Hoofdstuk 14

 

 

 

‘Met het kantoor van Hugh Parkinson. U spreekt met Kathryn Hart. Wat kan ik voor u doen?’

‘Kathryn, lieverd. Goedemorgen. Is Hugh er toevallig?’

Het was Hughs moeder. Normaal gesproken voelde Kathryn zich volledig op haar gemak bij de vrouw, maar vandaag lukte het haar niet om net zo aardig te doen als anders.

‘Helaas, Mrs. Parkinson. Hij is aan het golfen.’

‘Dat dacht ik al. Ik weet dat hij dat elke donderdagochtend doet. Ik heb geprobeerd hem op zijn mobiele telefoon te bellen, maar die staat uit. Niet slim, gezien zijn functie op het moment. Stel nu dat er iets belangrijks is, en jij hem wilt bereiken.’

‘Daar heb ik hem al eens op gewezen, Mrs. Parkinson,’ zei Kathryn op scherpe toon.

‘Dat geloof ik meteen, lieverd,’ zei Hughs moeder vrolijk. ‘Het is vast frustrerend om voor zo’n man te werken.’

Nogal, dacht Kathryn. Hugh had deze week nog niet één keer met haar gevreeën. Tot haar grote verbazing had hij maandagochtend gezegd dat hij wilde wachten tot de zondag daarop, omdat hij niet meer zo overmand werd door lust nadat zij dat weekend zo gewillig was geweest. Na een kus op haar wang had hij nog wel gezegd dat ze zich geen zorgen hoefde te maken dat hij niet meer met haar zou trouwen aangezien hij beslist nog geen genoeg van haar had, maar dat hij tijdelijk wel voldaan was.

Die kus had haar teruggebracht naar de werkelijkheid. Het was zo’n verschil met de kussen die ze daarvoor hadden uitgewisseld, de lange vurige intieme kussen die hij op haar hele lichaam had geplant – en vice versa. Verstandelijk wist ze dat het beter was. Want tegen de tijd dat hij haar die zondagavond eindelijk naar huis had gebracht, was ze al gevoelens voor hem gaan krijgen, en ze moest er niet aan denken dat ze voor hem zou vallen. Daarom had ze opgelucht moeten zijn dat hij besloten had om het rustig aan te doen, al was haar libido er niet blij mee geweest. Toch had ze gedaan alsof het haar niet kon schelen of ze met elkaar naar bed gingen of niet.

Maar het tegendeel was waar. Hun passionele weekend had hevige lustgevoelens in haar opgewekt. Ze kon niet naar hem kijken zonder overvallen te worden door verlangen. Daarom was ze die donderdagochtend niet in opperbeste stemming. Na drie dagen en nachten vol frustratie voelde ze zich nogal… uitgeput.

‘Kun je een bericht doorgeven?’ vroeg Mrs. Parkinson.

‘Natuurlijk,’ antwoordde ze meteen.

‘Zeg maar dat onze lunch morgen toch doorgaat. Ik kom hem om halfeen ophalen. Ik heb gereserveerd bij een nieuwe tent, op loopafstand van het Parkinsongebouw.’

‘Ik zal het doorgeven, Mrs. Parkinson. Was er verder nog iets?’

‘Nee… niets. Eh, ik zie je morgen, lieverd.’

Nadat ze had opgehangen, slaakte Kathryn een zucht. Ze hoopte maar dat ze niet te onbeleefd was overgekomen. Het was moeilijk om opgewekt te doen als je dat totaal niet was. Haar blik gleed naar haar horloge. Het was halftwaalf. Hugh zou bijna klaar zijn met golfen. Ze vroeg zich af wat zijn vrienden zouden zeggen als hij ze vroeg om getuige te zijn bij zijn bruiloft. Hopelijk zouden ze hem hard aanpakken. Dat verdiende hij wel.

 

‘We zijn even onder elkaar,’ zei James. ‘Wat vind je er nou echt van dat Hugh met zijn assistente trouwt, vanwege een of ander raar testament?’

Sinds Hugh hen verteld had over zijn verbazingwekkende trouwplannen, had Russell aan niets anders meer kunnen denken.

