Hoofdstuk 9

 

 

 

Had ze zich maar meteen teruggetrokken en hem een klap in zijn gezicht gegeven. Maar dat deed ze niet. Even was ze verstijfd van schrik, maar daarna gaf haar mond zich over aan de zijne.

Haar lippen openden zich, en zijn tong gleed naar binnen. Toen ze zich uiteindelijk wist los te wurmen uit zijn omhelzing, was het te laat. Zijn vurige verlangen naar haar was in alle hevigheid losgebarsten.

‘Waar ben je in hemelsnaam mee bezig?’ vroeg ze met grote ogen, naar adem happend.

‘Ik wilde je de echte reden van mijn huwelijksaanzoek tonen.’

Ze kon hem alleen maar aanstaren.

Met een flauwe glimlach zei hij: ‘Hoe onwaarschijnlijk het ook lijkt, liefje, ik verlang naar je zoals mannen altijd al naar vrouwen hebben verlangd sinds de tijd van Adam en Eva.’

‘Ik geloof je niet!’ flapte ze eruit.

‘Moet ik het je nog een keer bewijzen?’

Met trillende benen deed ze een stap naar achteren.

Uit voorzorg stopte Hugh zijn handen in zijn zakken.

‘Ik weet ook niet hoe het is gekomen,’ ging hij verder. Op dit moment was de waarheid zijn enige kans van slagen. Dat, en haar obsessie met dit huis. ‘Ik heb je niet aangenomen omdat ik op je viel. Zo dom ben ik ook weer niet. Die aantrekkingskracht is geleidelijk ontstaan. Tegen de tijd dat ik het doorhad, was jij al verloofd met Daryl. Je gelooft het vast niet, maar ik ga niet achter verloofde of getrouwde vrouwen aan, ook al was de verleiding nog zo groot. Toen jij vanmorgen zei dat je huwelijk van de baan was, was ik dolgelukkig. Eindelijk, dacht ik. Maar meteen daarna zei je dat je je ontslag wilde indienen.’ De frustratie was van zijn gezicht te lezen. ‘Dat was de druppel!’

Kathryn kon haar oren niet geloven. Ze wist niet of ze zich gevleid moest voelen of juist woest moest zijn.

‘Dus je bood niet aan om met me te trouwen omdat je me dit huis gunt, maar omdat je… met me naar bed wilt?’

‘Uiteindelijk wel, ja.’

Daar kon ze met haar hoofd niet bij, dat hij op die manier naar haar verlangde. Waarom zij? Zo bijzonder was ze niet. ‘Maar je zei dat het slechts een huwelijk op papier zou zijn.’

Hij haalde zijn schouders op. ‘Ik dacht dat je er alleen op die manier mee zou instemmen.’

Dit was een spelletje voor hem. En zij maar denken dat hij gevoelig was, en aardig!

‘Je wilde me verleiden,’ zei ze vol ongeloof, terwijl haar hart als een razende tekeerging.

‘Verleiden is zo’n beladen woord. Ik wilde je overhalen om met me naar bed te gaan.’

‘Lieve hemel…’ Waarom vond ze alles wat hij deed toch zo opwindend? Ze zou hem moeten uitfoeteren, maar in plaats daarvan flitsten er allerlei erotische gedachtes door haar hoofd, en even was ze sprakeloos.

‘Ik zie dat het idee je niet aanstaat,’ zei hij botweg. ‘Ik zal zeggen waar het op staat: als je dit huis wilt, kun je maar beter aan het idee wennen.’

‘Dat is chantage!’

‘Ik noem het liever onderhandelen.’

Kathryn hoopte dat de opwinding die ze voelde overkwam als boosheid. ‘Dus je wilt alleen met me trouwen als ik met je naar bed ga.’

‘Zo klinkt het wel erg cru, maar daar komt het wel op neer, ja.’

‘Hoelang?’

Zijn wenkbrauwen schoten omhoog. ‘Bedoel je per vrijpartij of de totale duur van onze seksuele relatie?’

Nu was ze echt boos. ‘Dat is niet grappig. Er is niets grappigs aan. Dit is gênant en vernederend.’

Hij leek oprecht verbaasd. ‘Dat snap ik niet. Je ging ook met Daryl naar bed, terwijl je niet van hem hield en was zelfs bereid met hem te trouwen om dit huis te krijgen. Dat was pas gênant en vernederend geweest.’

‘Dat lag heel anders, en dat weet jij ook.’

‘Dat weet ik niet. Als je eerlijk bent tegen jezelf, dan weet je dat ik gelijk heb, Kat.’

‘Noem me niet steeds zo.’

