Hoofdstuk 4
Als een elektrische stroom schoten haar woorden naar zijn onderlichaam. Hij was gewend te nemen wat hij wilde hebben, en hoe hij het wilde hebben. Met het oog op wie Payton was, had hij zich op een ongekende manier beheerst. Maar nu ze hem de handschoen had toegeworpen, was er geen weg terug. ‘Dan moeten we zorgen dat we zo snel mogelijk uit deze gang komen.’
Haar ogen begonnen te glinsteren, en haar verleidelijke mond plooide zich tot een glimlach terwijl ze hem bij zijn revers greep en terugduwde in de richting van de kleine ruimte waarin ze zich daarstraks had teruggetrokken. ‘Het bijkeukentje.’
Vol ongeloof pakte hij haar bij de pols en hield haar tegen. ‘Vergeet dat maar, prinses. Voor wat niemand anders zou durven… willen we een bed.’
Met die belofte tussen hen in hangend, nam hij haar bij de hand en trok haar mee naar de keukendeur. Toen daar een hulpkelner met een lege dienwagen doorheen kwam, hield Nate hem tegen. Hij drukte de jongen een biljet van vijftig dollar en zijn kaartje in de hand. ‘Ga naar je manager en zeg tegen hem dat ik de beste kamer wil die jullie hebben… binnen vijf minuten.’
Vierenhalve minuut later waren ze alleen in de Executive Suite. Paytons tenen zweefden enkele centimeters boven de vloerbedekking toen Nate naar de slaapkamer liep met zijn armen om haar heen en zijn mond op de hare in een hartstochtelijke, bezitterige kus. Vanuit haar ooghoeken ving ze een glimp van het vertrek op voor haar schouders iets hards raakten.
O, hemel, ja. In plaats van haar op het bed te leggen, had hij haar met haar rug tegen een muur gedrukt.
Met bonzend hart klemde ze de stof van zijn overhemd tussen haar vingers terwijl ze zich kreunend overgaf aan de bewegingen van zijn lippen en tong. Haar lichaam kwam tot leven bij het besef dat dit echt was. Meer dan een fantasie. Meer dan toneelspel. Al haar zinnen werden gevoeliger en concentreerden zich op hem, waardoor ze werd overspoeld door de smaak en de geur van Náte. Door het geluid van zijn gejaagde ademhaling. Door het verlangen dat ze in zijn ogen zag toen hij zijn mond naar het plekje liet gaan waar haar hals in haar schouders overging, en dat liefkoosde op een manier die een sensueel verlangen wekte in alles wat in haar was.
Met een strelende beweging legde hij zijn handen tegen haar borsten. Toen haakte hij zijn vingers om de halsopening van haar jurk en trok de tafzijde omlaag. Kreunend van puur mannelijke voldoening drukte hij zijn mond op haar ene borst, en vervolgens op de andere, waardoor hij haar het gevoel gaf dat ze een geschenk aan hem was in plaats van het omgekeerde.
‘Je bent zo zacht.’
En hij was hard. Alles aan hem was krachtig, gespierd en mannelijk, waardoor ze zich een breekbare pop in zijn armen voelde. Dit was de man uit haar verboden fantasieën, die hij met alleen zijn kus al overtrof.
‘Alsjeblieft,’ bracht ze hijgend uit. Daarmee vroeg ze om meer van iets wat ze zich niet kon voorstellen, maar waarvan ze wist dat hij het kon geven.
‘Alsjeblieft?’ herhaalde hij met zijn lippen tegen de ronding van haar borst, voordat hij met zijn tong een vochtig spoor over haar huid trok dat wonderlijk genoeg opmerkelijk koel en prikkelend warm tegelijk was.
‘Alsjeblieft, ik verlang naar je.’ Al zo lang en om zoveel redenen.
Toen hij zijn hoofd hief, zag ze aan de glinstering in zijn blauwe ogen dat hij zich uitgedaagd voelde. ‘Alleen naar mij?’ plaagde hij, terwijl hij zijn handen over haar heupen en de rondingen van haar billen naar de achterkant van haar dijbenen liet glijden. ‘Of naar de dingen die niemand anders zou durven doen?’
