Concessie terug

Een bittere teleurstelling voor de heren Hompes en Frank, een ontgoocheling die ze met opgeheven hoofd aanvaardden.

Zouden ze doorzetten en toch proberen het spatje goud uit de Nijverdalse bodem te schrapen?

Welnee, daar waren deze mannen veel te verstandig voor. Ze bogen deemoedig voor de werkelijkheid en gaven mr. Cohen opdracht hun verzoek om concessie terug te nemen.

Daarmee was een streep gezet onder de romance van Nijverdal en het goud. De heren Hompes en Frank pakten hun koffers. Het personeel kreeg ontslag, behalve de heer Krukkert. Hij kreeg opdracht om de verschillende kuilen dicht te gooien. De werktuigen werden verkocht. Later tijdens de werkloosheid gooiden werklozen de nog overgebleven kuilen dicht.

De heren Hompes en Frank bedankten hun gastheer Budde voor de gastvrijheid die zij een jaar lang hadden genoten. Vervolgens wandelden ze door Nijverdal naar het station.

Niemand besteedde bijzondere aandacht aan hen. Niemand zei: dat zijn nou die goudgravers.

Nijverdal was de hele affaire al bijna vergeten.

Het was geen gat van verderf en ontucht geworden. Geen gelukzoekers uit binnen- en buitenland zouden Nijverdal bekendmaken tot over de grenzen.

Gelukkig maar, zeiden verschillende mensen.

De twee ex-exploitanten stapten in de trein en de wielen roffelden voor de zoveelste maal langs het ravijn, waarvan het goud nog steeds glinsterde in de zon.