‘Me dunkt dat de dame iets te fanatiek protesteert.’

‘Wat bedoel je daarmee?’

‘Je hebt jezelf verraden toen ik je zonet kuste.’ Hij haalde zijn handen uit zijn zakken en liep langzaam op haar af. ‘Je beantwoordde mijn kus even, Kat.’ Zachtjes streelde hij over haar ene wang, die zonder blauwe plek. ‘Je genoot ervan, mijn mond op de jouwe.’ Zijn blik liet de hare niet meer los.

Het was haar eer te na om zich aan de gevoelens over te geven die zijn aanraking opriepen. Maar o… wat wilde ze het graag. Ze wilde toegeven dat ze had genoten van zijn mond op de hare. En zeggen dat ze graag met hem naar bed zou gaan, met of zonder boterbriefje. Maar op een of andere manier slaagde ze erin om haar blik strak te houden en te zorgen dat haar hart niet helemaal op hol sloeg. ‘Je kunt goed kussen,’ zei ze, wonderbaarlijk beheerst.

‘Ik ben een nog betere minnaar,’ zei hij.

Wat was hij vol van zichzelf!

‘En wie heeft je dat verteld? Je gelooft die golddigers waar jij mee uitgaat toch niet? Zulke vrouwen vertellen mannen als jou alles wat ze willen horen.’

Even betrok zijn gezicht, maar al snel glimlachte hij weer.

‘Dan stel ik voor dat je hun voorbeeld volgt. Jij wilt dit huis, en ik denk niet dat je op korte termijn nog iemand anders bereid vindt om met je te trouwen.’

‘Wat ben jij slecht.’

‘Je kunt altijd nog nee zeggen.’

‘Dat klopt.’

‘Maar dat doe je niet.’

‘Nee,’ zei ze langzaam, terwijl en haar uiterste beste deed om rustig te blijven. ‘Dat doe ik niet.’

‘Zullen we onze afspraak dan maar bezegelen met een kus?’

Hij wachtte haar antwoord niet af, pakte haar stevig bij haar schouders en bracht zijn mond naar de hare.

Met ingehouden adem probeerde ze niet te bewegen en haar mond dicht te houden. Ze gunde hem de overwinning niet. En misschien had ze het volgehouden als hij wild was geweest. Maar dat was hij niet. Zijn kus was teder, zijn lippen streken zachtjes over de hare, heen en weer. En toen hij met de punt van zijn tong over haar lippen ging, wist ze dat ze verloren was.

 

Toen ze kreunend haar mond opende, ging er een golf van genot door Hugh heen. Zoiets had hij nog nooit eerder ervaren. Het was niet zijn bedoeling geweest om haar door middel van chantage in zijn bed te krijgen. Maar het was wel verdraaid opwindend. Zij was opwindend. Want haar reactie was niet gespeeld, dat wist hij zeker. Ze wilde niet genieten van zijn kussen en wilde ze niet beantwoorden, maar toch deed ze het. Nu was er geen weg terug meer, voor geen van beiden.

Zijn tong drong verder naar binnen en zijn handen gleden naar haar billen, zodat hij haar dichter tegen zich aan kon trekken en ze kon voelen hoezeer hij naar haar verlangde. Ze kreunde en stribbelde tegen, maar hij hield haar stevig vast en bleef haar kussen tot ze haar armen om zijn nek sloeg en zich volledig aan hem overgaf.

Juist op dat moment trok Hugh zijn mond terug en deed een stap naar achteren. Het gaf hem veel voldoening om te zien dat ze hem aankeek met een verwilderde blik in haar grote ogen. Dat gaf hem hoop.

Terwijl hij zijn best deed om zijn pijnlijke erectie te negeren zei hij: ‘Ik denk dat we dit beter kunnen voortzetten op een geschiktere plek. Ergens waar we meer privacy hebben.’ Hij knikte naar het strand, waar allerlei mensen genoten van het warme weer zoals alleen Australiërs dat konden.

Het was bewonderenswaardig hoe snel ze zich herpakte.

‘Als je denkt dat ik met je naar bed ga voor we getrouwd zijn, dan heb je het mooi mis,’ zei ze streng.

Even overwoog hij om haar meteen de zijne te maken, maar hij bedacht dat het wachten zijn genot alleen maar zou vergroten. Toch ging hij niet vijf weken wachten, dat was belachelijk.

‘In dat geval zal ik het snel regelen.’ Hij had destijds geregeld dat Russ nog voor de kerst kon trouwen, dus het moest geen probleem zijn om zoiets ook voor zichzelf te regelen. Met geld was alles mogelijk. Hij zou niet eens een geldige reden nodig hebben. ‘Voor het eind van de week zijn we man en vrouw.’

