Hoofdstuk 16

‘Hugh…’

Hugh keek op van zijn menu. ‘Ja, mam?’

‘Wat speelt er tussen jou en Kathryn?’

Het lukte hem wonderbaarlijk goed om een verbaasde blik op te zetten. ‘Wat bedoel je?’

‘Je weet best wat ik bedoel,’ antwoordde ze kortaf. ‘Kijk maar niet zo onschuldig. Als je vader dat deed, dan wist ik dat hij loog. Je gaat met haar naar bed, ontken het maar niet. Dacht je dat het me niet zou opvallen dat ze haar verlovingsring niet meer om had? Bovendien was ze zichzelf niet, net als gisteren toen ik belde. Ze was nerveus, en dat is ze anders nooit.’

Een deel van de waarheid kan geen kwaad, bedacht Hugh. ‘Ze is niet meer verloofd. Die zak heeft haar geslagen.’

Zijn moeder keek geschokt. ‘De arme ziel. Ik hoop dat je hem zijn verdiende loon hebt gegeven.’

Hij glimlachte. ‘Dat heb ik zeker. En toen moest Kathryn natuurlijk getroost worden.’

‘Hugh, nee toch!’

Zijn geduld raakte op. ‘Kom op, mam. Je weet hoe de mannen in onze familie zijn als het op vrouwen aankomt. Zoals je vorige week al zo scherp had opgemerkt, ben ik al een tijdje gecharmeerd van Kathryn.’

‘Maar je hebt haar verleid, terwijl ze kwetsbaar was.’

‘Dat is toch het perfecte moment? Als ik gewacht had, was het me misschien nooit gelukt. Kathryn is namelijk niet zo dol op me. Ze vindt me verwaand arrogant en heel egoïstisch.’

‘En dat ben je duidelijk ook allemaal!’

‘We kunnen niet allemaal perfect zijn. Maak je maar geen zorgen. De affaire zal niet lang duren.’

‘Dat maakt het juist zo triest. Die arme meid wordt vast en zeker verliefd op je.’

‘Dat betwijfel ik.’

‘Je begrijpt vrouwen geen haar beter dan je vader. Ik sprak hem vandaag nog en –’

‘Heb je papa gesproken?’ onderbrak hij haar geschokt.

‘Hij belt me altijd als zijn huidige vrouw en hij uit elkaar gaan.’

Hughs maag kromp samen. ‘Je gaat me toch niet vertellen dat hij Krystal nu alweer zat is? Ze zijn nog maar een jaar getrouwd.’

‘Ik begrijp dat je nog niets van hem gehoord hebt.’

‘Nee.’ Hugh voelde woede opborrelen.

‘Dat komt nog wel. Hij wilde morgen terugvliegen.’

‘Juist,’ zei Hugh boos. ‘En wat was dit keer zijn reden voor de breuk?’ Meestal zei zijn vader dat hij gewoon niet meer verliefd was en dat het leven te kort was om getrouwd te blijven met iemand van wie je niet hield.

‘Volgens mij heeft zij hem verlaten, niet andersom.’

‘Wilde ze vroegtijdig haar geld opstrijken?’

‘Nee, ze is erachter gekomen dat Dickie zich heeft laten steriliseren.’

‘Wanneer heeft hij dat dan laten doen?’

‘Na jouw geboorte. Dat heeft hij me toen natuurlijk niet verteld. Hij liet me in de waan dat we nog meer kinderen konden krijgen. Ik kwam er pas jaren later achter, toen hij waarschijnlijk dacht dat het me niet meer zou kwetsen.’

‘Wat is hij toch een ongelooflijke zak.’

‘Nogal. En als je niet uitkijkt, word je net als hij.’

Hugh vond dat hij het niet verdiende om over één kam geschoren te worden met zijn vader. ‘Ik beloof ze nooit een huwelijk, mam. Of kinderen. Ik ben eerlijk tegen de vrouwen met wie ik het bed deel.’ Tegen Kathryn was hij extreem eerlijk geweest.

‘Dat wil niet zeggen dat zij er niet emotioneel bij betrokken raken. Ik heb medelijden met Krystal, al dacht jij dat ze gewoon weer zo’n golddigger was. Het is waar dat oudere miljardairs meestal verleid worden vanwege hun geld en niet vanwege hun persoonlijkheid. Maar je vader is een indrukwekkende charmante man, en buitengewoon goed in bed voor zijn leeftijd.’

