9
NINA

Nina kon bijna niet geloven dat ze weer vrij was. Knabbelend aan een stuk fruit dwaalde ze door de suite en genoot van de luxe, van het simpele fysieke genoegen van de dingen aan te raken, het edelhout van de meubelen, het brokaat van de overgordijnen, de zijde van de lakens. Straks zou ze weer ongehinderd kunnen kuieren door de straten van een vrije stad in een vrij land, praten met wie ze wilde, over wat ze wilde en hoe ze het wilde. Ze zou zich niet hoeven te verbergen onder een hoofddoek of een chador, ze zou geen lange rok of broek hoeven te dragen als ze daar geen zin in had en ze zou haar gezicht, hals en benen vrij kunnen koesteren in de warmte van de zon, een hemellichaam dat miljoenen kilometers van haar verwijderd was, maar dat scheen voor iedereen.

De mensen in het Westen hadden de smaak van vrijheid verleerd. Vanaf nu zou ze nooit nog kritiek hebben op de democratische instellingen van het Westen of op hun politici, zelfs als die het af en toe met de ethiek van hun mandaat niet zo nauw namen. Ondanks alles bleven bij hen vrijheid en eerbied voor de mens hoog in het vaandel staan.

Ze ging de badkamer in. Die was zo groot als de woonkamer van een normaal huis en nog chiquer dan de rest van de suite: vergulde kranen, zwart marmer, een verzonken bad met jacuzzi, de fijnste zepen, welriekende badzouten, exquise bodylotions, de duurste parfums. Ze opende de thermostatische kraan en strooide kwistig een van de meest exquise badzouten in het water. Toen trok ze het gevangenenkleed over het hoofd en liet het op de grond vallen.

Aandachtig bestudeerde ze haar spiegelbeeld in het fijn geslepen en lichtjes getinte glas van de wandhoge spiegel. Ze had verwacht eruit te zien als een bokser die na een verloren kamp bont en blauw geslagen de ring verlaat, maar alles in aanmerking genomen viel dat nog mee. Haar neus had min of meer weer zijn normale vorm aangenomen, de twee losse tanden voelden aan alsof ze zich al wat hadden vastgezet en zelfs de blauwe vlekken in haar gezicht zagen er niet meer zo onheilspellend uit. Althans niet zodanig dat het niet met wat maquillage verholpen kon worden. Alleen haar kapsel zag er niet uit. Haar haar was stug en verwilderd als dat van een zwervende Phi-Tong-Luangvrouw in de tropische wouden van Thailand.

Maar er was ook een pluspunt.

In een week tijd was ze al de kilo's kwijt waar ze in de afgelopen tien jaren vruchteloos strijd tegen had geleverd met de hulp van Weight Watchers, Montignacs en andere vermageringsgoeroes. Haar lichaam zag eruit zoals ze het altijd al had gewild.

Terwijl het bad volliep, shampoode ze haar haar in de afzonderlijke douche en spoelde na met een verzorgende crème van kruiden en kamille-extracten tot haar haar zijdezacht en glanzend werd. Daarna stapte ze in het ronde bad en vlijde zich langzaam neer in het water. Het was heerlijk! De warmte zette haar poriën open en alle vuil en gifstoffen die zich de afgelopen dagen in haar hadden opgestapeld, verlieten haar. Ze snoof met welbehagen de geur op van het badzout en van de lotions die ze er aan had toegevoegd en voelde hoe haar haarspiertjes zich spanden van zinnelijk genot. Met een grote spons wreef ze zachtjes over haar schouders, omlaag over haar borsten, haar buik en heupen naar haar kuiten en weer omhoog tot aan de binnenkant van haar dijen en diep ertussen.

Ze wilde dat Simon naast haar lag, het bad was er ruim genoeg voor. Ze zou het werk met de spons aan hem overlaten, terwijl zij vlechtjes zou draaien in zijn borsthaar en in zijn schaamhaar. Tergend langzaam zou ze haar nagels langs zijn penis laten glijden tot die stijf en hard werd als een been zoals die keer op het maanverlichte strand van het Meer van Tiberias toen ze hem met haar nagels en haar lippen haast gek had gemaakt van verlangen. Niettemin had hij haast gedwee gewacht tot ze oordeelde dat het ogenblik gekomen was en ze hem op zijn rug had geduwd en zich als een amazone boven op hem had uitgeleefd.

