13

Mijn zus stuurt me een mailtje

—Oorspronkelijk bericht—

Van: Mary

Verzonden: donderdag 16 november 2006-16:41

Aan: Junior

Onderwerp: Hoi!

Lieve Junior,

Ik vind het fijn hier in Montana. Het is hier mooi. Gisteren heb ik voor het eerst paardgereden. De indianen in Montana rijden nog paard. Ik ben nog op zoek naar een baan. Ik heb sollicitatiebrieven gestuurd naar alle restaurants in het reservaat. Jazeker, in het Flatheadreservaat zijn een stuk of twintig restaurants. Raar, hoor. Ze hebben er ook zes of zeven stadjes. Toch haast niet te geloven? Dat zijn een hoop stadjes voor één reservaat! En weet je wat pas echt raar is? Sommige van die stadjes zitten vol blanken. Ik weet niet hoe dat komt. Maar de mensen die in die blanke stadjes wonen, zijn niet altijd erg op indianen gesteld. Een van die stadjes, het heet Poison, heeft een poging tot secessie gedaan (dat betekent dat het zich van het reservaat wilde losmaken; ik heb het opgezocht). Serieus. Het lijkt de Burgeroorlog wel. Ook al ligt dat stadje midden in het reservaat, de blanken die er woonden, besloten dat ze er geen deel meer van wilden zijn. Geschift. Maar de meeste mensen hier zijn aardig. Blanken en indianen. En weet je wat het mooiste is? Er is ook een ontzettend fantastisch hotel waar mannie en ik onze huwelijksnacht hebben doorgebracht.

Het staat aan het Flatheadmeer en we hadden een suite, een hotelkamer met nog een aparte slaapkamer erbij! En met telefoon in de badkamer! Eerlijk waar! Ik had je uit de badkamer kunnen opbellen. Maar dat is nog niet eens het gekste. We wilden iets van roomservice bestellen, het eten bij ons op de kamer laten bezorgen, en raad eens wat ze op het menu hadden staan? Indiaans gebakken brood! Serieus. Voor vijf dollar kon je gebakken brood krijgen. Belachelijk! Dus ik bestelde twee porties. Ik verwachtte niet dat het erg lekker zou zijn, zeker niet zo lekker als dat van oma. Maar zal ik je eens wat zeggen? Het was geweldig. Bijna net zo lekker als dat van oma. En ze hadden dat gebakken brood op zo’n sjiek bordje liggen en toen heb ik het met zo’n sjieke vork en mes opgegeten. En in gedachten zag ik steeds een Flatheadgrootmoeder in de keuken staan, die niks anders deed dan brood bakken voor alle mensen die roomservice wilden. Het was een droom die werkelijkheid was geworden! Ik hou van mijn leven! En van mijn man! En van Montana!

Ik hou van jou!

Je zus, Mary