‘Ik weet het niet,’ zei Russell, en hij wierp een blik over zijn schouder om er zeker van te zijn dat Hugh nog steeds binnen bij de bar was. Uit het feit dat Hugh wederom verschrikkelijk slecht had gepeeld, bleek wel dat hun vriend zichzelf niet was. Al een tijdje niet. ‘Het is wel iets voor hem om zoiets aardigs te doen voor een ander,’ ging Russell verder. ‘Je weet dat hij een goedzak is. Hij heeft heel veel geld gedoneerd aan het weeshuis van Nicole in Bangkok. Maar gul zijn is wel even iets anders dan stiekem trouwen. Ik denk dat er meer achter zit.’

‘Ik dacht precies hetzelfde,’ zei James. ‘Wat weet je eigenlijk over die assistente van hem? Ik heb haar nog nooit ontmoet. Jij wel?’

‘Vreemd genoeg niet, nee. Ik weet alleen wat Hugh ons over haar heeft verteld. Ik kreeg altijd de indruk dat ze hem op de zenuwen werkte. Maar misschien had ze meer effect op een ander deel van zijn lichaam.’

‘Hugh zou nooit puur voor de seks trouwen,’ zei James.

‘Waarom niet? Zijn vader doet dat regelmatig.’

‘Klopt, maar Hugh zei dat dit alleen een huwelijk op papier zou zijn, en het is niets voor hem om te liegen.’

‘Iedereen liegt, zeker als het om relaties gaat. Ik heb tegen Nicole gelogen toen ik haar voor het eerst ontmoette. En jij liegt continu tegen jouw Megan.’

James haalde zijn schouders op. ‘Daar kwets ik haar niet mee. Ze is heel gelukkig.’

Russell moest toegeven dat Megan er gelukkig uitzag. De twee getrouwde stellen gingen regelmatig samen uit, dus hij had gelegenheid genoeg om Megan te observeren. Het arme meisje dacht natuurlijk dat haar man van haar hield, wat niet zo was. James kon zijn ex-vrouw niet uit zijn hoofd krijgen.

Jammer voor hem, dacht Russell. Megan was veel leuker dan Jackie, maar James leek dat niet in te zien. Hij was alleen met Megan getrouwd omdat hij een gezin wilde, iets wat Jackie hem niet had kunnen geven. Het was nogal harteloos, zeker gezien de manier waarop het was gegaan. Hij had het meisje verleid en zwanger gemaakt voor hij haar een aanzoek had gedaan.

Hugh was helemaal ontdaan geweest over de acties van hun vriend, en had zijn mening niet onder stoelen of banken gestoken. Ondanks zijn welverdiende reputatie als rokkenjager was Hugh eigenlijk een romanticus. Trouwen vond hij iets wat je alleen deed als je echt van iemand hield. En aangezien hij zelf dacht dat hij niet in staat was op die manier van iemand te houden, had hij jaren geleden besloten om nooit te trouwen. Maar nu ging hij dat aanstaande zondagmiddag opeens wel doen. Er klopte iets niet.

‘Ik denk dat Hugh tegen ons liegt,’ zei Russell.

‘Misschien, misschien ook niet. Het zal zondagmiddag wel iets duidelijker worden als we de vrouw in kwestie ontmoeten. Ondertussen moeten we zorgen dat hij alle voorzorgsmaatregelen neemt om zichzelf te beschermen tegen een potentiële golddigger.’

‘Goeie genade, denk je dat het haar om zijn geld te doen is?’

‘Zou kunnen. Dat verhaal over dat huis en het testament zou best wel eens verzonnen kunnen zijn. Ik vraag me af of Hugh dat testament heeft gezien.’

‘Hij is niet compleet gestoord, James.’

‘Zelfs niet een beetje,’ zei de man in kwestie zelf droogjes, terwijl hij drie glazen bier op tafel zette en ging zitten. ‘Kathryn heeft gisteren een akte van huwelijkse voorwaarden ondertekend.’

Russell probeerde iets aan Hughs gezicht af te lezen, maar slaagde daar niet in. Het enig waar hij op af kon gaan was dat Hugh ineens zo slecht golfde. Het was erg lastig om goed te golfen als je emotioneel of fysiek afgeleid was. Opeens herinnerde Russell zich dat Hugh hem vorig jaar op James’ bruiloft had verteld dat hij gek was op een vrouw die hij niet kon krijgen. Zou dat zijn assistente zijn geweest? Het zou niet de eerste keer zijn dat een baas op zijn secretaresse viel.

