Waarom vond hij Glen Ora niet leuk?

Nou, weet je, daar is niets voor hem te doen. Op Camp David kun je, denk ik, ’s avonds naar een film kijken. En het is een nogal klein, donker huis. Hij vond het leuk om mij te zien paardrijden... je weet wel, gelukkig zijn omdat je de hele dag buiten bent, omdat hij altijd zei dat Daddy[221] hem had gezegd: ‘Laat haar paardrijden en ze zal altijd vrolijk zijn.’ Wel, in zekere zin is dat waar, het betekent lichaamsbeweging en buitenlucht. Je doet iedere dag die extra inspanning om naar buiten te gaan en te gaan tennissen, hoewel ik dat niet kan. Of je gaat gewoon de frisse lucht in, tien keer om de South Lawn wandelen. Want als je gewoon binnen blijft en sigaren rookt en aan je bureau werkt en aan de telefoon praat totdat je voelt dat je keel helemaal dicht zit, dan ben je voor niemand leuk. Toen gingen we dat voorjaar voor het eerst naar Camp David. Hij kwam ook altijd. Ik geloof dat hij zelden op vrijdagavond kwam, hij kwam altijd op zaterdag, ongeveer om lunchtijd. Dan sliep hij de hele zaterdagmiddag of keek hij de hele middag naar televisie of iets anders in zijn bed. Het was voor hem zo ontspannend. We hadden altijd een vriend op bezoek voor het weekeinde, aten samen, gingen vroeg naar bed, de volgende dag naar de kerk, kranten, nog een dutje. Daarom zei hij: ‘Ik geef niet echt om Glen Ora, want het enige waarvoor ik het gebruik is om te slapen.’

Zijn weekeinden waren heilig voor hem. Bijna ieder weekeinde ging hij weg.

Bijna ieder weekeinde, behalve de... welke was de... ’62? Er was een weekeinde waarin hij verkiezingsdingen moest doen, of een paar fondsenwervingsdingen in New York of zoiets? En toen dat najaar hadden we twee of drie weekeinden in ons nieuwe huis in Virginia... en...[222]

Hij was een paar keer op reis.

Tampa, Dallas.[223] Weet je, omdat het campagnejaar was, verwachtte je niet dat je veel vrije weekeinden zou krijgen.

Kende je Tish al heel lang? Is ze een vriendin van vroeger?

Ik heb Tish leren kennen toen ik op school zat in Parijs. Ze werkte bij Mrs. Bruce op de ambassade daar en toen ik in Rome zat, werkte ze voor Mrs. Luce.[224] Dat was een enorme berg energie. Ik herinner me dat ik alleen maar dacht, ‘Ik kan daar niet naar binnen zonder Tish’, en belde haar direct nadat Jack genomineerd was. Genomineerd of gekozen? Ik denk gekozen. Tish is geweldig en ik houd van haar, maar haar energie was eigenlijk zoveel dat ik... nu ik eraan terugdenk, ze maakte me vermoeider dan ik hoefde te zijn. Want ze stuurde zoveel extra dingen waarop je niet hoefde te reageren. Gedurende de weekeinden bleef ze maar mappen sturen, tot ik er een einde aan maakte. Of als ik ’s avonds bij Jack zat, dan kwam een of andere bode binnenvliegen en gooide weer een map op schoot. Weet je, ik begon er gek van te worden en toen zei Jack dat ik mijn bureau niet meer moest gebruiken in de East Hall... de West Hall, waar we toen woonden. Hij zei: ‘Je kunt je bureau niet in dezelfde kamer hebben waar we ook zitten, waar we wonen.’ Dus toen liet hij het me verplaatsen naar de Treaty Room beneden. Dat was goed, want vaak, als we ’s avonds alleen waren, zat hij te kijken in een boek of iets met papieren te doen, en dan pakte ik een map van mijn bureau en ging ik alle dingetjes afchecken die ik allemaal nog moest doen. Maar daarmee kwam je niet in de juiste stemming waarin je zou moeten zijn als je man thuiskomt. Op die manier regelde hij dat deel van mijn leven. Toen het bureau eenmaal in de Treaty Room stond, kon je Tish dagenlang dingen laten opstapelen om er dan samen in één lange sessie doorheen te gaan.[225]

Was Nancy een veel intiemere vriendin?[226]

Nancy was mijn kamergenoot geweest en vanaf het moment dat zij kwam, was het leven ineens heel anders. Er was veel meer tijd om te genieten... om het zo te doen dat Jack meer van je kon genieten. Ik had geprobeerd om haar eerder te krijgen, maar ze wilde niet komen.

==

Jacqueline Kennedy en haar kinderen tijdens het afscheidsfeestje voor Letitia Baldrige, 1963

Nancy is zo’n aardige vrouw. Ze is altijd heel grappig en heel scherp.

Ja.

Onder het oppervlak verlegen... anders dan ze eruitziet.

En ze is vrouwelijk. Ik bedoel, Tish is een soort feministe, echt. Ze vertelde me dat ze graag in de eetzaal van het Witte Huis at zodat ze kon debatteren met mannen. Ze is geweldig, maar ze was zo anders dan ik en putte me zo uit.

==

De first lady bedankt de minderheidsleider in de Senaat, Everett Dirksen, vicepresident Johnson en meerderheidsleider Mike Mansfield voor hun hulp bij het overbrengen van een kroonluchter van het Capitool naar de Treaty Room, 28 juni 1962