Hoofdstuk 6

 

 

 

Marnie kreunde van verwachtingsvolle opwinding toen hij haar op bed legde.

Ze trok hem boven op zich, reikte tussen hen in en raakte hem door zijn versleten spijkerbroek aan. Hij gromde en drukte zich tegen haar hand aan.

Dat was alle aanmoediging die ze nodig had. Ze begon met zijn riem en maakte vervolgens de knopen van zijn gulp open.

Hij droeg niets onder zijn spijkerbroek, wat haar nog meer opwond.

Ze kon niet langer wachten en leidde hem kreunend bij haar naar binnen.

Het voelde zo goed, en het voelde nog veel beter toen hij begon te bewegen. ‘O ja, ga door,’ fluisterde ze.

En voor ze het wist, drukte ze haar nagels in zijn rug en kwam ze klaar.

 

Hij stond op en trok ook de rest van zijn kleren uit. Naakt was hij prachtig, een en al spieren en mannelijke kracht.

De tweede keer deed hij het langzaamaan en duwde hij haar handen weg toen ze hem probeerde te haasten. Hij lachte toen ze hem smeekte en bracht zijn hoofd tussen haar dijen.

Hoewel ze hem naar zich toe probeerde te trekken, gaf hij niet toe. Uiteindelijk liet ze hem begaan en werd ze beloond met een overweldigend orgasme.

Even later, nadat de laatste golven van genot waren weggeëbd, realiseerde ze zich dat ze uitgehongerd was. Dus stonden ze op en plunderden de ijskast.

‘Dit is prettig,’ zei ze, weer bij hem in bed liggend.

‘Prettig? Ik dacht dat je naar iets wilds op zoek was.’

‘En dat heb ik ook gekregen.’ Ze kuste hem en fluisterde: ‘Maar zoals het nu is, is het prettig. Heel, heel erg prettig.’

Ze deden een hazenslaapje en vrijden weer.

Later die avond praatten ze over de chopper die hij voor de Texas State Endowment Ball aan het bouwen was, een liefdadigheidsbal waaraan Ash’ meewerkte en dat door het familiebedrijf, BravoCorp, werd gesponsord. De opbrengst van de veiling zou ten goede komen aan arme gezinnen overal in Texas. Het bal en de veiling zouden over tweeënhalve week plaatsvinden, op zaterdag één mei.

Hij streek het haar van haar voorhoofd. ‘Heb je al een mooie jurk?’

‘Ik wist niet dat ik erheen ging.’

‘Dat ga je wel degelijk.’

‘Hoe weet je dat?’

‘De hele familie gaat, en jij maakt deel uit van de familie. Bovendien wil ik dat je komt en ben ik nog steeds je baas, dus moet je doen wat ik zeg.’

‘Nou, nou, nou, en ik maar denken dat Gus mijn baas was.’

‘Hij is je chef, we zijn allebei je baas.’

‘Het is niet makkelijk een ondergeschikte te zijn.’

‘Hou die datum vrij, want je gaat erheen.’

‘Oké, oké.’ Ze had twee jurken die ze misschien wel aan kon. Alleen had ze ze alle twee met Marks geld gekocht. O jee. Voor deze gelegenheid wilde ze iets nieuws, iets waar geen herinneringen aan verbonden waren. Dat betekende dat ze iets moest kopen en dat dat haar meer geld zou gaan kosten dan ze zich kon permitteren. Nou ja, misschien wist Tessa een leuk tweedehandswinkeltje.

‘Je valt helemaal stil,’ zei hij. ‘Als je er niet heen wilt –’

‘Sst.’ Ze legde haar vinger tegen zijn lippen. ‘Dit is een bevel en ik ben van plan dat uit te voeren.’

Hij gromde. ‘Eerlijk gezegd lijk je me niet zo’n gehoorzaam type.’

‘Dat zou kunnen. Maar in dit geval maak ik een uitzondering.’

‘Omdat ik je baas ben?’

‘En omdat, hoe langer ik erover nadenk, ik er steeds meer zin in krijg. Ik denk dat die motor van jou een getal van zes cijfers gaat opbrengen.’

‘Was het maar zo.’

‘Nou, het kan toch?’

‘Tja, alles is mogelijk.’ Hij leunde over haar heen en zette de wekker zo neer dat hij kon zien hoe laat het was. ‘Bijna twaalf uur.’

Ze vrijden nog één keer; iets na enen ging hij weg.

 

’s Ochtends, bij het wakker worden, draaide ze zich om en streek met haar hand over de plek waar hij had gelegen. Ze drukte haar neus in zijn kussen en snoof de geur van zijn huid op.

