26

‘Oké, tuig van de richel,’ grapte Mike, verheugd aan het roer te staan van weer een dinsdagse productievergadering. Hij was vandaag goedgeluimd. Gisteravond had hij een sceptische Diane weten over te halen vanavond Jessica te ontmoeten zodat ze kon beslissen of ze een goede babysitter zou zijn. Hij had expres een wit overhemd aangetrokken om goed uit te laten komen hoe bruin hij was geworden en had al een paar bewonderende blikken opgevangen. Natasha had absoluut goedkeurend zijn kant op gekeken en hij wist vrij zeker dat Vanessa’s blik ook even op hem was blijven rusten. De leeuw was terug in zijn hol.

      ‘Allereerst wil ik jullie complimenteren met hoe goed jullie je hebben weten te redden in mijn afwezigheid.’ Paul snoof daar luid om, maar Mike ging ongegeneerd verder. ‘En ten tweede wil ik dat jullie goed luisteren want ik heb groot nieuws. Gigantisch zelfs.’

      Iedereen leefde zichtbaar op. Isy tilde zelfs haar hoofd van tafel.

      ‘Ik heb David Bridlington eindelijk kunnen overhalen wat vernieuwingen door te voeren,’ kondigde Mike aan, waarbij hij een beetje losjes omging met de waarheid. ‘Het ging niet zonder slag of stoot, zoals jullie je kunnen voorstellen, maar ik denk dat ik hem heb weten overtuigen mijn visie te volgen. Dientengevolge kan ik jullie met trots mededelen dat we in september een twee uur durende special gaan doen die precies samenvalt met een uiterst belangrijke gebeurtenis op de showbizzkalender.’ Hij zweeg en begon achter zijn stoel door de kamer te ijsberen. ‘Goed, dit is natuurlijk onontgonnen terrein. Het wordt onze eerste themashow ooit en we moeten ervoor zorgen dat hij vernieuwend is en toch soepeltjes verloopt, want als het een succes wordt zullen de “grote directeuren”,’ zei hij in een gemaakt noordelijk accent en kreeg het voor elkaar om in één keer ongeveer een kwart van de aanwezige mensen te beledigen, ‘misschien willen dat we nog meer specials doen. Dus raadt iemand zo al wat het thema van de show zal zijn?’

      Twintig gezichten staarden hem aan, sommige mismoedig, andere nieuwsgierig, maar over het algemeen zag hij een lege uitdrukking. Maureens ogen leken zelfs dicht te zijn. Mike fronste.

      ‘Maureen!’ riep hij naar de vrouw die over de kleding ging, waardoor ze een meter de lucht in schoot.

      ‘Wat?’ vroeg ze terwijl ze bijkwam. ‘Eh, nou, voor Bradley wordt het deze donderdag koningsblauw en ik heb ook een kortingspas gekregen voor twintig procent korting bij River Island, dus als iemand die wil lenen.’ Hierop volgde applaus.

      Mike zuchtte. ‘Kom op, mensen. Heeft iemand die niet zit te slapen een idee wat het thema van de special zou kunnen zijn?’

      Jessica, die recht achter Paul zat, staarde smachtend naar de achterkant van zijn nek, wensend dat ze die kon kussen en herleefde het afspraakje van de avond ervoor scène na scène. Ze vond zijn haar zo mooi donker en zou er graag met haar vingers doorheen gaan. Ze schrok op toen Paul zich omdraaide in zijn stoel. ‘Zou hij ook wel eens overwegen ons iets te vertellen zonder er een heel drama van te maken?’

      Ze onderdrukte een giechel, verscheurd tussen inzien dat Paul gelijk had en haar medelijden met Mike, van wie ze wist dat hij dolgraag wat meer enthousiasme van het team wilde. Ze had ermee ingestemd na het werk zijn vrouw en kinderen te ontmoeten, maar ze hadden elkaar beloofd het tegen niemand te zeggen. Haar enige bedenking was dat als ze door de inspectie kwam, ze morgen ook al niet met Paul kon afspreken omdat ze dan zou moeten oppassen. En dan was het donderdag draaidag... Jezus, wat frustrerend.

      ‘Vast niet Fashion Week,’ gokte Natasha, wat haar een dankbare glimlach van haar baas opleverde die geduldig op een antwoord wachtte.

      ‘Nee, toch bedankt. Iemand?’

      Sommigen haalden hun schouders op, anderen trokken komische gezichten waarmee ze wilden aangeven dat ze echt heel erg hun best deden iets te bedenken. Anderen bleven wezenloos voor zich uit staren.

