41
Charlie kwam naar buiten met zichtbare tegenzin en de houding van de doorsnee puber die iets moet doen waar hij van walgt.
Ik zei: ‘Laten we maar een eindje gaan lopen.’
‘Waarom?’
‘Omdat ik daar zin in heb en jij te jong bent om last van je voeten te hebben.’
‘Whatever.’
We liepen rondjes over de parkeerplaats. Hij ramde zijn slungelige handen in zijn broekzakken en staarde naar de grond voor zijn voeten.
‘Je weet wat je vader wil.’
‘Nadruk op “je vader”. In tegenstelling tot wat ík wil.’
‘Daarom praat ik met je.’
‘Hij is compleet doorgedraaid.’
‘Hoezo?’
‘Hij wil mij per se naar die schijtwereld met die lulletjes hebben.’
‘Hij zei dat jij voor Yale had gekozen.’
‘Dat is net zoiets als zeggen dat je niet van kaas houdt en dat iemand anders zegt dat je mag kiezen uit gruyère of brie.’
‘Het interesseert je niet.’
‘Nee,’ zei hij. ‘Als ik dat zou zeggen, zou ik net zo stom zijn als al die andere idioten. Het interesseert me wel. Het is me met de paplepel ingegoten.’
Twee stappen. ‘Soms denk ik dat ik eerst een hbo-opleiding wil doen. Alleen maar om hem te laten zien hoe stom het allemaal is.’
‘Dat zou wat zijn,’ zei ik.
‘Waar hebt u gestudeerd?’
‘De universiteit hier.’
‘Geen druk van uw ouders?’
‘De Ivy League was niet mijn wereld. Ik was allang blij dat ik kon ontsnappen uit Missouri.’
‘Wat mankeert er aan Missouri?’
‘Helemaal niets.’
Hij staarde me aan. ‘Oh. Nou ja goed, u moet in ieder geval niet iets doen wat tegen uw principes ingaat.’
‘Een aanbeveling voor jou schrijven gaat niet tegen mijn principes in,’ zei ik. ‘Integendeel.’
‘U kent me niet eens.’
‘Ik weet genoeg.’
‘Hoezo, als ik zeg dat u hem niet moet schrijven, dan schrijft u hem niet?’
‘Geen letter.’
‘Hij kan er niet zo best tegen als iemand nee tegen hem zegt.’
‘Dat heb ik al eerder gedaan.’
Bruine ogen als schoteltjes. ‘Wanneer was dat dan?’
Ik zei: ‘Hij zeurt al jaren dat ik mijn praktijk moet opgeven en voor het bureau moet komen werken. Smijt iedere keer met meer geld en mooiere functietitels.’
‘Jaah, zo doet hij dat. Dus u poeiert hem af omdat u hem niet mag?’
‘Ik kan wel met hem overweg, Charlie, maar hij biedt nog steeds veel te weinig en dat blijft ook zo. Bovendien is mijn zelfstandigheid me te kostbaar. Daar kun jij een voorbeeld aan nemen.’
Hij keek zuur. U bent mijn vader niet.
Ik zei: ‘Ai, wat zijn we gevoelig. Het is gewoon een feit. Waarom zou ik hier gaan lopen slijmen?’
Opnieuw die ogen als schoteltjes. Wat is dat voor een buitenaards wezen?
We liepen een eindje door. Hij zei: ‘Het is compleet absurd dat hij vindt dat ik een prijs verdien. Ik heb gewoon gedaan wat ik moest doen.’
‘Waren Marty en jij vrienden?’
‘Ik heb geen vrienden,’ zei hij. ‘En hij ook niet, op Prep.’
‘Een gemeenschappelijke vijand is ook een goede reden om het bij elkaar te zoeken.’
De eerste glimlach van de dag. ‘Klopt... Hij zat altijd alleen. Ik ben een paar keer op hem afgegaan om met hem te praten. Hij deed beleefd, maar hij had niet zoveel te vertellen. Toen hij eenmaal zijn schouder had geblesseerd, was hij niet echt in de stemming om sociaal te doen. Je kon zien dat hij liever alleen was, dus bleef ik uit zijn buurt. Maar toen hoorde ik een stelletje uit die kliek vuile roddels verkopen dat Marty mevrouw ƒ had vermoord, en toen vond ik dat ik iets moest doen. Roddels de wereld in helpen is zo typerend. Dat volk leeft van bedrog.’
