Woensdag 4 augustus

De schuilnaam was Viking Venture, maar Johan begreep al vrij snel dat het contact, dat hij via de Amerikaanse website had gekregen, Zweeds was en vermoedelijk op Gotland verbleef. Hoe onwaarschijnlijk het ook mocht klinken dat een Gotlander archeologische vondsten op de Amerikaanse markt verkocht. Hij had met Viking Venture over en weer gemaild en zich uitgegeven voor een geïnteresseerde koper, die bereid was goed te betalen voor prehistorische voorwerpen uit de Vikingtijd van Gotland. Het contact zei heel wat zeldzaamheden te kunnen aanbieden die interessant konden zijn. Johan deed alsof hij een verzamelaar uit Skåne was en nadat ze een paar keer met elkaar hadden geschreven lukte het hem om de man die zich Viking Venture noemde, tot een ontmoeting over te halen. Ze spraken af elkaar aanstaande zaterdag bij de ijshal, vlak buiten Visby te ontmoeten.

Johan zou proberen de heler te filmen met een kleine camera die op de redactie aanwezig was. Samen met Pia liep hij de hele woensdag de procedure door en ze waren het erover eens dat ze hierover zouden zwijgen tegen de politie, evenals tegen de thuis-redactie in Stockholm. Dit was hun eigen project. Johan voelde zich echt opgewekt.

Emma had hem op het werk gebeld en voorgesteld op zaterdagavond bij haar thuis te eten en Niklas Appelqvist en Pia Lilja uit te nodigen. De eerste eetafspraak samen, hij vatte dit op als een teken dat Emma begon te zwichten. Misschien waren ze nu eindelijk op weg naar een echte relatie. De leiding van de Zweedse televisie had besloten het team óp Gotland tijdens de herfst als proef te houden en ook Pia's tijdelijke aanstelling als cameravrouw was verlengd. Johan was de aangewezen persoon omdat hij de baan graag wilde hebben en het goed deed. Hij was blij dat hij op het eiland mocht blijven en zich daar tenminste niet ongerust over hoefde te maken. Bovendien had hij het recht om zijn dochter te zien en dat was iets waaraan hij zich wilde houden.

Eén ding wist hij zeker. Hoe het ook tussen hem en Emma zou gaan, wanneer het om de omgang met Elin ging, zou hij geen duimbreed wijken.

Tot zijn vreugde had hij de laatste tijd een verandering in Emma's houding opgemerkt. Ze was liefdevoller, deed meer een beroep op hem, durfde zich kwetsbaarder op te stellen. Het was alsof hij belangrijker was geworden nu hij de vader van haar kind was. Op de een of andere manier was ze afhankelijk van hem. Die gedachte sprak hem wel aan.