Lapje over de bril

Arme Gerd Leers, ooit een voortvarende burgemeester van Maastricht. Een kordaat en krachtig menneke. Maakte zich mateloos populair bij het volk door duidelijk en streng op te treden tegen illegale wietplantages. Als hij aan één begrip een hekel had was het aan het woord gedogen. Dat vond hij verschrikkelijk. En hij had een gezonde hekel aan Geert Wilders, volgens Gerd de vleesgeworden voorman van alle vuilspuiers op internet. Verder riep hij in het verleden dat de deur voor immigranten wagenwijd open moest en niet op een kier. Dit zei hij omdat Limburg dankzij de immigranten juist welvarender was geworden. Het extremistische gepalaver van Wilders moest maar eens afgelopen zijn. En nu is hij de Minister van Deportatie en Ontmoediging in het eerste bruine Kabinet. Het kan raar lopen in een mensenleven.

Wat is er toch met Gerd gebeurd? Was het al mis toen hij dat treurige vakantievillaatje aan de Bulgaarse Zwarte Zeekust kocht en daar tegen plaatselijke politici met een tweedehands brandweerauto ging lopen patsen, die hij vervolgens niet leverde? De zaak stonk als Limburgse kaas en Gerd mocht zijn ambtsketen aan het bronsgroen eikenhout hangen. Ik heb zo’n medelijden met hem. Vooral toen ik las dat hij bij Geert op de knietjes is gegaan en dat hij sorry heeft gemompeld om minister te mogen worden. Die ooit zo krachtige burgemeester, overmand door zijn eigen regeergeilheid, bibberend voor de vleesgeworden voorman van de vuilspuiers. Aandoenlijk. Over Alzheimer gesproken. Arme Ben Knapen, ooit hoofdredacteur van deze liberale krant, die in het buitenland mag gaan uitleggen hoe het precies zit met ons ooit zo vooruitstrevende landje. Wat gaat hij daar zeggen? Dat hij een vazal is van de geblondeerde vuilspuier, die ooit de Koran met Mein Kampf vergeleek? Of gaat hij jokken dat Rutte zijn baas is? Knapen was natuurlijk al behoorlijk van zijn sokkeltje gemieterd toen hij zijn zakken vulde bij Philips, maar helemaal toen hij als lid van de Raad van Bestuur PCM liet wankelen en vervolgens anderhalf miljoen vertrekpremie fluitend in zijn zak stak. De schaamteloosheid in die graaierskringen is ronduit stuitend. Grappig ook dat Knapen zwijgt over het feit dat hij op 11 september 1996 bij de oprichting van Het Republikeins Genootschap was. Hij doet dit gezelschap nu af als een soortement 1-aprilclubje en hij weet dat het dat niet is. Integendeel zelfs. Maar ja, het is verwarrend als je in je huidige functie af en toe met Trix naar het buitenland moet. Trix zit binnenkort in het regeringsvliegtuig naar hem te loeren met zo’n blik van je gedoogt mij gluiperd!

Dat de hersens van Yuri van Gelder dusdanig door de coke zijn verwoest dat hij wel eens een snuifbekentenisje vergeet snap ik, maar van zo’n Leers en Knapen begrijp ik echt niks. Yuri kan er niks aan doen. Die heeft, onder aanvuring van zwaar gefrustreerde volwassenen, zijn hele jeugd in twee ringen gehangen. Ik was er niet alleen van gaan snuiven, maar ook gaan spuiten, slikken en zuipen. Deze regering gaat een dierenpolitie oprichten, maar ik ben zo langzamerhand voor een eenheid die ouders van topsportende kinderen opspoort. Vooral in de kringen van tennis, hockey, turnen en voetbal zijn de excessen verschrikkelijk. Totaal mislukte ouders die hun kinderen vanaf hun zesde afbeulen in de hoop dat ze een beroemde sporter zullen worden. Het is ronduit misdadig. Goed kijken dit weekend naar die gymmende zielepoten in Ahoy’. Goed kijken naar die angstige gezichtjes. Verwrongen koppies en een verpeste jeugd!

Maar Gerd en Ben zijn niet misbruikt. Gewoon ijdele dementen. Ik vond de bordesfoto zo aandoenlijk. Een club bejaarden met hun medische begeleidsters op bezoek bij de koningin, die bewust gekozen had voor een rode jurk! Ze mag niks zeggen, maar humor heeft ze wel. Toen de club met de bus vertrokken was riep ze haar trouwe werkster bij zich en fluisterde: „Haal maar een extra lapje over de bril want op deze leeftijd willen ze nog wel eens een beetje morsen”.