‘T en Q,’ zei ik.
‘Ze nemen geen enkele verantwoordelijkheid en het systeem voedt hun narcisme.’
‘Op zoek naar zondebokken.’
‘Die ze vervolgens van de klippen af gooien. Daar komt het vandaan. Het idee van de zondebok, bedoel ik. Het komt uit het Oude Testament, daar deden ze het letterlijk. Toen het Joodse volk er een puinhoop van maakte, kozen ze twee geiten. De een vertegenwoordigde het goddelijke, de andere het duivelse, Azazel. Die gooiden ze van de klippen als zoenoffer voor alle zonden die ze hadden begaan.’ Snuivend. ‘Alsof...’
‘Krijgen jullie Bijbelse geschiedenis op Prep?’
‘Ha.’ Hij giechelde. ‘Tussen de analyses tot op het bot van Malcolm X en Catcher in the Rye door hebben ze niet zoveel tijd voor oude teksten. Nee, ik sta erom bekend dat ik wel eens iets lees. Zelfs als ik eigenlijk voor mijn SAT moet studeren.’
Ik zei: ‘Je leest graag in het Oude Testament.’
‘Oud, Nieuw, de profeten, de evangeliën, de Koran, de Bhagavad Gita. Als het erop aankomt preken alle religies zachtmoedigheid in één adem met onvoorstelbare wreedheid.’
Ik zei: ‘Dus de kliek van T en Q had de moord op mevrouw Freeman op Marty gepind. Denk je dat ze het ook geloofden?’
‘Wie weet? Kan dat soort volk wel iets geloven?’
‘Praatten ze er openlijk over?’
‘Absoluut niet,’ zei hij. ‘Maar op een van die dagen dat ik weer eens de gebruikelijke asociale loser was en achter op de campus aan het rondwandelen was... Helemaal achter op het terrein is een heleboel ruige begroeiing waar niemand komt. Wat precies de reden is waarom ik er wel kom, ik heb rust en stilte nodig om te kunnen lezen, om mezelf los te kunnen maken van, nou ja, goed, ik liep daar. Ik liep in Job te lezen zelfs, en dat was de eerste keer dat ik daar iemand anders hoorde. T, die wiet rookte. Toen kwam Q erbij, ook met een joint. Ik dacht, fantastisch, dit was mijn laatste vluchtplaats. Ik wilde eigenlijk weg daar, maar ik wilde ook niet dat ze me zouden zien. Ik had gewoon geen zin om iets met ze te maken te hebben. Dus ben ik gebleven. Ik zat achter een paar dichte struiken, een plek waar ik vaak naartoe ga. Daar ben ik alleen met de torretjes, en soms een eekhoorn. Ze hadden er geen flauw benul van dat ik daar zat. Het interesseerde me voor geen meter wat ze allemaal te vertellen hadden, maar ze zaten vlakbij en praatten wel zo hard dat ik ze kon verstaan. Er kwamen er nog een paar bij van die kliek en toen begonnen ze er allemaal over te praten.’
‘Mevrouw Freeman.’
‘Ja. Er was nou niet bepaald ook maar iemand verdrietig. Vooral omdat ze allemaal zo oppervlakkig zijn. Maar bij T en Q hoorde je woede. “Tingeling, de bitch is koud,” dat soort dingen. Toen begon T over Marty en gaf hij hem de schuld. Hij zei dat hij anoniem de politie zou bellen om ze een tip te geven en Marty te noemen. Dat vonden ze allemaal een geweldig idee. Daarna begonnen ze allemaal wiet te roken en het begon daar vreselijk te stinken en ik wilde daar weg, maar ik ben toch blijven wachten tot zij weg waren. Toen heb ik Garret een sms gestuurd en die heeft zijn grootvader gebeld en die heeft de Mendoza’s gebeld. Ze besloten dat Marty moest onderduiken tot duidelijk werd of die dreiging echt was. Mevrouw Mendoza heeft een koffer ingepakt en Marty naar het huis van Garret gereden.’
‘Je stuurde Garret een sms omdat jullie vrienden zijn.’
