134

Ik legde het wapen neer op een tafel en sloeg mijn armen stevig om Cat en Meredith heen.

‘Het spijt me,’ zei ik. ‘Het spijt me verschrikkelijk.’

‘Ik heb ik weet niet hoe vaak gebeld,’ zei Cat in de holte van mijn schouder. Toen deed ze een stap achteruit.

‘Je gaat me toch niet arresteren, hè?’

Ik tilde Brigid op en knuffelde haar, kuste haar vochtige wang, legde mijn hand op haar lieve hoofdje. ‘Martha en ik wilden je niet aan het schrikken maken, lieverd.’

‘Blijf je bij ons logeren, tante Lindsay?’

‘Alleen vannacht, lieverd.’

Cat deed een lamp aan en keek om zich heen naar de dichtgemaakte kogelgaten in de muur.

‘Je nam niet op,’ zei Cat. ‘En de telefoonbeantwoorder had geen ruimte meer voor nieuwe berichten.’

‘Hij staat vol berichten van journalisten,’ vertelde ik haar, nog steeds met bonzend hart. ‘Vergeef me alsjeblieft dat ik je zo aan het schrikken heb gemaakt.’

Cat sloeg haar vrije arm om mijn nek en trok mijn hoofd naar zich 10e. Ze drukte zacht een zoen op mijn wang. |e bent een verdomd angstaanjagende smeris, weet je dat wel?’ Ik liep met Cat en de meisjes naar hun slaapkamer, waar we onszelf en de snuffende kinderen tot bedaren brachten. We trokken ze hun pyjama aan en stopten hen in bed.

Ik heb naar het nieuws geluisterd,’ zei Cat toen ze de deur van de kinderkamer achter ons dichttrok. ‘Is het waar? Heb je die vent gepakt? En het was Keith? Ik kén Keith. Ik vond hem aardig.’

‘Ja, ik vond hem ook aardig.’

‘En wat is dat voor auto op de oprit? Het lijkt oom Dougie zijn auto wel.’

‘Dat weet ik. Het is een cadeautje voor jou.’

‘Kom nou. Echt?’

‘Een welkomstgeschenk, Cat. Ik wil hem aan jou geven.’

Ik omhelsde mijn zus nog een keer heel stevig. Ik wilde zeggen: ‘Alles is nu weer in orde. We hebben de schoft te pakken.’ Maar in plaats daarvan zei ik: ‘Morgen gaan we een proefritje maken.’

Ik zei welterusten, liep met Martha de gang door en duwde de slaapkamerdeur open. Ik deed het licht aan en verstijfde.

Eerlijk gezegd begon ik bijna weer te gillen.