Toen begon ze te gapen en rekte zich uit. Ze voelde nog de naweeën van hun liefdesspel, het voelde goed. Het was een geweldige avond geweest. Ze sloot haar ogen en beleefde een aantal hoogtepunten opnieuw, waardoor haar hart sneller begon te slaan.

Later, toen ze zich douchte en aankleedde en een snelle boterham at, had ze echter het gevoel dat alles een droom was geweest en vond ze het maar raar dat ze straks oog in oog zou staan met haar baas, de man die ze de vorige avond naakt had gezien.

Met twijfel in haar hart bedacht ze dat ze veel te gretig was geweest, en hem nagenoeg had gedwongen seks met haar te hebben.

Ze voelde zich toch wel een beetje dwaas.

Nou, maak daar maar heel erg dwaas van, dacht ze.

Net op het moment dat ze weg wilde gaan, kwam Tessa eraan. ‘Is alles goed?’ vroeg ze.

‘Zeker. Hoezo?’

‘Is er iets gaande tussen Jericho en jou?’

‘Hoezo?’

‘Omdat een van hun bedrijfsauto’s hier de halve nacht op de oprit heeft gestaan.’

‘Is dat een probleem?’

Tessa keek haar zus onderzoekend aan. ‘Nou, dat weet ik niet. Wat denk je zelf?’ Ze had weer die Heilige Teresa-uitdrukking op haar gezicht. Blijkbaar keurde Tessa het niet goed dat ze een wilde nacht had gehad met hun zwager.

‘Kom binnen,’ zei Marnie terwijl ze een stap achteruit deed. ‘Ik heb ongeveer een kwartier de tijd, en dan moet ik aan het werk.’

Tessa ging op de bank zitten. ‘Zo, dus Jericho en jij…’ Ze sloeg haar armen om haar middel. ‘Hebben jullie iets met elkaar?’

‘We hebben hartstochtelijke seks met elkaar. Heb je daar iets op tegen?’

Tessa hapte naar adem. ‘Het is alleen dat… Nou, denk je dat dat verstandig is?’

‘Dat weet ik echt niet, Tessa. Misschien niet. Maar het voelt wel heel goed, en ik kan op dit moment wel iets goeds gebruiken.’

‘Hoe bedoel je?’

Marnie kamde met haar vingers door haar haren. ‘Kom op, hou op met dat gevraag. Als je iets te zeggen hebt, zeg het dan.’

Tessa uitte een gepijnigd geluid. ‘Ik denk niet dat hij op zoek is naar een vaste relatie.’

‘Dat weet ik. Maar dat maakt niet uit, want dat zijn we geen van tweeën.’

Tessa zag eruit alsof ze een opkomende hoofdpijn had. ‘Ik begrijp het niet. Je zit nog met een gebroken hart. Wat je doet is vragen om moeilijkheden.’

Marnie nam Tessa’s handen in de hare. ‘Tessa. Echt, geloof me, ik ben niet uit op moeilijkheden. Ik mag hem gewoon heel graag en ik voel me tot hem aangetrokken.’

‘Maar je kent hem amper. En het is nog maar net uit met Mark, na al die jaren.’

‘Nou en? Moet ik dan als een non gaan leven, ik en mijn arme gebroken hart?’

‘Dat zeg ik niet. Ik ben er niet gerust op, dat is alles. Ik denk dat Jericho misbruik van je maakt.’

Ha ha, dat was een goeie. ‘Denk je dat híj misbruik maakt van mij? Dan heb je het mis. Hij wilde me niet. Ik heb hem moeten smeken.’

‘Je overdrijft.’

‘Nou, oké, misschien een beetje. Maar ik heb hem wel over moeten halen.’ Ze dacht aan het moment waarop ze de jurk van haar schouders had laten zakken en ze naakt voor hem had gestaan. Wat vriendelijker zei ze: ‘Tessa, ik weet dat je je hier ongevraagd in mengt omdat je van me houdt –’

‘En omdat ik me zórgen om je maak.’

‘Dat weet ik. Maar, nou, denk eens aan al die keren dat jij met de verkeerde vent op stap bent geweest, dat is toch ook allemaal nog goed gekomen?’

‘Dat is wat anders.’

Marnie kon dit niet over haar kant laten gaan. ‘Herinner je je Bill nog?’ Oké, dit was laag-bij-de-gronds van haar. Bill Toomey was de laatste vriend voor Ash die Tessa had gehad. Ze wilde met Bill trouwen. Op de dag dat ze de brief van hem kreeg waarin hij schreef dat het voorbij was, ontmoette ze Ash, tijdens een sneeuwstorm. Ze zaten samen een paar dagen ingesneeuwd, en binnen een mum van tijd leerden ze elkaar kennen.

