james

Ed James geeuwde en drukte de koptelefoon dichter in zijn oor. Hij wilde er zeker van zijn dat hij alles goed hoorde. Hij ging verzitten achter het stuur van zijn grijze Taurus, en probeerde een gemakke­lijke positie te vinden en wakker te blijven. De kleine cassettere­corder stond op zijn knieën te draaien, naast zijn notitieblok en de verfrommelde verpakkingen van twee Big Macs. James keek naar de overkant van de straat, naar het gebouw waarin Levine woon­de. Op de derde verdieping brandde licht.

En de microfoon die hij daar de afgelopen week geplaatst had, werk­te prima. Door de koptelefoon hoorde hij een van de kinderen zeg­gen: 'Hoe dan?'

En toen zei die invalide, Malcolm: 'De essentie van verificatie zijn

meerdere redeneringen die samenkomen op één enkel punt.'

'En wat betekent dat?' vroeg het joch.

Malcolm zei: 'Kijk maar naar die Landsat-foto's.'

Op zijn notitieblok schreef James: landsat.

'Die hebben we al gezien,' zei het meisje.

James voelde zich heel stom, dat hij niet eerder beseft had dat die twee kinderen voor Levine werkten. Hij herinnerde zich hen heel goed, ze zaten in de klas waar Levine lesgaf. Een klein zwart jochie en een puberachtig blank meisje. Kinderen: elf misschien, of twaalf. Hij had het kunnen weten.

Niet dat het er nu nog toe deed, dacht hij. Hij kreeg de gegevens

nu toch. James strekte zijn arm uit naar het dashboard, plukte de

laatste twee frietjes uit de zak en at ze op, hoewel ze koud waren.

'Oké,' hoorde hij Malcolm zeggen. 'Het is dit eiland hier. Dit is het

eiland waar Levine naartoe gegaan is.'

Weifelend zei het meisje: 'Denkt u? Dit is... Isla Sorna.'

isla sorna, schreef James op.

'Dat is ons eiland,' zei Malcolm. 'Waarom? Drie verschillende re­denen. Ten eerste is het privé-bezit, dus het is nog niet grondig door­zocht door de regering van Costa Rica. Ten tweede, privé-bezit van wie? Van de Duitsers, die in de jaren twintig de rechten gekocht hebben voor mijnbouw.' 'Al die Duitse boeken!'

'Precies. Ten derde, uit Arby's lijst, en uit een andere onafhankelij­ke bron, blijkt dat er op Site B vulkanisch gas aanwezig moet zijn.

Dus, welke eilanden hebben vulkaangas? Neem het vergrootglas en

kijk zelf maar. Je zult zien dat er maar één is.'

'Bedoelt u dit hier?' zei het meisje.

'Inderdaad. Dat is vulkaanrook.'

'Hoe weet u dat?'

'Spectografische analyse. Zie je die piek hier? Dat is elementair zwa­vel in het wolkendek. Er is in feite maar één oorsprong voor zwa­vel, en dat is de vulkanische bron.' 'Wat is die andere piek?' zei het meisje.

'Methaan,' zei Malcolm. 'Kennelijk is er een tamelijk belangrijke

bron voor methaangas.'

'Is dat ook vulkanisch?' vroeg Thorne.

'Kan. Methaan komt vrij bij vulkanische activiteit, maar meestal tij­dens actieve erupties. De andere mogelijkheid is dat het organisch is.'

'Organisch? Wat betekent dat?' 'Grote planteneters, en...'

Toen volgde er iets wat James niet kon horen, en de jongen zei: 'Moet ik dat bestand nou nog ophalen, of niet?' Hij klonk geïrri­teerd.

'Nee,' zei Thorne. 'Laat maar, Arby. We weten wat we moeten doen. Kom op, jongens.'

James keek omhoog naar het appartement en zag dat de lichten uit­gingen. Een paar minuten later verschenen Thorne en de kinderen bij de ingang, vlak aan de straat. Ze stapten in een jeep en reden weg. Malcolm liep naar zijn eigen auto, stapte moeizaam in en reed in tegengestelde richting weg.

James vroeg zich af of hij Malcolm moest volgen, maar hij moest eerst iets anders doen. Hij startte zijn motor, pakte de telefoon en koos een nummer.