8

De rechercheurs hebben een paar vragen over de verklaring die Eva heeft afgelegd. Ze zit naast Dick en voelt zich rustig. Ze herhaalt wat ze al eerder heeft verteld. Zijn mobieltje ging over toen ze wegliep. Hij stond naast hun auto en maakte een gebaar dat ze moest doorlopen en opschieten. Ja, ze weet zeker dat hij gebeld werd. Het was tegen halfzes. Ze kan niet geloven dat uit het onderzoek is gebleken dat Fons op dat tijdstip niet op zijn mobiel gebeld is. 'Ik hoorde dat hij zijn naam noemde,' protesteert ze. 'Dan heeft hij misschien direct de oproep gewist.' Ze vraagt zich af of ze nu moet vertellen dat ze talloze berichten die hij ontving heeft afgeluisterd. Misschien kan ze beter afwachten of ze daar vragen over krijgt. 'Ik hoorde het echt,' herhaalt ze nog eens. Ze wil weten of het onderzoek tot nu toe al iets heeft opgeleverd. Er schijnen veel tips te zijn binnengekomen, die allemaal worden nagetrokken. Er kunnen nog geen mededelingen worden gedaan over de resultaten van het onderzoek. De rechercheurs zijn geïnteresseerd in de kwaliteit van Eva's relatie met Fons. Ze liegt zonder een spier te vertrekken dat ze een uitstekend huwelijk hadden. Dat de rollen heel strak verdeeld waren. Hij werkte en zij zorgde voor de kinderen. Nee, ze had daar geen bezwaar tegen. Ze wist dat de tijd dat zij zelf weer kon gaan werken vanzelf zou aanbreken. Ze wilde thuis zijn voor de kinderen. Fons was het daarmee eens. Hij leidde een hectisch leven en thuis vond hij rust. Ze controleert zo onopvallend mogelijk haar linkerarm. Ze draagt een shirt met lange mouwen en heeft het warm. Het wordt vandaag achtentwintig graden. Maar zij zal tegen iedereen die vragen stelt over haar lange mouwen zeggen dat ze het voortdurend koud heeft. Dat is logisch. Je hebt het koud als je man is vermoord. Dan voel je de zon niet, zie je haar stralende licht niet, sta je niet open voor warmte. Dan draag je rustig een shirt met lange mouwen.

De blauwe plek zit vlak boven haar elleboog. Hij begint al rood te kleuren. Toen Melanie bij haar sliep, heeft ze ervoor gezorgd dat ze steeds op haar linkerarm lag. Maar ze kan zich niet voorstellen dat haar zusje niets heeft gezien. Ze heeft in ieder geval discreet gezwegen en geen moeilijke vragen gesteld. Eva wil niet dat iemand de plek nog ziet. Ze zorgt ervoor dat niemand haar aan die kant van haar lijf aanraakt. Hij trekt vanzelf weg. De plekken trekken altijd vanzelf weg. En na deze zal er geen nieuwe ontstaan. Fons is dood. Fons kan haar niet meer belagen. Ze hoeft niet langer bang te zijn voor zijn woede. Hij zal haar niet meer met volle kracht ergens tegenaan gooien. Hij zal haar ook niet meer hardhandig neuken. Ze zou opgelucht moeten zijn, maar slechts een deel van haar voelt opluchting. Een ander deel verlangt naar hem. Maar niet naar de man die hij het laatste jaar was. Ze verlangt naar de Fons die haar verleidde, betoverde, overdonderde. Die Fons was leuk, krachtig, mateloos interessant. Met die Fons had ze oud willen worden. Toen ze langzaam begon te ontdekken wie hij in werkelijkheid was, veranderde haar gevoel voor hem.

Ze schrikt op als Dick haar aanstoot. 'De rechercheur vroeg je wat. Let eens even op.'

De rechercheur herhaalt zijn vraag. 'Er is een anonieme tip binnengekomen over de plannen van uw man om van u te scheiden. Wat klopt daarvan?'

'Niets,' zegt ze strak. 'Dat is waanzin. Hij kon soms niet goed tegen de drukte van het gezin. Ik was van plan om een tijdje naar mijn zus in Australië te gaan om hem rust te geven, maar dat had ik nog niet met hem besproken. Ik denk dat hij het ook niet gewild zou hebben. Ik was er zeil nog niet uit wat wijsheid was.'

'Met wie hebt u hierover gesproken?'

'Alleen met Dick toen Fons al dood was.'

'Weet je dat zeker?' vraagt Dick. 'Heb je het er met niemand anders over gehad? Met je zus of met je moeder? Met een vriendin? Denk goed na.'

'Met niemand,' houdt Eva vol. 'Wat is hier zo belangrijk aan? Fons stond erg in de belangstelling, vooral sinds hij was gestart met een nieuwe serie interviews. Hij kwam vaak doodmoe thuis en hij reageerde wel eens geïrriteerd op de journalisten die altijd om hem heen liepen. Ik hoor soms van mijn moeder de meest idiote berichten over hem en over ons gezin. Dat schijnt allemaal in die roddelbladen te staan.'

'Leest u die niet?' wil een van de rechercheurs weten.

'Nooit. Ik heb wel wat beters te doen. Ik hoorde vanmorgen van mijn zus Melanie dat de moord op Fons vanavond het onderwerp van gesprek zal zijn in RTL Boulevard. Wat mij betreft doen ze lekker hun best. Ik kijk daar niet naar.' Ze is wel degelijk van plan om te kijken. Nu kan het weer. Nu hoeft ze niet bang te zijn dat er een man binnenstormt die haar eerst voor alles wat lelijk is begint uit te kafferen en haar daarna met zijn vuisten bewerkt. Fons werd wild van roddelbladen en tweederangs televisieprogramma's zoals hij RTL Boulevard noemde.

'Hebt u enig idee van wie deze anonieme tip afkomstig kan zijn?'

Ze wil niet aan Iris denken. 'Nee. En het interesseert me ook echt niet. Ik zou u willen aanraden om er geen aandacht aan te schenken.'

Eva denkt opeens aan Dianne en aan het verhaal van haar man. Dianne is al acht maanden bij hem weg. Waar kan ze uithangen? Ze kijkt snel op de klok. Het is halfdrie. Als die lui nu eens opstappen, kan zij haar zwager bellen. Ze wil weten wat er in Australië precies aan de hand is. Ze heeft er behoefte aan om haar aandacht op iets anders te richten dan op haar eigen sores.

De jongste rechercheur schuift haar een visitekaartje toe. 'U kunt ons op elk moment van de dag bellen, als u iets te melden hebt.'

Dick grist het kaartje van de tafel. 'De contacten lopen via mij.'

Eva kijkt hem koel aan en wendt zich tot de rechercheur. 'Ik wil zelf ook graag een kaartje,' zegt ze.

De sfeer is opeens opmerkelijk kil.