Intiem.

Tessa trok haar handen los en herhaalde: ‘Dat is wat anders.’

Zwijgend keek Marnie naar haar zus tot ze zag dat het begon te dagen.

Tessa schudde haar hoofd. ‘Wil je daarmee zeggen dat Jericho de ware is voor je?’

‘Wat ik wil zeggen, is dat niet iedere relatie een gelukkige afloop heeft. Maar als je je kansen niet grijpt, dan blijf je misschien wel bij de verkeerde hangen óf loop je de ware net mis.’

‘Ik denk dat ik je gewoon wil beschermen. Ik wil niet dat je weer gekwetst wordt.’

‘Gekwetst worden hoort bij het leven. Zelfs mijn lievelingszus kan me daar niet voor behoeden.’

Tessa keek haar recht in haar ogen. ‘Ik denk dat je roekeloos wordt, net als toen je klein was. En ja, dat beangstigt me wel een beetje.’

‘Mij ook wel een beetje. Maar daar laat ik me niet door weerhouden. Nooit meer.’

Zacht vroeg Tessa: ‘En Mark? Ben je echt over hem heen?’

‘Nou, eh… nee, niet echt.’

‘Dus als hij hierheen komt en je terug wil…’

‘Ik weet het niet. Ik hou mezelf graag voor dat ik niet zal toegeven, ook niet als hij me op zijn blote knieën smeekt…’ Ze was steeds zachter gaan praten.

‘Maar?’

‘Ik zal wel in de verleiding komen,’ bekende Marnie. ‘Ik hield zoveel van hem, nog steeds. We hebben samen zoveel meegemaakt in het verleden. Weet je nog dat hij van huis liep toen we tien waren?’

‘Ja, dat weet ik nog,’ zei Tessa afkeurend. ‘Het hele stadje was in rep en roer en zocht naar hem. En jij wilde niet tegen oom Jack zeggen waar hij was.’ Hun oom was destijds hulpsheriff geweest.

‘Ik wist dat het niet goed was wat Mark deed, dat hij iedereen zo bang maakte. Hij bleef dagen weg, weet je nog wel?’

‘Dat zal ik nooit vergeten.’

‘En ik wist ook dat het verkeerd van me was om hem te helpen. Als ik wegliep, was het anders. Dan was ik binnen een paar uur terug. Maar Mark niet. Die wilde dat de ruzie tussen hem en zijn vader eerst opgelost werd. Dus vertelde ik hem waar hij zich kon verstoppen en pikte ik thuis eten om dat aan hem te geven. Omdat hij mijn vriendje was. Mijn hartsvriend. We waren bloedbroeders. We hadden ook echt een sneetje in onze handen gemaakt met een zakmes en onze bloederige handen tegen elkaar gedrukt en gezworen dat we elkaar nooit zouden verraden.’

Tessa was niet onder de indruk. ‘O, wanneer was dat?’

‘In het jaar dat we allebei negen werden en ik bij pap en Gina ging wonen.’ Marnie grinnikte een beetje triest. ‘Mark viel flauw bij het zien van al dat bloed. Ik hield zijn hand vast tot hij weer bijkwam.’

‘Goh, dat is echt eng, weet je.’

‘Ja, misschien. Maar ik voel die bloedband nog steeds met hem. En ik ben niet meer zo witheet op hem. Eigenlijk begrijp ik wel waarom hij het heeft uitgemaakt.’ Ze tikte met haar hand op haar slaap. ‘Ik weet hier vanbinnen dat het niet goed zat tussen ons, dat we niet echt bij elkaar pasten. Hij is een aardige, stabiele vent, en ik… ik niet. Om gelukkig en compleet te zijn heb ik een beetje spanning nodig in mijn leven. Geld op de bank en goede investeringen doen me niets, en ik hoef ook niet in een goede buurt te wonen of de juiste mensen te kennen.’

Triest zei Tessa: ‘Maar Mark vindt die dingen wel belangrijk.’

‘Ja. Dus het werkte niet tussen ons. Die boodschap is wel tot mijn hersens doorgedrongen…’ Ze legde haar hand op haar hart. ‘…maar hier gaat het wat langzamer. Hier vanbinnen vraag ik me af wat hij aan het doen is, of hij gelukkig is, of hij nog aan me denkt en wou dat het allemaal anders was gegaan.’

‘Luister naar jezelf, Marnie. Wat je nu zegt, is dat je nog steeds van hem houdt.’