‘Is Kathryn mooi?’ vroeg hij zijn vriend plotseling.

Voor hij antwoord gaf, nam Hugh een slok. Hij wist dat zijn vrienden hem het vuur aan de schenen zouden leggen. Ook wist hij dat ze gechoqueerd en daarna bezorgd zouden zijn als hij zou toegeven dat hij een seksuele relatie met Kathryn had. Dat was ook waarom hij het tot vandaag had uitgesteld om het ze te vertellen. En waarom hij had besloten tegen ze te liegen.

‘Ze is niet uitgesproken knap,’ antwoordde hij.

‘Maar wel aantrekkelijk.’

‘Ja. Heel aantrekkelijk.’

‘Blond?’

‘Nee. Brunette.’

Russell fronste. Hugh was gesloten, en dat was niets voor hem. Toen besloot hij maar advocaat van de duivel te spelen. ‘Je beseft toch wel dat dat huwelijk niet legaal is als het niet bezegeld wordt?’

Er ging een flits door Hughs ogen.

‘Hoe komen ze erachter of we het gedaan hebben of niet? Kathryn is geen maagd meer. Ik snap niet waar jullie je zo druk om maken. Ik help haar gewoon.’

‘Ik dacht dat je haar niet mocht,’ begon James.

‘Ze kan wel behoorlijk bazig en dominant zijn,’ gaf Hugh toe. ‘Maar ze is een goed mens, en ze heeft veel pech gehad met dat stomme testament, en een nog stommere verloofde. Ex-verloofde inmiddels. Bovendien voel ik me verantwoordelijk voor het stranden van haar verloving.’

‘Hoezo?’ vroeg Russell argwanend.

‘Weten jullie nog dat ik vorige week donderdagmiddag een bestuursvergadering had? Kathryns verloofde zou haar die avond mee uit eten nemen, maar op het laatste moment heeft hij afgezegd. Dus toen heb ik haar maar mee uit eten genomen. Als dank voor al haar harde werk.’

James en Russell wisselden een veelbetekenende blik uit.

‘Zo was het niet,’ snauwde Hugh. ‘Het was een heel onschuldig etentje. Haar verloofde was nogal jaloers. Toen ik haar thuisbracht, zag hij haar uit mijn auto stappen, en toen is hij door het lint gegaan en heeft haar voor van alles en nog wat uitgemaakt en geslagen.’

‘Fraai,’ zei James. Zij mond vertrok. Hij verachtte mannen die vrouwen sloegen.

‘Ze is beter af zonder hem,’ zei Hugh. ‘Maar niet zonder dat huis van haar vriendin. Het is lastig uit te leggen zonder vertrouwelijke informatie te onthullen. Laat ik het zo zeggen –’

Russell onderbrak hem. ‘Waar zijn jullie uit eten geweest?’

‘Hoezo? Wat heeft dat ermee te maken?’

‘Ik ben gewoon nieuwsgierig.’

‘Neptune’s.’

‘Aha…’ Russell kende Hughs modus operandi met vrouwen die hij leuk vond. De eerste plek waar hij ze mee naar toe nam, was Neptune’s.

De speculerende blik in Russells ogen ontging Hugh niet.

‘Ik heb wel door dat jullie vinden dat dit huwelijk een domme zet is,’ zei hij. ‘Maar ik weet dat ik doe. Als jullie Kathryn ontmoeten, zullen jullie zien dat ik niet het doelwit ben geworden van een sluwe fortuinzoekster.’

‘Ik hoop dat jullie je verhaaltje klaar hebben als de paparazzi erachter komen,’ waarschuwde James.

‘Die komen er niet achter, tenzij een van jullie uit de school klapt.’

‘Dat doen we niet. We zullen het onze vrouwen niet eens vertellen. Maar hoe zit het met die dominee van je?’

‘Ik doneer elk jaar duizenden aan het opvanghuis van dominee Price. Geloof me, die houdt zijn mond wel.’

‘Er komt altijd wel iemand achter, Hugh.’