Haar mond viel open, maar ging snel weer dicht. Ze kon maar niet wennen aan het idee dat Hugh zo graag met haar naar bed wilde. Waarom deed hij zoveel moeite voor haar? Ze was niet echt knap en had geen prachtig figuur, ze had aanleg om dik te worden. In het begin van hun relatie had Daryl al eens opgemerkt dat er best een paar kilootjes af mochten, en daarom was ze naar een sportschool gegaan. Niet dat dat tot nu toe veel had geholpen. Haar heupen waren nog steeds te breed en haar billen te groot. Haar borsten konden ermee door, vond ze zelf, al zagen ze er op hun best uit als ze goed ondersteund werden.

Al met al kon ze niet op tegen de beeldschone vrouwen die Hughs arm regelmatig sierden. Hugh had zelf gezegd dat hij zich niet meteen tot haar aangetrokken had gevoeld. Het enige wat ze zich kon voorstellen, was dat ze een soort uitdaging was geworden, dat hij geïnteresseerd in haar was omdat ze geen interesse in hem had getoond. Het was allemaal erg verwarrend, maar ook vleiend. Toch moest ze oppassen. Het zou dom zijn om op hem verliefd te worden.

‘Ik ga niet bij je wonen,’ zei ze streng.

‘Prima.’

‘En zodra dit huis van mij is, vraag ik een scheiding aan. Ik wil namelijk nog graag een keer een gezin stichten, en ik word er niet jonger op.’

‘Prima.’

‘En dan neem ik ook ontslag. Dat begrijp je.’

‘Goed,’ zei hij zonder een spier te vertrekken.

Hij geeft helemaal niets om me, besefte ze ineens. Hij wil me alleen alle hoeken van het bed laten zien, en daarna stuurt hij me net zo makkelijk weer weg. Dat zou ze walgelijk moeten vinden, en dat deed ze ook, maar tegelijkertijd vond ze het opwindend.

‘Maar tot het zover is…’ Hij keek haar doordringend aan. ‘…verwacht ik dat je me niet afwijst.’

Zijn koele eis deed haar hoofd tollen. Waar was ze in hemelsnaam aan begonnen?

‘Ik ga geen kinky dingen doen.’ Meteen had ze spijt van haar woorden. Viel seks op zijn bureau ook onder kinky?

‘Ik beloof dat ik je niets zal laten doen wat je niet lekker vindt.’

Dat was niet echt een geruststelling. Ze vermoedde dat ze alles wel lekker zou vinden met deze duivelse man.

‘Waar gaan we trouwen?’ vroeg ze in een wanhopige poging over wat anders te praten dan seks. ‘Nog steeds op het gemeentehuis?’

‘Nee, ik heb een ander idee. Ik ken een dominee die niets tegen de pers zal zeggen en geen lastige vragen zal stellen. Het wordt een kleine ceremonie bij mij thuis met mijn golfmaatjes als getuigen. Zij zullen er ook met geen woord over reppen.’

‘Maar ze zullen vast wel vragen stellen.’

‘Ongetwijfeld,’ reageerde hij onverschillig.

‘Wat ga je ze dan vertellen?’

‘De waarheid. Tot op zekere hoogte. Ik ga ze niet over de seks vertellen. Dan verklaren ze me voor gek.’

‘Je bént ook gek.’

Er verscheen een spottende glimlach op zijn gezicht. ‘Dat zijn wel allebei. Jij op dit huis. En ik op jou.’

Nog steeds kon ze er niet bij dat hij zo naar haar verlangde. Het leek… ongelooflijk. Maar als ze op deze manier Val’s huis kreeg, dan vond ze het prima. Nu ze hier waren, wist ze weer hoe belangrijk dit huis voor haar was. Zonder zou ze zich verloren voelen. Ze had bijna alles gedaan om het te krijgen. Hugh had gelijk. Ze had Daryls aanzoek nooit geaccepteerd als ze daarmee Val’s huis niet had gekregen. Het was ook de reden dat ze Hughs minder conventionele aanzoek accepteerde. De enige reden. Toch? vroeg ze zich af, terwijl ze naar zijn knappe gezicht keek.

Plotseling verscheen er een frons op zijn gezicht. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg hij.

Blijkbaar had hij iets gezien in haar blik, en ze deed haar best om weer neutraal te kijken. ‘Ik was aan het nadenken,’ zei ze, en ze probeerde de paniek te negeren die haar gedachten hadden veroorzaakt.

‘Waarover?’

‘Praktische dingen.’