‘Hm-m. Ik ben nog niet helemaal over hem heen, maar ik werk eraan. En iedere dag weet ik een beetje beter wie ik ben en wat ik nodig heb om een leven te leiden waar ik me goed bij voel.’

‘Maar zou je naar hem teruggaan als hij –’

Marnie stak haar hand op. ‘Dat gaat niet gebeuren. En ik ga door met mijn leven.’

Tessa frommelde aan het kraagje van de witte blouse die ze droeg.

Dat gebaar irriteerde Marnie. ‘Wat is er nog meer? Je doet zo zenuwachtig.’

‘Nou, ik heb Ash gevraagd of hij met Jericho wilde gaan praten om hem te vragen of hij je met rust wil laten.’

Marnie kreunde. ‘Je wordt al net zo erg als opa, weet je dat? Ervan overtuigd dat jij weet hoe anderen hun leven moeten leiden.’

‘Je hebt gelijk,’ verontschuldigde Tessa zich. ‘Ik ben te ver gegaan. Ter verdediging van mezelf kan ik zeggen dat ik het uit liefde heb gedaan.’

‘Ja, nou ja, roep de honden maar terug.’

 

Marnie kwam maar net op tijd op haar werk.

Gus stond achter de balie toen ze binnenkwam, maar hij was er meestal al voor zeven uur, net als Jericho. Beiden waren zo goed als getrouwd met San Antonio Choppers.

Er dansten pretlichtjes in zijn ogen toen hij vroeg: ‘Heb je Rico gezien?’

Plotseling voelden haar oren warm aan. Ze hoopte dat ze niet bloosde. ‘Is hij er niet dan?’

‘Big Jake zei van wel, maar dat hij is weggegaan toen hij een telefoontje kreeg.’

Een telefoontje? Van Ash? Haar hart stond even stil. ‘Een telefoontje van wie?’

‘Als ik dat zou weten, zou ik het je niet vragen.’

‘Nee, dat zal wel niet.’ Dat telefoontje kon natuurlijk van iedereen komen. Bovendien had Tessa beloofd dat ze tegen Ash zou zeggen dat hij zich er toch maar niet mee moest bemoeien, en inmiddels moest ze hem wel bereikt hebben.

‘Ik ga naar de werkplaats,’ zei Gus, en gevolgd door zijn honden liep hij naar achteren.

Zodra hij weg was, pakte Marnie haar mobiel en belde haar zus.

‘Heb je al met Ash gepraat?’

‘Zijn mobiel stond op de voicemail, en op kantoor was hij niet. Ik heb een boodschap voor hem achtergelaten, maar hij heeft me nog niet teruggebeld.’

‘Ik ben nu op mijn werk. Gus zei dat Jericho een telefoontje kreeg en daarna is weggegaan.’

‘Dat wil nog niet zeggen dat hij naar Ash toe is. En trouwens, het is niet het einde van de wereld, hoor.’

‘Ja, nou ja. Bel me zodra je hem hebt gesproken en hebt gezegd dat hij zijn broer met rust moet laten, ja?’

‘Doe ik.’

 

Jericho ging tegenover Ash aan het tafeltje in de coffeeshop zitten. Toen de serveerster, die zijn kopje had bijgevuld, weg was, keek hij zijn broer aan. De uitdrukking op Ash’ gezicht beloofde niet veel goeds.

‘Oké, vanwaar deze afspraak? Wat is er aan de hand?’

Ash zat zijn koffie te roeren, hoewel hij het zwart dronk. ‘Tessa heeft me gevraagd of ik met je wilde praten.’ Ash keek hem beschuldigend aan. ‘Je auto stond de halve nacht op de oprit.’

Jericho reageerde niet. Wat moest hij hierop zeggen?

‘Je hebt de nacht in het gastenverblijf doorgebracht.’

‘Een deel van de nacht, ja.’

‘Waarom doe je dat?’

‘Wat?’

‘Dat weet je zelf ook wel. Je maakt misbruik van Marnie.’

Jericho begon bijna te lachen. Blijkbaar kende zijn broer Marnie niet erg goed. ‘Het is een geweldige vrouw, en ik mag haar erg graag.’

‘Ze staat op dit moment niet zo sterk in haar schoenen. Dat heb je zelf gezegd die eerste avond.’

‘Dat zei ik omdat ik dacht dat ze drugs gebruikte of een psych nodig had, maar dat was helemaal niet zo.’

‘Ik vraag het je nog een keer. Waarom doe je dit?’

Hij dacht aan Marnie. Ze was niet alleen geweldig, ze was ook vastbesloten. Hij had veel respect voor haar, na de vorige avond meer dan ooit. En hij verlangde naar haar. Bij de gedachte aan haar naakte lichaam, de zoete geur van haar huid, haar genotvolle gekreun toen hij in haar was reageerde zijn lichaam onmiddellijk.

