn vieren te praten in de fractiekamer van de PVV. Waar het over gaat? Over Marokkanen natuurlijk. Het moet nu maar eens afgelopen zijn met die criminele moslims. Het woord Gouda valt, het begrip scootertuig wordt gebezigd en Hero vertelt gierend van het lachen een racistisch getint mopje. Moet kunnen.

In een andere ruimte praten Rutte, Verhagen en Wilders over de ontstane politieke situatie. Wat moeten ze doen?

„Flikker je Lucassen eruit dan zijn we de meerderheid kwijt en houden we hem vast dan heb ik een probleem met mijn geloofwaardigheid”, sombert Rutte.„Maar die geloofwaardigheid is toch al drie keer ruk”, oppert Geert, „neem nou die twee paspoorten van die dubbele naammevrouw, toen hadden we toch eigenlijk al gierend van het lachen af moeten treden. Het kan de mensen echt niks schelen”. „Geloofwaardigheid vind ik zo’n achterhaald begrip” zegt Maxime resoluut, „dat vind ik zo’n geitenwol woord. Vroeger wilde ik over dat soort dingen nog wel eens discussiëren, maar nu echt niet meer. Het is 2010”.

„Ik weet het even niet”, fluistert Rutte. Dan gaat de telefoon van Maxime. Het is Hannie van Leeuwen. Hij ziet haar naam in het schermpje van zijn mobiel en drukt haar weg. In de andere kamer hoort hij hard gelach. Hero laat Fernandez zien hoe hij die barkeeper een heis voor zijn treiter verkocht en Fernandez vertelt geurend en kleurend over zijn inmiddels beroemde kopstoot.

„En hij wil niet gewoon zijn zetel inleveren?”, vraagt Rutte onderhand aan Geert. „En als we hem een stevig wachtgeld beloven?” probeert Maxime. „Wachtgeld ligt gevoelig bij ons”, zucht Geert, „we hebben net de hele linkse kerk daarover voor rotte vis uitgemaakt. Dan kunnen we nu moeilijk zelf…”.

„Twee vrouwtjes hè”, horen ze Graus in de andere kamer pochen, „twee! Ik herhaal: twee!!”

„We kunnen zeggen dat Lucassen een gezonde Hollandse jongen is”, lacht Geert, „het is in elk geval geen homo. En het vooroordeel dat we alleen maar iets tegen allochtonen hebben is ook uit de weg geruimd. Dit waren hartstikke Hollandse bejaarden die hij lastigviel. Zat geen Achmed tussen!”

Op dat moment rinkelt Maxime zijn mobiel alweer. Hij kijkt in het schermpje en ziet de naam van Ab Klink staan. Die drukt hij ook maar even weg. Waarom belt ie nu?

„Het is ingewikkeld, zegt Mark, „het is onoorbaar gedrag. En aan de koningin leggen we het even niet voor. Die is nu te druk met de banden van Max & Lex met de beroepscrimineel Joep van de Nieuwenhuizen. En weer een bootje! Heeft ze net Mabel en Bruinsma in dat vooronder achter de rug, krijgt ze dit zeeroversavontuur”. „Heb je Trix erover gesproken?”, vraagt Maxime aan Mark. „Kleinzoon van zijn opa”, zei ze en meer wilde ze er niet over kwijt.

„Seks met dieren mag niet”, horen ze Graus gieren, „mits het een heel lekker dier is!” De anderen lachen zich scheel.

In de kamer van Maxime, Mark en Geert is het onderhand stil. Doodstil. Op de schoorsteenmantel tikt een klok, angstaanjagend regelmatig. Ze weten het alle drie. Het is klaar. Dan stamelt Mark: „Het waren wel hartstikke leuke maanden!” en roept de Marokkaanse koerier die zijn ontslagbrief naar de koningin moet brengen.

„Zal ik hier een toneelstuk van maken”, vroeg ik gisteren aan mijn vrouw. „Hoe wil je dat doen?”, vroeg ze.”Gewoon een stevige eenakter die een jaar langs alle schouwburgen reist. We noemen het stuk Hoofddoekje voor het bloeden en op het affiche zetten we schreeuwend groot ZWAAR GESUBSIDIEERD!