Demogorgon
Demogorgon
In de straat vol vage zon staan huizen stil en lopen
mensen.
Een treurigheid vol angst verkilt mij.
Ik voel dat iets gebeuren gaat aan gene zijde van de gevels en
bewegingen.
Nee, nee, dat niet!
Alles liever dan weten wat het Mysterie is!
Oppervlak van het Heelal, o Oogleden Geloken,
Slaat u nimmer op!
De blik der Laatste Waarheid moet onverdraaglijk zijn!
Laat mij leven zonder iets te weten, sterven zonder te gaan
weten!
De reden dat er wezen is, dat wezens zijn, dat alles
is,
Moet waanzin brengen groter dan de ruimten
Tussen de zielen en tussen de sterren.
Nee, nee, de waarheid niet! Laat mij deze huizen, deze
mensen;
Zo, zonder meer, slechts deze huizen, deze
mensen...
Welk verschrikkelijk en ijzig ademen raakt mijn gesloten
ogen?
Ik wil ze niet openen uit leven! O Waarheid, vergeet
mij!
(12.4.1928)