‘Ik heb al gezegd dat ik geen vrienden heb. Ik ken hem van het surfen. Hij surft bij County Line en ik ook, omdat de golven daar meestal goed zijn en van hieruit kan ik zo de canyon over.’ Tweede glimlach van de dag. ‘U had vast niet gedacht dat ik kon surfen. Ik kan voor geen meter honkballen en ik word helemaal gek bij basketbal, maar op een plank kan ik heel aardig in evenwicht blijven.’
‘Je zit vol verrassingen, Charlie.’
‘Gaat u dat in die brief schrijven?’
‘Ga ik een brief schrijven?’
‘Als het aan mij ligt niet. Het hele gedoe is volslagen absurd, en eigenlijk door en door corrupt en verachtelijk. Kijk eens wat de gevolgen zijn.’
‘Foute mensen kunnen alles corrumperen.’
‘Het systeem is verrot,’ zei hij. ‘De rijken worden steeds rijker en de armen wordt steeds weer een poot uitgedraaid. Ik ben geen socialist en ook geen anarchist, ik ben helemaal niet van een -isme. Al die systemen raken uiteindelijk allemaal corrupt. Ik probeer alleen de dingen te zien zoals ze zijn.’
We liepen een eindje door.
Ik zei: ‘Hoe kwam je op het idee dat T en Q het zelf hadden gedaan?’
‘Mijn analyse van hun persoonlijkheid op de lange termijn en die woede, razernij eigenlijk, die ik in hun stemmen hoorde als ze het over mevrouw Freeman hadden. Het klopte gewoon als je wist dat er geknoeid werd met de SAT.’
‘Wist iedereen dat op Prep?’
‘Iedereen, dat weet ik niet, maar iedereen met een beetje hersens wist het. T die 1580 haalde? Q met 1520? Dat is zo ongeveer net zo waarschijnlijk als de verwachting dat ik met een supermodel een avondje ga stappen.’
‘Dus je verdacht hen ervan, maar je wilde niet naar je vader.’
‘Dat is de laatste waar ik naartoe zou gaan. Het enige waar hij over na zou denken is hoe het mijn aanmelding in gevaar zou kunnen brengen.’
‘In plaats daarvan pleegde je die anonieme telefoontjes.’
Stilte. ‘Dat was laf, of niet?’
‘De eerste was een beetje abstract, Charlie, drie datums.’
‘Abstract als in waardeloos,’ zei hij. ‘Niemand snapte er een biet van.’
‘Wij wel,’ zei ik. ‘En vandaar kwam de rest van het verhaal. Dat je het bij de tweede tip nog een keer aandikte, was een mooie zet in de rug.’
‘We konden Marty niet eeuwig verborgen houden en het schoot maar niet op. Ik wist dat ik de eerste keer veel te indirect was geweest. Hoe wist u dat ik het was?’
‘De tweede keer belde je direct naar de mobiele telefoon van inspecteur Sturgis. Alleen ingewijden weten dat nummer. Zoals jouw vader, bijvoorbeeld. Maar wat belangrijker is, die telefoon slaat belnummers op.’
Hij sloeg tegen zijn voorhoofd. ‘Oh, briljant. Zet dat maar in die brief. Charlie snapt de meest eenvoudige dingen niet.’
‘Als je zin hebt in zelfkastijding, prima. Maar het gaat erom dat je deed wat goed was, en dat jij de enige was op Prep die deed wat goed was.’
‘Zou wat, het was niet genoeg en het kwam te laat.’ Hij draaide met een wijsvinger een kringetje in de lucht. ‘Joepie!’
‘Oké,’ zei ik. ‘Succes verder.’
‘Dat is alles?’
‘Tenzij er nog iets is wat je aan me kwijt wilt?’
‘Nee... ik denk het niet... Gaat u die brief nog schrijven?’
‘Als jij dat wilt.’
‘Mag ik erover nadenken?’
‘Wanneer sluit de aanmelding?’
‘Over een paar weken.’
‘Dan moet je me een paar dagen voor die tijd uitsluitsel geven.’
‘Oké.’ Hij stak een pezige, droge hand uit. ‘Het spijt me als ik me lomp gedraag. Het is allemaal zo gek.’
Iedere opmerking die ook maar in de verte uit de koker van een psychiater had kunnen komen, zou hem onmiddellijk weer in zijn rol van sarcastische puber hebben gedwongen.
Ik zei: ‘Het gaat wel over.’