Ze dacht niet dat Cyrus zoveel geduld bij het voorspel zou opbrengen. Hij leek haar veeleer het type dat haar met een ruig soort speelsheid zou vastgrijpen en op een bed zou smijten. Hij zou zich boven op haar laten vallen en hij zou onbeheerst in haar stoten zonder dat hij…

Nina schoot overeind toen ze een deur hoorde opengaan.

‘Nina?’

De stem van Cyrus. Ze had er niet aan gedacht de deur van de suite op slot te doen. Hij bevond zich al in de slaapkamer.

‘Ja? Wat is er?’

‘Ik heb hier dat drankje voor je.’

Ze was zo gehaast om uit het bad te stappen dat ze uitgleed en bijna kopje-onder ging. Ze hield zich vast aan een handgreep terwijl ze uitstapte.

‘Zet het maar neer. Ik neem het straks wel.’

‘Nee. Ik wacht tot je klaar bent. Ik wil zeker zijn dat je het neemt.’

‘Even geduld dan. Ik kom zo.’

‘Goed. Maar haast je.’

Ze pakte een badhanddoek en droogde zich snel af. Dat was het verschil. Simon zou het drankje hebben achtergelaten als ze het zo wilde en Cyrus wilde zeker zijn dat ze het nam en beval haar zich te haasten.

Ze knoopte een handdoek rond haar hoofd.

Ze wist niet wat ze het liefst had. De zachtaardige trouw van de een of de stoere dominantie van de ander.

‘Nina. Duurt het nog lang?’

‘Nog even.’

Voor ze hem onder ogen kwam had ze zich graag helemaal opgetut: oogschaduw, eyeliner, wenkbrauwen, nagels lakken, de hele rimram. Niet dat ze daar anders zoveel aandacht aan gaf, maar Cyrus had haar al in zulke ongunstige omstandigheden meegemaakt dat ze zich wel eens van een andere kant wilde laten zien. Straks, voor ze zich bij de lunch of het avondeten vertoonde, zou ze er werk van maken. Nu beperkte ze zich tot wat lippenstift en een vleugje parfum.

Terwijl ze een laatste blik in de spiegel wierp, hoorde ze hem bezig in de kamer ernaast en opeens drongen de eerste noten van de pastorale van Beethoven tot haar door. Ze hoorde hem meeneuriën met de muziek.

Ze was nog altijd naakt. Doordat Cyrus zich in de slaapkamer bevond, kon ze niet bij de kleren in de garderobe en ze vertikte het nog een keer het vervloekte gevangenenkleed aan te trekken. Gelukkig vond ze in de linnenkast een badjas, keurig gewassen, geperst en gevouwen. Ze trok hem aan en stapte in een paar slippers.

Toen ze de deur opendeed en de slaapkamer wilde binnengaan, stond Cyrus haar naast een muziekinstallatie van Bang & Olufsen op te wachten met zijn vitaminedrankje in de hand. Ook hij droeg een badjas en omdat hij op blote voeten was, wekte hij de indruk dat hij er niets onder droeg. Hij glimlachte toen hij haar zag binnenkomen maar alleen met de mondhoeken. Zijn ogen waren even groen en raadselachtig als altijd, maar nu met gele vlekjes erin, koud als een meer aan de voet van een gletsjer waarin zich sterren weerspiegelen.

‘Eindelijk. Ik dacht al dat je in de badkamer bleef wonen.’

‘Met een vrouw moet je wat geduld hebben’, zei ze.

‘Job had geduld, met als resultaat dat hij straatarm was.’ Hij kwam nader en duwde het glas in haar hand. ‘Hier. Drink dit.’

Ze rook aan het glas. ‘Het ruikt vreemd. Wat is het?’

