Dankwoorden

Allereerst wil ik graag mijn Heer en Verlosser Jezus Christus bedanken voor alle zegeningen die Hij mij heeft toebedeeld, evenals aan de beschermengelen die mij in gevaarlijke omstandigheden voor de dood hebben behoed.

Daarnaast ben ik de mensen van Wayne County, Georgia, heel dankbaar. Ze stonden altijd achter me en zijn voor mij een bron van kracht, motivatie en inspiratie geweest.

Ik wil ook speciaal mijn patiënten bedanken wier chiropractor ik mocht zijn. Ik hou van jullie allemaal.

Mijn dank gaat uit naar mijn coauteur, Steve Templin, die het gestrande project dat dit boek was weer tot leven bracht en er onvermoeibaar aan bleef werken om het te perfectioneren.

Ik ben werkelijk gezegend met de twee geweldige carrières die ik heb (gehad). Ik heb het geluk iedere dag naar mijn werk te mogen gaan om mensen te helpen. Dat was ook precies de reden waarom ik, hoe klef dat ook klinkt, indertijd SEAL wilde worden.

God, zegen Amerika en de mannen en vrouwen die voor ons strijden.

HOWARD E. WASDIN

Ik heb geluk gehad. Tijdens BUD/s-training met Klas 143 ontmoette ik Howard Wasdin voor het eerst. We hadden weer een dag van heftige training achter de rug en Howard vroeg: ‘Wie gaat er mee rennen op het strand?’ Ik vond hem knetter. Was het nu nog niet genoeg voor vandaag? Nog gekker waren de gasten die met hem meegingen. Howard en ik werden vrienden. Op zaterdag gingen we met de jongens op stap in Tijuana en op zondag sleepte hij me mee naar de kerk. Toen ik mezelf verwondde, viel ik terug naar Klas 144 en scheidden onze wegen, maar ik vergat hem nooit.

Jaren later, toen ik op een vlucht wachtte op Los Angeles International Airport, liep ik een boekhandel binnen om de tijd te doden. Spoedig zat ik midden in een oorlogsgebied – ik had het uitstekende Black Hawk Down van Mark Bowden gepakt. Ik keek in het register of er SEAL’s bij betrokken waren geweest en tot mijn verbazing kwam ik Howards naam tegen. Kan niet waar zijn! Ik wist zeker dat er wel iemand zou zijn die de rest van zijn verhaal wilde opschrijven, en dat ik de eerste zou zijn die het zou kopen. Maar de jaren gingen voorbij en… geen boek. Via Facebook kwam ik hem weer tegen. Ik heb het geluk dat hij had gewacht met het vertellen van zijn verhaal. Meewerken aan zijn biografie was een belevenis. Bedankt, Howard!

Ik ben ook gezegend dat mijn vrouw Reiko en mijn kinderen Kent en Maria me een voorproefje van de hemel hebben gegund. Natuurlijk was ik er nooit geweest zonder mijn moeder Gwen, die er altijd voor me was, me steunde en me altijd liet doen wat ik wilde; een van mijn fijnste herinneringen is dat ik alleen op ontdekkingsreis ging in de woestijn van Arizona, nog voordat ik oud genoeg was om naar school te gaan. Ook mijn vader Art ben ik dankbaar, voor de momenten dat hij er voor me was. Mijn grootvader Robert leerde me hoe ik 10 procent kon afdingen van een pot verf in de ijzerwinkel. Opa hield van me als van een zoon en ik hield van hem als van een vader. Ik weet zeker dat hij glimlacht als hij dit boek ziet – schrijven was al een droom van me sinds de basisschool. Carol Scarr gaf Howard en mij uitstekend schrijfadvies tijdens de eerdere versies en was een goede vriend.

Het zou moeilijk zijn geweest onderzoek te doen en dit boek te schrijven zonder de steun van Meio University, waar ik universitair hoofddocent ben. Scott Miller van de Trident Media Group bood Howard en mij alle professionaliteit die een agent kan bieden, en meer dan dat. Hij las het manuscript tijdens zijn paasvakantie en toen hij terugkwam op zijn werk, vond hij binnen 24 uur een uitgever. Marc Resnick van St. Martin’s Press blonk uit door de zaak te bezegelen en bleef daarna steeds enthousiast, wat het proces tot een plezierige ervaring maakte.

Ik ben zeer vereerd dat generaal b.d. Henry Hugh Shelton plaatsmaakte in zijn drukke agenda om ons te ondersteunen. Ook Dealton Fury, de Delta-majoor die Kill Bin Laden schreef, bood ons al in een vroeg stadium zijn hulp aan. Daar ben ik hem dankbaar voor. Ook dank aan Mariniersniper Jack Coughlin, de auteur van Shooter, voor zijn aanmoedigingen, evenals aan Randy ‘Kemo’ Clendening (voormalig commando van SEAL Team Two) voor zijn assistentie.

Ik wil Debbie Wasdin bedanken voor haar vriendschap en hulp. Eryn Wasdin fungeerde als mijn chauffeuse en bracht een glimlach op mijn gezicht.

Terwijl ik met Howard probeerde dit boek af te krijgen, gaf Tammie Willis, gediplomeerd medisch massagetherapeut bij Absolute Precision, mij de beste massage die ik ooit heb gehad – je bent een kei, Tammie. De rest van het personeel van Absolute Precision was ook geweldig: Miki, Kelly en alle anderen.

Ten slotte mijn dank aan de inwoners van Wayne County, Georgia, die ervoor zorgden dat ik mij tijdens mijn hele verblijf in hun county er thuis voelde.

STEVE TEMPLIN