9

Het zicht vanuit de deuropening

Nadat Ashton ineen was gezakt, waren de vier vaste camera’s nog twaalf minuten blijven draaien, een allesomvattend overzicht van de daaropvolgende chaos vastleggend, totdat ze op last van commissaris Luntz waren uitgezet en als bewijsmateriaal waren geconfisqueerd.

      Die bewuste twaalf minuten vol hyperactiviteit stonden in hun geheel op de dvd die Gurney samen met Hardwick zat te bekijken: twaalf minuten vol geschreeuw, bevelen en vragen; kreten van afschuw; gasten die naar Ashton toe renden of het huisje binnengingen om meteen weer terug te deinzen; een vrouw die viel; een ander die over haar heen struikelde en ook viel; gasten die Ashton overeind hielpen uit de border en hem naar de achterdeur van het grote huis brachten; Luntz die de deur van het huisje blokkeerde en als een bezetene zijn mobieltje bediende; gasten die met verdwaasde gezichten heen en weer renden; de vier musici, de violist nog met zijn instrument in zijn hand, een ander met een strijkstok; drie geüniformeerde agenten van het korps van Tambury die naar Luntz in de deuropening renden en de voorzitter van de British Heritage Society die op het gras stond te kotsen.

      Aan het einde van de opnamen, na een laatste mozaïek van digitale blokjes, leunde Gurney langzaam achterover op zijn bank en keek naar Hardwick.

      ‘Jezus.’

      ‘Wat vind je ervan?’

      ‘Ik denk dat ik wat meer moet weten.’

      ‘Zoals?’

      ‘Wanneer was het BCI ter plaatse, en wat trof je in het huisje aan?’

      ‘De uniformen arriveerden drie minuten nadat Luntz de camera’s had uitgezet, dus vijftien minuten nadat Ashton de dode had ontdekt. Terwijl Luntz zijn eigen mensen opriep, belden de gasten het alarmnummer. Dat telefoontje werd doorgesluisd naar de staatspolitie en naar de sheriff. Zodra de uniformen een blik in het huisje hadden geworpen, belden ze het BCI en kregen ze mij aan de lijn. Ik kwam pak ’m beet vijfentwintig minuten later op de plaats delict aan. Dus de gebruikelijke poppenkast werd in no time in werking gezet.’

      ‘En?’

      ‘En men was het erover eens dat de zaak zo snel mogelijk op het bordje moest komen van het BCI, dat wil zeggen, op het bordje van rechercheur Jack Hardwick. Daar heeft-ie ongeveer een week gelegen, totdat ik de behoefte voelde om onze geliefde hoofdinspecteur te vertellen dat zijn aanpak – een aanpak waar ik me volgens hem aan diende te houden – een paar ernstige tekortkomingen had en volstrekt onlogisch was.’

      Gurney lachte. ‘Je zei tegen hem dat hij er geen zak van snapte?’

      ‘Iets van gelijke strekking.’

      ‘En toen hevelde hij de zaak over naar Arlo Blatt?’

      ‘Inderdaad. En daar ligt-ie na vier maanden nog, na veel geschreeuw en bijzonder weinig wol, want de boel zit muurvast. Vandaar dat de fraaie moeder van het fraaie meisje andere mogelijkheden wilde verkennen die tot een oplossing van de zaak kunnen leiden.’

      En door zo’n verkenning, wist Gurney, zouden het vele geschreeuw en de weinige wol al snel plaatsmaken voor het nodige onsmakelijke vertoon van territoriumdrift.

      Trek je terug, voordat het te laat is, fluisterde het stemmetje der wijsheid, maar toen klonk een andere stem, blakend van zorgeloos zelfvertrouwen: je moet toch op zijn minst te weten zien te komen wat ze in dat huisje hebben ontdekt. Meer kennis vergaren heeft nog nooit iemand geschaad.

      ‘Dus toen je daar aankwam, heeft iemand je meteen de dode gewezen?’ vroeg Gurney.

      Aan een zenuwtrekje in Hardwicks mondhoek was te zien dat zijn geheugen aan het werk werd gezet. ‘Ja, ze brachten me naar het lijk, en toen ze dat deden, merkte ik dat die rotzakken op een bepaalde manier naar me keken. Ik weet nog wat ik dacht, dat er binnen blijkbaar iets gruwelijks te zien was omdat ze op een heftige reactie van mijn kant leken te rekenen.’ Hij zweeg even, trok even zijn lippen op en ging toen weer verder. ‘Nou, daar bleek ik dus gelijk in te hebben.’ Hij leek echt geschokt.

      ‘Je kon het lichaam vanuit de deuropening zien?’ vroeg Gurney.

      ‘Dat kun je wel zeggen, ja.’