 

Niet als het aan mij ligt, bedacht Hugh toen hij terugreed naar kantoor. Als dit allemaal voorbij was en Kathryn Val’s huis geërfd had, wilde hij geen stomme vragen van journalisten beantwoorden. Dan wilde hij vergeten dat Kathryn Hart ooit bestaan had en zijn oude leventje weer oppakken. Nu al had ze hem meer problemen opgeleverd dan welke andere vrouw ook. Hij begon zelfs te denken dat hij misschien wel verliefd op haar aan het worden was.

Dat belachelijke idee was bij hem opgekomen toen ze aan het vrijen waren, afgelopen zondag laat in de avond. Hij had zich voorovergebogen om zijn handen door haar haren te halen. Haar hoofd kwam omhoog, hun blikken ontmoetten elkaar en boem! Hij werd overvallen door een emotie die hem onbekend was. Een bezitterig, beschermend en liefdevol gevoel, waar hij zo van was geschrokken dat hij haar hoofd bijna ruw had teruggeduwd.

Achteraf was het een opluchting geweest dat ze had geweigerd nog een nacht te blijven slapen, zodat hij haar vlak na dat incident naar huis had kunnen brengen. Hij had tijd nodig gehad om na te denken.

De volgende morgen had hij het moeilijke besluit genomen om hun affaire een halt toe te roepen. Ook al verlangde hij nog steeds ontzettend naar haar, hij wilde er eerst achter komen of het gevoel dat hij de avond ervoor ervaren had hetzelfde was wat zijn vader regelmatig overviel. Als hij een keer naar Kathryn keek en overvallen werd door datzelfde gevoel zonder dat ze aan het vrijen waren, dan zou het wel duidelijk zijn.

Toen hij de dag erna het kantoor binnen liep, constateerde hij tot zijn ontzetting dat hij niet werd overweldigd door een gevoel van liefde, maar door hetzelfde irritante verlangen. Kathryns reactie nadat hij haar had verteld dat er geen seks meer zou zijn voor ze getrouwd waren, had hem nog meer geïrriteerd. Als hij stiekem dacht, of hoopte, dat ze misschien wel voor hem aan het vallen was, dan had hij het goed mis. Door haar nonchalante houding was hij erg in de verleiding geweest om zijn woorden terug te nemen en te eisen dat ze hem zou volgen naar zijn kantoor, waar hij haar alle hoeken van zijn vaders bureau zou laten zien. Maar daarvoor was hij te trots geweest.

Sindsdien was zijn verlangen naar haar alleen maar erger geworden. Het was een chaos in zijn hoofd, en zijn slaap werd continu onderbroken door erotische dromen. Geen wonder dat hij zo slecht had gegolfd vanmorgen.

Zo te zien had Kathryn wel goed geslapen, dacht Hugh toen hij even na het middaguur op kantoor kwam. Ze zag er opvallend goed en ontzettend sexy uit in dat zwartje pakje waar hij haar in zijn fantasie al vele malen van had ontdaan. Vandaag droeg ze er een zijdeachtig rood topje onder, en haar lippen glommen in dezelfde kleur.

Waarom hij zich hield aan dat idiote besluit om geen seks te hebben, wist hij zelf ook niet. Wat had het voor zin? Het was duidelijk dat hij niet verliefd op haar was. En zij zeker niet op hem.

Toen ze opkeek, was de blik in haar ogen heel anders dan het afgelopen weekend, niet teder. De enige emotie die erin te herkennen viel, was nieuwsgierigheid.

‘Wat zeiden je vrienden?’ vroeg ze meteen. ‘Waren ze geschokt?’

‘Eerder wantrouwend,’ antwoordde hij. ‘Over jou.’

‘Mij!’

‘Ze denken natuurlijk dat je een golddigger bent,’ zei hij, en hij liep verder.

Kathryn volgde hem. ‘Heb je ze niet verteld over Val’s testament en zo?’

‘Natuurlijk wel. Maar dat geloofden ze niet.’

‘O, jee.’

‘Het maakt niet uit wat zij denken,’ zei hij ongeduldig. ‘Ik weet dat je geen golddigger bent. En nu ga ik naar boven om te douchen en me om te kleden. Ik ben helemaal bezweet van het golfen.’

‘Je moeder heeft gebeld,’ zei ze voor hij kon vluchten.

‘Waarover?’

 

‘Ze klaagde dat je mobiele telefoon uit stond.’