      ‘Oké,’ zei Mike. ‘Ik zal jullie een hint geven. Welke film komt er dit najaar uit? Een film die deel uitmaakt van een merk op zichzelf?’

      Ineens was er één persoon in de kamer die wist wat het antwoord wel eens zou kunnen zijn.

      ‘Jessica?’ zei Mike. Hij had een schok door haar heen zien gaan. ‘Enig idee?’

      Ze vertrouwde er niet op dat ze een woord uit kon brengen, dus schudde ze alleen maar wild het hoofd en werd knalrood.

      ‘Ooh, wacht even,’ begon Luke, die voor het eerst die ochtend enthousiast leek over iets anders dan onder tafel aan Kerry’s been te zitten. ‘Toch niet Bond? Komt rond die tijd niet de nieuwe Daniel Craig-film uit? Het zou echt supercool zijn als het Bond was.’

      ‘Eindelijk,’ maakte Mike triomfantelijk bekend. ‘Luistert er toch nog iemand,’ zei hij en hij deed net alsof hij een denkbeeldige strop om zijn nek knoopte en aantrok. ‘We hebben een winnaar!’ deelde hij mee toen hij klaar was met doen alsof hij zichzelf ophing.

      Hij was nu echt op dreef. ‘Bond!’ schreeuwde hij en Jessica schrok zich te pletter. Haar zenuwen waren al zwaar aangetast. ‘Nul nul zeven! Ieders favoriete spion. De nieuwe Daniel Craig komt op zevenentwintig september uit en wij gaan er een hele special aan wijden. Dus, Kerry en Jessica, ook al weet ik dat we nog maar een week of zeven hebben om gasten te boeken, wil ik graag dat jullie nu met de rest brainstormen over wie we, ideaal gezien, in de show zouden willen. We hebben natuurlijk minstens één Bond nodig anders gaat het hele feest niet door, een bondgirl–’ hij stopte om jongensachtig verlekkerd te kijken – ‘en een slechterik zou fijn zijn. Dus iemand een idee?’

      Jessica had wel een idee. Haar idee was om op te staan, weg te lopen en zich vanaf het dak van het gebouw te pletter te laten vallen. Verwoed probeerde ze een excuus te bedenken om uit deze zaal weg te kunnen, maar haar hoofd bleef leeg. Het enige wat erin te vinden was, was paniek die als een kip zonder kop rondrende...

      ‘Nou, mijn eerste gedachte is om bij Daniel Craig te beginnen en vanaf daar verder te kijken,’ zei Kerry. ‘Ik denk dat er een vrij grote kans is dat hij het doet. Hij is tenslotte toch al in de stad voor de première en er lijkt me geen betere kans om de film te promoten.’

      ‘Ah, kunnen we Edward Granger niet vragen?’ zeurde Natasha.

      ‘Edward Granger, hè?’ zei Mike, met zijn handen op zijn heupen wat hem er een beetje vrouwelijk uit liet zien.

      ‘Jaaah,’ antwoordde ze, ongehoord flirterig. ‘Dat is echt de beste. Iedereen doet alsof Daniel Craig dat is, maar diep vanbinnen willen ze toch echt Edward... of Pierce. Zijn schietijzer zou ik ook best eens in het echt willen zien.’

      ‘Stouterik,’ zei Mike, die deed alsof hij geschokt was maar met volle teugen genoot.

      ‘Mijn moeder heeft Edward Granger ooit ontmoet,’ mengde Paul zich erin, en dat zorgde ervoor dat Jessica hem aanstaarde alsof hij zojuist had medegedeeld dat hij het gebouw op wou blazen. ‘Jaren geleden,’ ging hij verder, zalig onwetend van de hartkloppingen die hij Jessica bezorgde. ‘Ze had een prijsvraag gewonnen en mocht naar een van zijn premières. Hij was daar samen met Angelica Dupree. Mam raakt er nog steeds niet over uitgepraat hoe “appetijtelijk” Edward Granger eruitzag. Het schijnt dat Heavenly Melons nog diezelfde avond is bevallen.’

      ‘Waardoor ze veranderde in Milky Melons,’ grapte Luke.

      ‘Wauw,’ zei Natasha. ‘Wat gaaf.’

      ‘Nou, ik zal er in elk geval een belletje aan wagen,’ zei Kerry. ‘We bellen gewoon alle Bonds. Hoe meer zielen hoe meer vreugd, lijkt me.’

      ‘Of hoe Moore zielen hoe Moore vreugd,’ wierp Mike ertussen en hij keek echt verrukt over zijn eigen woordgrapje.