Gus had gelijk gehad. Ze was het helemaal voor hem.

‘Een avontuurtje met jou is wel het laatste wat ze nu kan gebruiken,’ vervolgde Ash. ‘Hoe haal je het in godsnaam in je hoofd?’

‘Ik zie niet in wat jij daarmee te maken hebt, Ash.’

‘Ze is de zus van mijn vrouw. We moeten haar helpen, niet zorgen dat ze nog dieper in de puree raakt.’

Jericho raakte geïrriteerd. In zijn familie was hij altijd de loser geweest, degene die er een puinhoop van maakte. Ash daarentegen was de succesvolle, degene die alles goed deed. Jericho had gedacht dat hij over die jaloezie en al die andere negatieve gevoelens heen was. Maar nu hij hier zo tegenover zijn o zo perfecte broer zat en hij van hem op zijn kop kreeg omdat hij het weer eens verpest had, voelde hij de woede oplaaien. ‘Een paar dingen,’ zei hij.

‘Hè?’

‘Ten eerste: ik denk dat je Marnie behoorlijk onderschat. Ten tweede: in de eerste plaats is ze zichzelf en daarna is ze pas iemands zus. Wat er tussen ons is gebeurd gisteravond is iets tussen haar en mij. Punt uit.’

Ash leunde over de tafel heen en opende zijn mond om hem verder de les te lezen. Jericho probeerde er niet aan te denken hoe bevredigend het zou zijn om zijn perfecte broer een stomp in zijn gezicht te verkopen.

Juist op dat moment begon Ash’ iPhone te rinkelen. Ash keek op de display en bracht het toestel naar zijn oor. ‘Ik zit nu met Jericho te praten,’ zei hij, en toen, lichtelijk verbaasd: ‘Wat? Maar ik dacht dat je zei…’ Jericho hoorde aan de stem dat het Tessa was. Toen ze was uitgepraat, zei Ash: ‘Weet je, je hebt me in een nogal lastig parket gebracht…’ Tessa begon weer te praten, en Ash knikte. ‘Goed. Ja. Oké, dat doe ik… Oké.’ Hij verbrak de verbinding en borg zijn telefoon weer op.

‘Ik neem aan dat Tessa met Marnie heeft gesproken?’ zei Jericho.

Ash draaide zijn koffiekopje van links naar rechts en weer terug. ‘Ik vind het nog steeds niet goed wat je hebt gedaan.’

‘Maar het gaat je verder niet aan, nietwaar?’

Ash keek hem aan. ‘Je hebt gelijk. Het gaat me niet aan.’

 

Het punt was dat Jericho het voor een deel met Ash eens was. Ondanks het feit dat Marnie en hij uitgebreid hadden gepraat voor ze hem ervan had overtuigd dat er niets fouts aan was om met elkaar naar bed te gaan, voelde hij zich toch een beetje een slechterik. Een beetje alsof hij had gedaan waarvan Ash hem had beschuldigd, namelijk misbruik maken van haar zwakte.

Het punt was dat Marnie op dit moment in haar leven geen behoefte had aan een man. Gisteravond was misschien wel een grote, mooie, superhartstochtelijke vergissing geweest en misschien was het wel fout om ermee door te gaan.

Bij de werkplaats aangekomen nam hij de lafste weg en ging hij niet langs de balie naar binnen maar via de achterkant. Een uur later was hij in zijn privéwerkplaats aan het werk aan de motor van Ash en was hij zo verdiept in de problemen waar zijn ontwerp hem voor stelde dat hij Marnie niet aan hoorde komen. Pas toen hij toevallig even opkeek, zag hij haar staan en begon zijn hart als een gek te bonken. ‘Hé, hallo.’

‘Hallo.’ Ze liep naar hem toe. Hoewel ze haar gewone werkkleren aanhad en daar niets opwindends aan was, werd hij toch opgewonden.

Dit was niet goed, dacht hij, dit was helemaal niet goed.

Hij had nooit iets met haar moeten beginnen. Dit was niet goed voor haar, en het leidde hem te veel af.

Ze stopte een paar passen bij hem vandaan en keek neer op de tekentafel. ‘Gus zei dat je een ware kunstenaar was, en dat ben je ook.’

Hij wreef over de achterkant van zijn nek. ‘Ben je gekomen om over choppers te praten?’

Ze schudde haar haren los. Die haren, had hij de vorige avond gemerkt, voelden zacht als zijde. Zijn handen jeukten om ze aan te raken.

En toen kwam ze dichterbij.