Intermezzo

Op hetzelfde moment verstuurde ergens op een flatje in West Selena Ahaoui een e-mail aan Fons Nieuwenhuijs c.c. Pam Petterson, waarin zij haar voorwaarden bekendmaakte omtrent de opvoeding en verzorging van hun beider zoon Alwin Ahaoui. Een grappige gedachte: terwijl Fons met zijn ogen dicht bij zijn zachtkens wenende echtgenote naar binnen gleed, lultechnisch gesproken, lag verderop in de computer het onverhoopte kindje als het ware al in hun postvakje ongeopend op hen te wachten. Dear Miss Selena had de mail aan info@nnn.nl gericht, het Haagse kantooradres van Nieuwenhuijs & Nieuwenhuijs, dus het onheil werd in elk geval over het weekeinde heen getild, om onverhoeds op een maandags bureau te worden gevonden. Maar gevonden ging het worden, dat stond vast. Het was een beetje een impulsieve actie van haar, dat gaf ze toe, onze Selena-met-haar-lekkere-benen. Aan zichzelf gaf ze het toe ja, niet aan hen, ze was niet gek. Ze had hun behuizing gezien, schreef ze, met al die chique spullen en was er zeker van dat Fons en Pam goed voor Alwin zouden kunnen zorgen. Beter misschien wel dan zij het kon! Ze had een nieuwe vriend. Ze had een nieuwe fase in haar leven bereikt, schreef ze, en daarom was het beter als Alwin zijn vader beter leerde kennen. Pam kende ze alleen van de televisie, maar ze was ervan overtuigd dat zij een geweldige tweede moeder kon zijn. Het idee was dat Alwin om te beginnen in de weekeinden bij hen zou komen wonen, het liefst vanaf vrijdagmiddag. Dan moeten jullie hem om twaalf uur van school ophalen, goed? Het kon helaas niet anders. Haar vriend woonde helemaal in Breda. Borre, zo heette hij, wilde elke vrijdagavond met zijn vriendenclub in hun stamcafé zitten, maar dat schreef ze natuurlijk niet. Het was voor haar belangrijk met een schone lei aan haar nieuwe relatie te beginnen. Misschien wou Borre later zelf ook wel kinderen, wie weet. Het was erg belangrijk voor Alwin, schreef ze, om zijn biologische vader beter te leren kennen. Hij had een voorbeeld nodig en ‘papa’ was nu al zijn grote held. Na één middagje, kon je nagaan. Misschien was het voor de tweede moeder even schrikken, maar wees gerust, mevrouw, Alwin is de liefste jongen die er is. En anders hebben jullie geld zat voor een au pair en een oppas en de hele mikmak, dacht ze erachteraan. Jullie zullen vast gelukkig worden, schreef ze.

Groetjes, Selena