Hoofdstuk 8

Als Maya ooit een perfecte dag had meegemaakt, dan was het wel deze dag.

Ze maakte met Turn On A Dime een lange rit op het strand, waarna ze in draf terugreed naar het landgoed van Di Sione. Na een vreselijk slecht begin was het uiteindelijk een perfecte dag geworden.

Bijna.

Het enige wat Maya wenste was dat ze Luka’s uitnodiging om vanavond uit te gaan had kunnen aannemen.

Nadat ze het paard had verzorgd en weer op stal had gezet, liep ze even na vijf uur in de richting van het huis. Daar trof ze Alma aan die haar avondeten al klaar had staan omdat ze had geraden dat Maya de dagen vroeg begon en vroeg eindigde.

‘Maak je over het paard maar geen zorgen,’ stelde Alma haar gerust toen Maya haar vertelde waarom ze niet in de kamer wilde slapen die de huishoudster voor haar had klaargemaakt. ‘Dit is de Di Sione-residentie. Er wandelt hier niemand zomaar naar binnen om hem mee te nemen.’

Het was wel een heel erg verleidelijk aanbod.

Vooral toen Alma haar de kamer liet zien. Het was niet zomaar een slaapkamer – ze zou kunnen beschikken over haar eigen verbluffend mooie badkamer en een zitkamer met een balkon dat uitzicht bood over het meer.

En dus, opgetogener dan Alma kon vermoeden, besloot Maya de vriendelijke uitnodiging alsnog te accepteren.

Het was Alma die het bad voor haar liet vollopen en er een aantal heerlijk geurende oliën aan toevoegde. Zelf zou Maya dat niet hebben gedurfd.

Een halfuur lang lag ze tot aan haar kin in het warme water.

Het was hemels.

Ze had allerlei scrubs, lotions, crèmes en zelf scheermesjes tot haar beschikking, en ze maakte overal gebruik van.

Toen ze uiteindelijk in een zachte witte badjas de badkamer uit kwam, was Alma net bezig het bed voor haar open te slaan.

‘O, Alma, je verwent me,’ zei Maya glimlachend.

‘Ik ben nog niet klaar. Geef me je wasgoed maar, dan ligt het morgenochtend weer voor je klaar,’ zei de huishoudster. Ze wilde niets weten van Maya’s protesten, en verliet de kamer pas toen ze haar zin had gekregen.

Maya voelde zich heerlijk ontspannen na haar bad, en het bed was zo comfortabel dat het leek alsof ze op een wolk zweefde. Toch kon ze niet slapen, omdat ze zich ongerust maakte over Turn On A Dime.

Of… misschien kwam het wel omdat ze in gedachten steeds opnieuw die kus herbeleefde.

Ze stapte weer uit bed en liep op blote voeten naar het balkon. Het was een stille, vochtige avond. Vanuit de stallen kwam geen enkel geluid. Toen ze zich over het balkonhek boog, zag ze de sportauto die bij haar aankomst voor de deur had gestaan.

Luka was er nog steeds.

De nacht begon al te vallen, maar net toen ze weer terug wilde gaan naar bed, zag ze een lichtje aan het eind van de gang. Het kwam van de zolder, zag ze toen ze erheen liep en ontdekte dat de deur naar de zolder openstond.

Alma was vast vergeten om het uit te doen.

Aarzelend beklom ze de trap, maar in plaats van de oude stoffige zolder die ze verwachtte aan te treffen, vond ze een waar paradijs.

Overal waar ze keek, zag ze wel iets wat ze graag van dichtbij zou willen bekijken – van meubels tot kleding tot een ouderwetse grammofoon. Er stond ook een prachtige kaptafel met daarop zilveren borstels en parfumflesjes. Allemaal dingen die zíj nooit had gehad.

Ze had hier echter niets te zoeken, dus knipte ze snel het licht uit. Donker was het niet, want het licht van de volle maan scheen door het dakraam naar binnen. De zolder zag er nu nog mooier uit dan in het lamplicht.

Na een schuldbewuste aarzeling, draaide Maya zich weg van de trap en liep in de richting van het kledingrek waar eerder haar oog op was gevallen. Ze haalde een van de jurken van de hanger en hield die voor haar lichaam. Starend naar haar spiegelbeeld in de grote antieke spiegel vroeg ze zich af of ze misschien ja tegen Luka zou hebben gezegd als ze deze jurk had kunnen aantrekken.

Zou ze… Zou ze hem even passen? Ze had nog nooit zoiets moois aangehad, en niemand zou het merken, toch?

Zonder er verder over na te denken, begon ze haar plan uit te voeren. Eerst borstelde ze haar haren tot ze glansden en haar roodbruine krullen in zachte golven over haar schouders vielen. Daarna glipte ze uit haar badjas, liet de jurk over haar naakte lichaam glijden en bekeek zichzelf verbaasd in de spiegel. Voor het eerst zag ze een meer vrouwelijke kant van zichzelf, en stiekem wenste ze dat Luka haar zo kon zien.

Ze was zich er immers al die tijd maar al te goed van bewust geweest dat hij er nog steeds was.