23

De mobiele telefoon van Jeroen blijft stil. De batterij is nu bijna leeg.

Gisteravond ben ik een uurtje naar de woongroep geweest. Zodra Jeroen me zag binnenkomen begon hij te glunderen. Hij was nog helemaal vol van Euro Disney en struikelde in zijn enthousiasme over zijn eigen woorden. 'In september gaan we nog een keer,' riep hij en ik zag Harm op de achtergrond instemmend knikken. 'Gaan jullie dan ook mee?'

'Misschien wel,' zei ik. 'Eerst kijken hoe het tegen die tijd met je vader is. We zien nog wel.'

Hij is vandaag helemaal niet bezig met de dommeblond- jesmoppen, dacht ik. Normaal gesproken starten onze ontmoetingen altijd met een mop. Maar ik had te vroeg gejuicht.

'Marijke, ik ken nog een nieuwe,' schreeuwde Jeroen bijna. Ik hield mijn handen tegen mijn oren. Maar hij was veel te veel op dreef om daar iets van te merken.

'Waarom drinkt een dom blondje een pak melk altijd al in de winkel leeg?'

Ik keek ernstig vertwijfeld. Jeroen wipte van zijn ene op zijn andere been. 'Omdat erop staat: hier openen.' Hij sloeg me zo hard op mijn schouder dat ik bijna omviel.

'Jeróén!' waarschuwde Harm. 'Je slaat haar bijna doormidden, man. Doe eens even rustig.'

'Ja,' zei Jeroen en hij ging zitten. Hij keek me nog naglim- mend aan.

'Hij is goed, hè?' was de laatste vraag volgens het ritueel.

'Hij is goed.'

Ik knuffelde hem en kreeg een hele serie natte klapzoenen.

Er is niet meer gebeld naar de groep, heeft Harm me verteld. Ze hebben er allemaal heel goed op gelet maar de vrouw heeft niets meer van zich laten horen. Jeroen praat ook niet meer over het gesprek, hij lijkt het vergeten te zijn. Inmiddels heeft hij een ander nummer, dat behalve bij het personeel, alleen aan Petra en mij bekend is gemaakt.

'Ik denk dat hij niet meer met dat telefoongesprek bezig is,' vertelde Harm. 'Maar hij heeft wél regelmatig nachtmerries. Eergisteren kon de slaapwacht hem maar met grote moeite rustig krijgen. Jeroen was ervan overtuigd dat iemand jou enge foto's stuurt. Dat droomde hij steeds, vertelde hij. Het was hem niet uit zijn hoofd te praten.'

Hij keek me nieuwsgierig aan. 'Je gaat me toch niet vertellen dat het waar is wat hij droomt?'

'Waarom vraag je dat?' probeerde ik Harm af te leiden.

Zijn blik werd peinzend. 'Hij droomde vorig jaar dat ik een aanrijding kreeg en twee dagen later reed een dronken tor mijn auto total loss. En hij heeft ook gedroomd dat er hier werd ingebroken. We hebben het genegeerd maar het is een feit dat daarna een groot deel van het huis is leeggehaald toen we met de hele groep op stap waren. Zou dat allemaal toeval zijn, wat denk jij?'

Ik kreeg het opeens benauwd. 'Ik moet weg,' zei ik. 'Ik heb beloofd om nog langs Lodewijk te gaan.'