‘Ik had het kunnen weten,’ verzuchtte hij. ‘Wat voor praktische dingen dan?’

‘Voorbehoedsmiddelen, bijvoorbeeld.’

‘Wil je dat ik een condoom gebruik?’

Wilde ze dat? ‘Nou, eh… ik slik de pil. En Daryl moest zich van mij laten onderzoeken toen we ons verloofden. Hij had niets, maar…’

‘Maak je geen zorgen. Ik kom altijd voorbereid.’

Zijn dubbelzinnige opmerking deed haar huiveren. Ze had er ook niet over moeten beginnen. Nu dacht ze weer aan seks met hem. Dit keer niet op een bureau, maar in bed… de hele nacht lang.

‘Je moet regelen dat ik deze week nog die huwelijkse voorwaarden kan ondertekenen,’ ging ze verder, geïrriteerd door het feit dat ze maar aan één ding kon denken. ‘Hoe wil je dat doen zonder dat meer mensen erachter komen dat we gaan trouwen?’

‘Onze vaste advocaat stelt regelmatig zulke contracten op. Henry zwijgt als het graf. Hij krijgt goed betaald om onze familiegeheimen te bewaren. Verder nog niets, Kat?’

‘Ja,’ snauwde ze. ‘Ik wil niet meer dat je me zo noemt. Het klinkt belachelijk en zo verraad je ons nog. Je hebt me altijd Kathryn genoemd, dus blijf dat ook maar doen.’

‘Goed dan… Kathryn,’ verzuchtte hij. ‘Was dat alles?’

‘Ik kan nu even niets anders bedenken.’ Ze zou alles wat ze in gang had gezet voor haar huwelijk met Daryl weer af moeten zeggen. Als ze terug was in Sydney, zou ze meteen telefoontjes gaan plegen. Die gedachte overviel haar een beetje. Gisteren was ze nog van plan geweest om met Daryl te trouwen, en nog geen vierentwintig uur later was ze haar huwelijk met een andere man aan het plannen.

Ze keek naar Hugh, die tegen de balustrade van de veranda geleund stond met zijn handen diep in zijn zakken en zijn knappe gezicht naar zee gericht. Ze kon niet meer naar hem kijken zonder overvallen te worden door allerlei verwarrende gevoelens. Ook al wilde ze hem nog zo graag verachten omdat hij haar door middel van chantage in bed probeerde te krijgen, ze kreeg het niet voor elkaar.

Het zou wel zo’n typisch vrouwelijke tekortkoming zijn om je zo gevleid te voelen als een man toegaf dat hij naar je verlangde. Er waren wel vaker mannen geweest die gek op haar waren, maar nooit iemand zoals Hugh, die de vrouwen voor het uitkiezen had. Het was niet alleen vleiend dat hij haar wilde, maar ook ongelooflijk opwindend. Het gaf haar een gevoel van… zwakte.

Nu was seks altijd al haar zwakke plek geweest. Ze was dol op alles wat ermee te maken had. Het deed haar de soms keiharde realiteit vergeten en nam haar mee naar een wereld waar alleen het genot van dat moment bestond. Ze had zo’n vermoeden dat Hugh al haar eerdere ervaringen zou doen verbleken.

‘Ik denk dat we maar eens terug moeten naar Sydney,’ zei hij ineens. ‘Anders komen we in de spits terecht.’

‘Gaan we terug naar kantoor?’

Na een blik op zijn horloge zei hij: ‘Nee, ik breng je meteen naar huis. Kom, laten we gaan.’

‘Ik moet eerst de boel afsluiten.’

‘Ik wacht wel op je in de auto.’

Terwijl ze nog een laatste keer door het huis liep, haalde ze een paar keer diep adem en probeerde de rust terug te vinden die ze net buiten op de veranda had gevoeld, maar die nu helemaal verdwenen leek te zijn. Ze was van streek. Door Hugh en zijn vurige kussen, zijn provocerende bekentenissen en zijn plannen voor een snel huwelijk. Als hij dat kon regelen – en daar twijfelde ze niet aan – zou ze al snel zijn wettelijke echtgenote zijn. Dat kon ze maar moeilijk bevatten.

‘Daar ga ik nu niet aan denken,’ zei ze. Met een glimlach besefte ze dat dat precies was wat Scarlett had gezegd in Gone With The Wind. Ze voegde er niet aan toe dat ze er morgen wel over zou nadenken, want ze wist dat ze dat die avond al zou doen, waarschijnlijk de hele nacht lang.

‘Ik kom snel weer terug,’ beloofde ze het huis, en ze draaide de voordeur op slot. ‘En de volgende keer ben ik alleen.’