Met een zucht haalde hij zijn telefoon tevoorschijn en zette hem aan.

‘Verder nog iets?’ vroeg hij.

‘Ze zei dat jullie lunch morgen toch kan doorgaan. Ze heeft gereserveerd bij een restaurant op loopafstand en ze komt je hier om halfeen ophalen.’

‘Prima. Nog meer berichten, nu we toch bezig zijn?’

‘Niets belangrijks. En… heb je gewonnen? Met golfen?’

Hij lachte schamper. ‘Niet bepaald. Ik speelde bedroevend slecht.’

‘Hoe kwam dat?’

Doordringend keek hij haar aan. Als ze dat niet wist, dan was ze wel heel naïef. Had ze niet door hoe hij naar haar verlangde? Merkte ze daar dan helemaal niets van?

‘Ik dacht aan jou.’ Zijn breekpunt was weer bereikt. ‘Aan jou, naakt aan je bureau, met je benen gespreid en mijn hoofd ertussen.’

Triomfantelijk keek hij toe hoe haar ogen groot werden en begonnen te glinsteren. Blijkbaar was ze toch niet zo koelbloedig als ze deed voorkomen.

Met een zelfvoldane glimlach op zijn gezicht ging hij verder: ‘Maar nu ik hier ben, heb ik andere fantasieën. Kom mee douchen.’ Hij stak zijn handen naar haar uit.

Onbewogen bleef ze staan. ‘Maar je zei dat…’

‘Ik weet wat ik heb gezegd,’ snauwde hij. ‘Ik ben van gedachten veranderd.’

Nog bewoog ze niet.

Mooi niet dat hij zich door haar zou laten afwijzen!

‘Ik hoef je toch niet weer te chanteren, Kathryn?’ gromde hij. ‘Kom mee uit vrije wil. Doe het omdat je het wilt, niet omdat je gedwongen wordt.’

Er ging een flits door haar ogen. Hij wist niet zeker wat het was.

‘Ik… Ik moet eerst het antwoordapparaat aanzetten,’ zei ze met een stem die verleidelijk trilde. ‘En de deur op slot doen. We kunnen het kantoor niet onbeheerd en open achterlaten.’

‘Ik wacht wel.’

Kathryn kon bijna niet geloven hoe opgewonden ze was. Zelfs al voor ze zijn kantoor weer in liep, en voor hij haar in zijn armen trok en kuste, lang en hard. Dit keer had hij geen praatjes. Hij leidde haar de trap op naar zijn vaders penthouse en daarna de badkamer van de logeerkamer in, waar hij haar heel langzaam en in stilte uitkleedde.

Toen ze naakt voor hem stond, trilde ze van top tot teen.

Op dat moment doorbrak hij eindelijk de stilte: ‘Nu moet jij mij uitkleden.’

Omdat hij zo lang was, moest hij haar een beetje helpen met zijn shirt, maar de rest liet hij aan haar over. Hij kreunde toen ze op haar knieën ging om zijn schoenen en sokken uit te trekken. En toen ze eindelijk zijn onderbroek naar beneden trok, waardoor zijn erectie zichtbaar werd, kreunde hij weer. Maar op het moment dat ze hem wilde aanraken, zei hij streng nee, en hij draaide zich om om de douchekraan open te draaien.

Hij koos voor een groene douchegel, die vaag naar appel rook en deed een flinke hoeveelheid op een spons die hij haar vervolgens overhandigde.

‘Was me maar goed,’ beval hij met schorre stem. ‘Zoals ik al zei, ben ik helemaal bezweet van het golfen.’

Hem wassen was het meest erotische dat ze ooit gedaan had, en haar hart ging als een dolle tekeer, terwijl ze met de spons over zijn schouders en borst streek om vervolgens zijn strakke buik te masseren en daarna naar beneden te glijden. Zijn lid leek nog stijver te worden onder haar aanraking, en het schreeuwde om het moment waarop ze op haar knieën zou gaan zitten om hem in haar mond te nemen.

Haar lippen spanden zich om hem heen, en langzaam begon ze hem te plagen met haar tong. Ze nam er de tijd voor, en het leek wel of alles om haar geen vervaagde. Het was alsof ze in een andere wereld waren beland waarin Kathryn alles zou hebben gedaan om hem te plezieren, echt alles…