      ‘Maar ik kan je nu al vertellen,’ ging Kerry verder, Mike negerend maar zich vagelijk afvragend waarom Jessica zo raar keek,’ dat Edwards Grangers agent, Jill Cunningham, een van de moeilijkste van heel Hollywood is en aangezien hij op het moment niets te promoten heeft, heeft hij de publiciteit ook niet hard nodig of zo. En ik durf te wedden dat ze moeilijk gaat doen over het feit dat hij de aandacht met andere gasten moet delen.’

      Jessica zakte onderuit in haar stoel, zo laag ze kon zonder er helemaal af te vallen. Ze was misselijk en haar hart bonsde luid in haar borst. Dit was absoluut het ergste wat er had kunnen gebeuren en nu zou ze toch zeker ontslag moeten nemen? Ze kon het echt niet aan om mensen over haar vader... en natuurlijk haar moeder... te horen praten. Oh god.

      ‘Jammer,’ zei Vanessa op dat moment, ‘want ik ben ook verzot op Edward Granger. Het is echt een woest aantrekkelijke man en die scène waarin hij aan een gestoorde Afrikaanse tiran ontsnapt en dan die toren beklimt om Heavenly Melons te redden was echt sexy. Zoals hij haar op het bed smeet voor een vluggertje voordat hij haar redde wond me altijd op.’

      Voor een keer was Jessica blij dat ze haar collega niet goed kon verstaan. Ze had de neiging haar vingers in haar oren te stoppen en heel hard te gaan zingen. Het bloed kolkte door haar hoofd.

      Julian mengde zich er nu in. ‘Ik snap niet hoe jullie vrouwen hier over de lievelings-Bonds van suffe huisvrouwtjes kunnen zitten praten terwijl jullie totaal voorbijgaan aan de eerste en de enige Bond. Sorry hoor, maar naast Craig is Sean Connery zonder enige twijfel de beste gast die we kunnen hebben. En om eerlijk te zijn is het Bond-ketterij wanneer je iets anders beweert.’

      Een paar mensen mompelden instemmend. Mike deed zijn handen in zijn zakken en beet op zijn lip terwijl hij hierover nadacht, genietend van de discussie die was ontstaan.

      ‘Ehm,’ zei Paul, ‘hoewel ik het met Julian eens ben dat Connery de beste Bond ooit is–’ Julian stak tevreden zijn duim naar hem op – ‘nu ik erover nadenk, als je Daniel Craig zou kunnen krijgen die – zo is het nu eenmaal – Connery’s rivaal is voor de nummer-één-plek en de gast is die we het hardst nodig hebben, als je dan Heavenly Melons kunt krijgen als bondgirl, dan denk ik dat we een kijkcijferrecord hebben. Ik ken geen enkele man op aarde die niet verliefd op haar werd in The World in Your Hand, om twee voor de hand liggende redenen. Ik durf zelfs te zeggen dat ze, misschien samen met Ursula Andress of Halle Berry, de meest sexy bondgirl aller tijden is. Los daarvan lijkt het me ook een zeer interessante vrouw om in de show te hebben. Ze speelde tenslotte niet alleen in een Bond-film, ze was ook met een Bond getrouwd.’

      ‘Ja, ze zat niet alleen in een Bond, Bond ook in haar,’ voegde Luke er grof aan toe, wat een kabbelend gelach veroorzaakte.

      Jessica was meer dan wanhopig. Haar ouders zouden altijd deel blijven uitmaken van de Bond-discussie, maar ze had gehoopt niet zo pontificaal. Bovendien was dit de eerste keer in haar leven dat ze iets anders dan flagrante hielenlikkerij over ze hoorde en had ze zeker nog nooit een vriendje hoeven horen toegeven dat hij verliefd op haar moeder was, ook al had ze altijd vermoed dat ze dat wel waren. Niet in staat nog meer aan te horen, sprong ze op omdat ze wist dat overgeven een reële mogelijkheid was.

      ‘Excuseer me,’ zei ze terwijl ze alleen nog even haar tas van de grond pakte om vervolgens met haar hand voor haar mond de kamer uit te rennen.

      ‘Jezus,’ zei Mike en hij keek verbaasd toen de deur van de ruimte zwaarmoedig achter Jessica dichtsloeg. ‘Wat is het toch met de vrouwen in dit kantoor dat ze altijd mijn vergaderingen uitrennen? Shit, ik hoop maar dat ze niet ziek is,’ voegde hij eraan toe, ineens minder bezorgd over wat er met Jessica kon zijn en meer over zijn eetplannen de volgende avond.

      Hij was niet de enige bezorgde persoon in de kamer; Kerry en Paul stonden allebei snel op om Jessica te zoeken en te zien of het wel goed met haar ging.