9

De stilte die in huis heerst sinds iedereen is vertrokken, voelt heerlijk aan. Eva heeft vanavond voor de eerste keer sinds Fons is vermoord de kinderen zelf naar bed gebracht, en ze heeft aan Esmee uitgelegd dat papa een engel is geworden die hoog in de lucht op een sterretje zit. Ze hebben samen naar de flonkerende sterrenhemel staan kijken en de plek aangewezen waar papa nu is. 'Als hij terugkomt, krijg ik een cadeautje,' besliste Esmee.

Eva ruimt het speelgoed van de kinderen op en schenkt een glas wijn in. Ze wil nadenken over wat haar verder te doen staat, maar ze merkt dat ze op dit moment maar met één ding tegelijk bezig kan zijn. 'First things first,' mompelt ze. Op dit moment heeft de aanstaande begrafenis van Fons prioriteit. Ze heeft van de rechercheurs te horen gekregen dat het lichaam van Fons is vrijgegeven. Morgenochtend komt er een begrafenisondernemer om de uitvaart te regelen en dan zullen Melanie en haar moeder ook aanwezig zijn. Melanie heeft haar geadviseerd om niet de juiste datum van de begrafenis aan de pers bekend te maken, maar de dag erna te noemen. Op die manier kunnen ze de uitvaart in besloten kring houden, zonder telelenzen en camera's. De moord op Fons is geen voorpaginanieuws meer, maar nog wel nieuws. De speculaties lopen uiteen van een familiekwestie tot een afrekening vanuit het criminele circuit. Eva leest de kranten niet en wil ook niet dat haar moeder en haar zus er iets over vertellen. Ze is tot nu toe de deur niet uit geweest, maar ze weet wel dat de persmuskieten dag en nacht de wacht houden bij het hek dat hun perceel van de buitenwereld afschermt.

Ze realiseert zich dat ze Fons vanavond niet mist. Het zou haar niet verbazen als ze op een avond als deze zijn auto voor het huis hoorde stoppen. Ze heeft al talloze avonden met een glas wijn voor zich in deze kamer gezeten, een tijdschrift lezend, televisiekijkend, languit op de bank liggend. Het lijkt als altijd, maar het is totaal anders. Toch mist ze niets.

Ze schiet overeind van het geluid van de telefoon, en aarzelt een paar seconden of ze wel zal opnemen. Op de display staat een onbekend nummer. Ze reageert voorzichtig. 'Hallo?'

'Eva, ben jij het? Met Dianne.'

Haar hart slaat bijna op hol. 'Dianne?' hijgt ze. 'Waar hang jij uit? Ik heb vanmiddag geprobeerd om Larry te bellen, maar ik kreeg geen gehoor. Ben je tóch in Australië?'

'Nee, ik ben in Nederland. Al bijna zeven maanden. Het is een heel verhaal. Ik ben hierheen gekomen omdat ik verliefd was geworden op een man die ik via internet had Ieren kennen. Maar het is afgelopen.'

Eva slaat een hand voor haar mond. 'Een andere man? Wie was dat? Ken ik hem?'

'Nee. Niemand van de familie kent hem.' Dianne begint te huilen. 'Het is voorbij en ik heb me nog nooit zo rot gevoeld.'

'Waar zit je nu?'

'Ik heb eerst een paar maanden bij een nicht van Larry gezeten en nu woon ik tijdelijk in de flat van iemand die een halfjaar naar Amerika is. Ik kan nog niet terug naar Australië. Larry weet niets van die man. En hij mag er ook nooit iets van te weten komen. Dat pikt hij niet. Als hij erachter komt, ben ik hem kwijt. Ik wil zo graag bij je zijn. Mag ik...' Ze snikt weer.

'Kun je op eigen gelegenheid hiernaartoe komen of moet ik je laten ophalen?' 'Ik heb een auto gekocht. Tweedehands.' Dianne lijkt te aarzelen. 'Ik zit heel dicht bij je in de buurt, Eef. En ik had je al veel eerder willen bellen, maar ik wist niet hoe je zou reageren. Of hoe Fons zou reageren. En nu is hij er niet meer. Ik vind het verschrikkelijk voor je.'

'Kom naar me toe, Dianne. Je kunt hier logeren.'

Eva schenkt nog een glas wijn in. Ze draait het glas steeds rond in haar handen. Ze vraagt zich af waarom ze direct spijt heeft van haar uitnodiging. En ze neemt zich voor om meteen een grens te stellen aan het verblijf van Dianne in haar huis.

Ze schrikt van het geluid van de bel. Stond Dianne voor het hek van de oprit toen ze belde? Eva aarzelt. Ze loopt naar de voordeur en schakelt de intercom in. 'Wie is daar?'

'Iris. Ben je alleen, Eva? Mag ik even binnenkomen?'

Eva voelt zich opgelucht. Ze drukt op de knop van de ontgrendeling en zet nog een wijnglas klaar.