Hugh staarde zijn moeder aan. ‘Hoe weet jij dat nou? Wil je zeggen dat je nog steeds met hem naar bed gaat?’

Er verscheen een blos op haar wangen. ‘Alleen als hij even geen vrouw heeft.’

‘Goeie genade.’

‘Ik ben altijd van je vader blijven houden,’ zei ze zonder enige schaamte. ‘Dat zal ik ook altijd wel blijven doen. Maar het gaat nu niet om mij. Ik denk dat Krystal van hem hield en graag kinderen van hem wilde. Ze is nog maar vijfendertig. De meeste vrouwen willen minstens één kind. Hoe oud is Kathryn?’

‘Ze wordt volgende maand dertig.’

‘Dan tikt haar biologische klok al. Dit klinkt misschien hard, lieverd. Je bent mijn zoon, en ik hou zielsveel van je. Maar laat dat meisje haar leven niet verspillen aan jou. Je kunt haar nooit geven wat ze wil.’

Toen had Hugh kunnen zeggen dat hij haar juist wel gaf wat ze wilde: veel seks en het huis aan Pearl Beach. Maar hij snapte wel wat zijn moeder bedoelde. Achteraf gezien had Kathryn zich vanmorgen inderdaad anders gedragen. Dat haar blik oplichtte toen hij op kantoor kwam, had hem veel plezier gedaan. Maar nu keek hij wat realistischer tegen de situatie aan. Had Kathryn zelf niet gezegd dat ze altijd verliefd werd op mannen met wie ze graag naar bed ging? En het was duidelijk dat dat zo was.

De vorige avond had ze precies gedaan wat hij gevraagd had. Ze had de deur voor hem opengedaan met alleen hoge hakken aan. Daarna hadden ze urenlang erotische spelletjes gedaan, en haar verbazing en overgave waren verrukkelijk geweest. Hij had haar nieuwe vormen van genot geleerd en zelf genoten van haar bereidheid om haar hele lichaam tot zijn beschikking te stellen.

Tegen de tijd dat hij haar naar huis had gebracht, was hij meer dan ooit van haar gecharmeerd. De gedachte dat hij haar over een paar weken weer kwijt zou zijn, zat hem niet lekker.

Maar er was een alternatief. Hij kon haar vertellen dat hij verliefd op haar was geworden en aanbieden om echt met haar te trouwen. Dan zou ze veel langer dan vijf weken de zijne zijn, en hij vermoedde dat ze geen nee zou zeggen. Het zou makkelijk zijn om haar over te halen, maar niet aardig. Want het zou een leugen zijn, net zo’n leugen als James Megan had verteld.

En moest je eens zien waartoe dat had geleid. De reden om een huwelijk aan te gaan was er niet meer, en hij was er kapot van. Net als Megan. Toen ze gisteren eindelijk was ontwaakt, was het verdriet in haar ogen verschrikkelijk geweest om aan te zien. Ze had iedereen haar kamer uit gestuurd, zelfs haar man. Het geluid van haar hartverscheurende gesnik achtervolgde Hugh nog steeds.

Russ en hij hadden James meegenomen naar een café om wat te drinken en te eten, en ondertussen hadden ze geprobeerd hem te troosten, maar hij weigerde getroost te worden. Uiteindelijk had Hugh het aan Russ overgelaten en was hij naar huis gegaan, waar Kathryn in al haar glorie hem algauw zijn wanhopige vriend had doen vergeten.

Maar nu hij hoorde hoe zijn vaders laatste relatie weer op de klippen was gelopen, moest hij de waarheid wel onder ogen zien. Had Dickie Krystal kinderen beloofd? Had hij beloofd haar alles te geven, terwijl hij alleen maar seks wilde met een vrouw die zijn dochter had kunnen zijn? Waarschijnlijk was het zo gegaan.

Hugh had altijd gedacht dat hij anders was dan zijn vader, maar tegelijkertijd was hij zijn hele leven bang geweest dat hij net als hij was. Dat hij nooit genoeg van een vrouw zou houden om bij haar te blijven, en dat hij niet genoeg van een kind kon houden om een goede vader te zijn. Hij was bang dat hij precies was wat hij Kathryn ooit verteld had: egoïstisch tot op het bot. Maar dat was hij niet, besefte hij. Als dat zo was, zou hij Kathryn gebruiken zo lang hij wilde en haar daarna aan de kant zetten, zoals zijn vader bij zijn moeder had gedaan. Dat wilde hij niet doen. Hij moest Kathryn loslaten.