‘Een Perzisch levenselixir. Gemaakt volgens een eeuwenoud familierecept.’

‘Zou ik niet eerst wat eten?’

‘Nee. Het werkt beter op een lege maag. Dan komt het vlugger in het bloed.’

Ze doopte het topje van haar pink in het drankje en likte eraan. ‘Het smaakt als brandewijn. Ik weet niet of ik het wel lust.’

‘Het valt best mee. Vooruit, drink. Of wil je morgen Simon teleurstellen?’

De gedachte aan Simon haalde haar over de streep. Ze zette het glas aan haar lippen en nam een slok. De alcohol brandde in haar keel en sneed haar de adem af. Ze schudde het hoofd. ‘Ik kan niet. Het is veel te sterk.’

Ze zag het ongeduld oplichten in zijn ogen. ‘Je moet’, zei hij. ‘Het geeft kracht. Die zul je morgen nodig hebben. We hebben nog een zware tocht voor de boeg.’

Ze dacht aan de samowaar in de salon. ‘Kan ik het niet aanlengen met thee?’

Hij haalde de schouders op. ‘Als je wilt.’

In de salon goot ze het drankje van Cyrus over in een theeglas en hield dat onder het kraantje van de samowaar. Ze voegde er een schep suiker aan toe, roerde, hief het glas naar hem als in een toost en dronk het leeg met korte teugjes. De hele tijd sloeg hij haar aandachtig gade, alsof hij verwachtte dat ze zoals Popeye in het tekenfilmpje opeens enorme spierballen zou ontwikkelen.

Ze voelde niets.

Hij glimlachte, zijn lippen gingen een beetje van elkaar en onthulden zijn prachtige gave gebit dat wit afstak tegen de getaande huid van zijn gezicht. Nina realiseerde zich eens te meer wat een knappe man hij was met zijn grote gestalte en zijn rechte schouders. Knap en viriel, zelfs op blote voeten met alleen een badjas om. Die hing half open zodat ze een vleugje kon zien van zijn gespierde borst. Beter zichtbaar was de enorme bobbel onder de badjas. Ze giechelde.

Ze begreep niet waarom Simon het nodig had gevonden dat ze een vitaminedrankje nam. Ze voelde zich uitstekend. In feite had ze zich nog nooit zo goed gevoeld. Alleen met haar gezichtsvermogen was er iets mis, haar zicht werd telkens weer onscherp, als een kapotte camera. Ze vond die troebele beelden niet erg, want ze zou Simon altijd en overal herkennen, zelfs in de meest ondoordringbare duisternis. Geblinddoekt en op de tast zou ze nog weten wie hij was, het volstond dat ze hem met het puntje van haar tong beroerde op dat ene plekje van hem dat zij alleen kende en waarmee ze hem bloedgeil kon maken.

Als ze dacht aan de risico's die hij met zijn vliegtuig had genomen om haar uit dit vijandige land weg te halen, werd ze helemaal week vanbinnen. Ze vond het dan ook heel normaal dat hij de band om haar middel losmaakte en ze liet de badjas met een schouderbeweging op de grond glijden. Haar hand gleed door de spleet van zijn badjas en omklemde zijn erectie, die gigantisch was. Toen hij haar optilde en naar de slaapkamer droeg en neergooide op het bed, spreidde ze haar benen en kon nauwelijks wachten tot hij in haar kwam, en dat deed hij hard en brutaal. Ze had dit nooit eerder met hem meegemaakt. Ze werd zelf geil als nooit tevoren, ze schreeuwde dat hij haar moest neuken, dat ze hem helemaal naar binnen wilde schrokken, dat hij niet mocht ophouden en ze sloeg haar handen om zijn billen om hem dichter tegen zich aan te trekken en trok strepen in zijn rug met haar nagels en toen hij met een dierlijk gegrom en baarlijke onzin uitkramend in haar klaarkwam voelde ze dat zijn rug gaaf en ongeschonden was zonder de littekenweefsels van kogelwonden die haar van Simon zo vertrouwd waren.