11

'Oma!' roept Esmee verrukt. Ze is op een stoel gekropen en wijst naar het toegangshek. Eva ziet haar moeder, die staat te zwaaien. Als ze haar begroet, moppert haar moeder dat ze al drie keer had gebeld. 'Horen jullie dat niet? Wat is er nu weer aan de hand?'

Op het moment dat Eva naar de krant wijst, schrikken ze allemaal heftig van de gil die ergens in huis klinkt. Iris rent direct naar de gang en stormt de trap op. Eva volgt haar en roept tegen haar moeder dat ze bij Esmee moet blijven. Ze neemt twee treden tegelijk om boven te komen en hoort dat het gegil van de zolder komt.

Het is Dianne. Ze gilt niet meer, maar wijst alleen. Eva staart naar wat ze ziet en slaat haar handen voor haar mond.

Op het eerste gezicht lijkt het of er iemand aan het plafond hangt. Maar als je beter kijkt, zie je dat het alleen een lange jurk is. Een witte lange jurk.

Eva's bruidsjurk.

Ze herinnert zich in een flits het moment waarop ze de jurk samen met haar moeder en Melanie ging kopen. Haar moeder stond erop dat ze hem mocht betalen. 'Je bent mijn eerste dochter die officieel trouwt,' zei ze. 'Ik had nooit gedacht dat ik het nog zou meemaken. Je vader zou het ook gewild hebben.' Eva weet nog dat ze toen alle drie tranen in hun ogen hadden.

Het was een prachtige jurk. Nu is er weinig meer van over. Er zit een enorme scheur aan de voorkant, een scheur die met een enorme kracht moet zijn aangebracht. Het is een woedende scheur. Een dramatisch afwijzend gebaar.

Een aanval.

'Ik dacht dat er iemand hing,' stamelt Dianne.

'Wat heb je hier op zolder te zoeken?' vraagt Iris.

'Ik werd wakker en wist niet direct waar ik was. Ik moest naar het toilet. Onze badkamer werd nog verbouwd toen ik uit Australië vertrok; we gebruikten het toilet op de bovenverdieping. Ik liep uit gewoonte naar boven.'

'Je bent al maanden geleden vertrokken,' zegt Iris. Haar stem klinkt beschuldigend. Eva wil ingrijpen en haar vertellen dat ze moet ophouden op deze manier tegen haar zusje te praten, maar ze krijgt geen woord over haar lippen. Ze kan alleen maar naar de vernielde jurk kijken. En aan haar vernielde huwelijk denken.

'Soms valt de tijd even weg,' antwoordt Dianne. 'Dat gebeurt vooral als ik diep geslapen heb. Dan word ik weer wakker in mijn eigen huis. Dan is Larry er nog en is alles weer zoals het ooit was.'

'Keep on dreaming,' snauwt Iris.

'Ik had beter niets kunnen vertellen waar jij bij was.' Dianne is koel. Maar ook duidelijk kwaad.

Iris negeert haar woorden. Ze pakt Eva bij haar arm. 'Laat mij dit straks maar opruimen,' zegt ze. 'Hier kun je beter niet langer naar kijken.'

'Wie heeft dit gedaan?' vraagt Eva zich hardop af.

Het gebeurt volkomen onverwacht. De houding van Iris verandert. Ze verstart. Haar gezicht wordt strak, haar ogen donker. Ze buigt zich naar Eva toe, tot hun neuzen elkaar bijna raken. 'Wie denk je?' fluistert ze. 'Wie haatte je genoeg om zoiets te doen? Wie had er al tijden genoeg van jou? Wie lukte het maar niet om jou dat duidelijk te maken?' Haar gezicht is vertrokken van woede. 'Je zult nu toch eindelijk eens onder ogen moeten zien hoe wanhopig Fons was, Eva. Dit had allemaal niet hoeven gebeuren als jij eerder had toegegeven dat het mis was. Als je de moeite had genomen om op eigen benen te gaan staan.'

Eva ziet de haat van de vrouw die tegenover haar staat, en ze merkt dat ze weer rustig wordt. 'Jij beweerde toch dat je niets wist van onze problemen, Iris? En begin je nu te roepen dat het mijn schuld is dat Fons is vermoord? Of denk je dat ik daar iets mee te maken heb? Wat bezielt je opeens, Iris?'

'Denk zelf eens na, Eva.'

'Ik wil dat je weggaat. Ga naar huis en kom hier niet meer terug. Je veroorzaakt onrust. Je probeert mijn familie tegen me uit te spelen. Je hebt je eigen woede niet in de hand. Ik hoef niet te weten waar dat allemaal vandaan komt. Nu niet meer. Ga weg, Iris.'

Iris draait zich om en loopt naar de trap. 'Daar kon je nog wel eens spijt van krijgen, Eva.'

Die trut hangt de vermoorde onschuld uit. Ze is het slachtoffer en kronkelt bijna van genoegen in haar nieuwe rol. Ze schrokt de aandacht op, die ze nu van alle kanten krijgt aangereikt. Ze speelt haar rol op een overtuigende manier en het lukt haar zelfs om voorpaginanieuws te worden. De krant ligt voor me en lacht me uit.

VROUW VAN FONS MASCINI REAGEERT ONTZEI OP LUGUBER BERICHT.

Het artikel neemt drie kolommen in beslag. Er wordt uitgebreid aandacht besteed aan de overlijdensadvertentie die Eva Roelofs onder ogen kreeg, en die in eerste instantie geplaatst leek te zijn door haar vermoorde echtgenoot. Een snel onderzoek heeft uitgewezen dat de advertentie telefonisch aan de krant is opgegeven nadat F ons Mascini was vermoord. Men vermoedt dat iemand die een hekel aan hem had een zeer misplaatste grap heeft willen uithalen.

ledereen is begaan met Eva. Ze wordt nu bedolven onder de steunbetuigingen en blijken van medeleven. Intussen is bekendgemaakt dat de uitvaart van de tv-persoonlijkheid Fons Mascini donderdag aanstaande zal plaatsvinden.

Ik zal er zijn.