Toen hij rond halftwee terugkwam op kantoor, lichtte haar blik weer op. Weer zag ze eruit om op te eten in een mooi wit pakje dat hij nog nooit eerder had gezien. Hij vermoedde dat ze extra haar best had gedaan voor hem. Nog een reden om te doen wat hij van plan was.

‘Zo kort heb je nog nooit geluncht met je moeder,’ zei ze. ‘Was het eten niet lekker?’

‘Het ging wel.’ Hij liep naar haar toe. ‘Je hebt zeker niet toevallig iets van Elaine gehoord?’

‘Ik ben zelf ook net terug van mijn lunchpauze. Hoezo?’ Direct keek ze of er nieuwe e-mail was.

‘Blijkbaar is mijn vaders laatste huwelijk gestrand en is hij onderweg naar huis.’

Haar blik schoot weer naar hem. ‘Dat meen je niet.’

‘Toch wel,’ antwoordde hij koeltjes. ‘En?’

‘Ja, er is een e-mail van Elaine. En… je hebt gelijk. Je vader is morgen terug in Sydney en komt maandag weer op kantoor.’

‘Het was wel netjes geweest als hij me dat zelf had verteld,’ zei Hugh met opeengeklemde kaken.

‘Misschien heeft hij dat wel geprobeerd. Staat je mobiele telefoon aan?’

Toen hij die tevoorschijn had gehaald, vloekte hij. Gisteren in het ziekenhuis had hij hem uitgezet, en hij had er niet aan gedacht om hem weer aan te zetten.

‘Kun je hém bellen?’ suggereerde Kathryn.

‘Om eerlijk te zijn wil ik hem nu liever niet spreken. Straks zeg ik nog iets waar ik spijt van krijg.’ Hoewel dat misschien wel eens tijd werd. Hij had al veel te lang niets gezegd over zijn vaders vele huwelijken.

‘Moet ik Peter bellen om te zeggen dat je maandag weer terug bent in je eigen kantoor?’

Peter was voor hem ingevallen, terwijl hij voor zijn vader inviel. De man was vroeger redacteur geweest van verschillende van Parkinsons succesvolle tijdschriften, en hij was slim, ambitieus en toegewijd aan het bedrijf.

‘Nee,’ zei hij langzaam. ‘Doe maar niet.’

‘Waarom niet?’

‘Omdat ik niet terugga naar mijn oude functie. Komende maandag dien ik mijn ontslag in.’

‘Je ontslag!’

‘Ja, het is tijd om mijn eigen weg te gaan.’

‘Maar… wat ga je dan doen?’

‘Daar moet ik nog over nadenken. Ik heb mijn vaders geld niet nodig om rond te komen. Ik heb zelf genoeg.’

‘En ik dan? Ik bedoel… Ik heb geen baan meer als jij ontslag neemt!’

‘Ik zorg wel dat je goed terechtkomt,’ zei hij. ‘Maak je maar geen zorgen. Je krijgt een lovende aanbeveling, een fantastische ontslagregeling, en tegen die tijd heb je ook nog dat belangrijke papiertje: een huwelijksakte.’

Maar ik heb jóú niet, dacht Kathryn paniekerig. O, jee. Ze stond op het punt om te gaan huilen! Snel sprong ze op en schoot het toilet in, waar ze net zo lang bleef tot ze zichzelf weer in de hand had. Toen ze weer naar buiten kwam, stond Hugh op haar te wachten bij haar bureau en keek haar met een bezorgde blik aan.

‘Het spijt me, Kathryn,’ zei hij, en hij nam haar handen in de zijne. ‘Het was niet mijn bedoeling om je van streek te maken. Maar als je er goed over nadenkt, zul je ook inzien dat het beter is zo.’

‘Ik weet niet meer wat ik moet denken,’ zei ze eerlijk.

Zijn glimlach was triest. ‘Dat snap ik. Het was een heftige week. Maar we wisten allebei dat het niet voor eeuwig zou zijn. Ik heb nergens spijt van. Jij wel?’

Toen ze in zijn prachtige blauwe ogen keek, wist ze zeker dat ze van hem hield. Het ging niet alleen om seks, het was meer dan dat. Wat ze voor Hugh voelde, was anders dan wat ze voor Daryl had gevoeld, maar het had geen zin om dat te zeggen. Komende maandag was hun zakelijke relatie voorbij, en afgezien van misschien een korte afspraak met zijn advocaat over een paar maanden. wanneer ze de scheiding aanvroeg, zouden ze niets meer met elkaar te maken hebben. Uit zijn woorden bleek duidelijk dat de affaire voorbij was.

Plotseling voelde ze zich belachelijk dat ze vandaag haar witte pakje had aangetrokken. Ze was van plaan het te dragen als ze met Daryl ging trouwen, en ze had het vandaag al aangetrokken omdat ze wist dat het haar geweldig stond. In haar fantasie had Hugh na één blik weer hevig naar haar verlangd. Ze had zich voorgesteld dat hij haar in zijn armen zou nemen en verder zou gaan waar hij gisteravond gebleven was.

Deze ochtend had hij haar de indruk gegeven dat dat er wel in zat; zijn blik was in ieder geval vol verlangen geweest. Maar het was anders gelopen toen Peter ’s ochtends was langsgekomen, waarna Hugh de hele ochtend telefoontjes en bezoekers had gehad. Toen zijn moeder was gearriveerd, even voor halfeen, hadden ze nog geen moment samen gehad.

Gefrustreerd als ze was, had ze het moeilijk gevonden om gewoon te doen tegen Mrs. Parkinson, en hun gesprek had gekunsteld aangevoeld. Ze was opgelucht geweest toen Hugh eindelijk samen met zijn moeder was weggegaan, al was ze niet rustiger geworden toen ze weer alleen was. Beelden van de avond ervoor bleven maar door haar hoofd spoken.

Alleen de gedachte dat ze echt van Hugh hield gaf haar een beter gevoel over wat ze allemaal uitgevoerd hadden. Het was vast niet erg om je zo aan een man over te geven als je van hem hield. Op het moment zelf had het niet slecht gevoeld. Het was juist opwindend geweest, en erg bevredigend. Het zou moeilijk worden om hem te vergeten. Maar waarom zou ik hem moeten vergeten, dacht ze dwars. Hij had haar goed behandeld, toch? Dankzij hem zou ze Val’s huis krijgen, en ze had nog nooit zulke fantastische seks gehad als in de afgelopen week.

Tegelijkertijd wilde ze niet de rest van haar leven treuren om Hugh. Ze moest een leven voor zichzelf zien op te bouwen. Ze wilde een gezin, een man en kinderen om van te houden en voor te zorgen en die op hun beurt van haar zouden houden en voor haar zouden zorgen. Maar hoe graag ze ook wilde denken dat hij dat zou kunnen zijn, zo’n man zou Hugh nooit worden.

‘Kathryn?’ vroeg Hugh met bezorgde stem. ‘Je hebt nog geen antwoord gegeven. Je hebt er toch geen spijt van dat je met me naar bed bent geweest?’

‘Nee,’ antwoordde ze kort maar eerlijk. ‘Nee, daar heb ik totaal geen spijt van.’

‘Daar ben ik blij om. Nu moet ik alle afdelingshoofden maar eens laten weten dat mijn vader volgende week terug is. Waarschijnlijk hebben ze het rustig aan gedaan onder mijn bewind.’ Vervolgens draaide hij zich om en liep richting de deur.

‘Wat wil je dat ik ondertussen doe?’ vroeg Kathryn.

Hugh bleef staan en draaide zich om. ‘Je zou Elaine kunnen bellen om te vragen of er iets is wat je moet doen voor mijn vader terugkomt. Verder stel ik voor dat je je spullen pakt en naar huis gaat. Als ik je vandaag niet meer zie, bel ik je vanavond om de laatste dingen voor zondag te regelen. Nu ik eraan denk, Russ gaat zijn vrouw Nicole vragen als tweede getuige. Hij vond dat James bij Megan moest zijn, en dat ben ik met hem eens. Maar maak je geen zorgen,’ riep hij over zijn schouder nadat hij zich had omgedraaid en verder liep. ‘Nickie rept er met niemand over.’

Daar maakte Kathryn zich geen zorgen over. Maar wel over wat ze nu moest na maandag. De toekomst had er wel vaker somber uitgezien, maar nog nooit zo erg als op dat moment…