Haar adem stokte, en ze opende haar lippen voor een antwoord dat ze niet kon bedenken. En toen ontsnapte haar, te midden van de overweldigende begeerte en aanzwellende zinnelijke lust, een verrukt lachje.
Hoe kon ze lachen terwijl haar lichaam in vuur en vlam stond? Op deze manier was ze nog nooit verleid. Ze had nooit geweten dat het speels, opwindend en krankzinnig tegelijk kon zijn. Maar ze was ook nooit door Nate verleid. En bij de gedachte aan de man wiens mond in de categorie massavernietigingswapens viel, besefte ze dat hij al die dingen was – en meer.
Ze wist niet wat ze kon verwachten van een nacht met hem, vooral niet omdat hij het als een uitdaging leek te zien. Ook wist ze niet hoe ver boven haar niveau hij was. Het enige wat ze wist, was dat er nog nooit een man naar haar had gekeken zoals hij op dat moment naar haar keek. Alsof er geen stukje van haar was waarvan hij zich niet meester zou maken.
En hemeltjelief, dat wilde ze ook. ‘Ja.’
Ze liet haar handen over zijn borst en buik glijden voor ze haar vingers onder zijn cummerband schoof.
‘Ja, zegt ze,’ zei hij grinnikend. Ondertussen begonnen de handen die tegen de achterkant van haar dijbenen lagen, de overvloed aan stof van haar rok omhoog te trekken. ‘Vroeger dacht ik dat je krullen het enige ongetemde aan je waren. Maar dat is niet zo.’ Zijn handen brandden tegen de huid van haar dijen. ‘Je bent ongeremd.’
Bij zijn woorden welde er een gevoel van voldoening in haar op dat niets met seks te maken had. Ze bevestigden wat ze aldoor had gehoopt. Hij was in staat haar te zien zoals ze werkelijk was, iets waartoe niemand ooit de moeite had genomen. Hij was de enige.
Aan iemand als hij had ze behoefte. Aan één persoon die zich niet liet meeslepen door de niet aflatende stroom van leugens en geruchten. Eén persoon die het kwetsbare, niet volmaakte meisje zag dat zich schuilhield achter al die ingetogen perfectie en verstikkende ‘juiste’ keuzes. Hij had geen oordeel gehad. Had nooit iets gezegd. Had alleen maar gelachen of haar een tikje onder de kin gegeven wanneer het echte meisje achter de prinses zich aan hem toonde.
‘Je hebt me altijd kunnen zien,’ fluisterde ze toen zijn grote handen van de achterkant van haar benen naar de voorkant gingen. Tergend dicht bij waar ze die graag wilde hebben.
Het volgende moment zakte hij op zijn knieën en duwde langzaam de massa’s tule en tafzijde tot boven haar middel. ‘Grote goedheid, dat is een heleboel rok.’ Toen hij zijn hand over haar been omhoog liet gaan, stuitte hij op haar minuscule slipje. Dat ontlokte hem een goedkeurend geluid waarop haar lichaam ogenblikkelijk reageerde.
‘Met weinig eronder.’ Hij pakte haar knie en legde die over zijn brede schouder. Toen haar gewicht zich daardoor naar haar ene been verplaatste, hielp hij haar om haar evenwicht te bewaren.
‘Nate!’ protesteerde ze, omdat ze niet vertrouwd was met zulke intieme kwetsbaarheid. Maar de enige reactie die ze van onder haar rokken kreeg, was een warme kus die door de dunne zijde brandde en haar sprakeloos maakte. Dit had ze niet verwacht. Ze had gedacht dat hij haar slipje omlaag zou trekken en haar tegen de muur zou nemen. Dat was het gewaagdste wat ze zich had kunnen voorstellen, maar dit… Ze was totaal niet voorbereid geweest op de verbijsterende uitwerking van een man die op zijn knieën voor haar lag.
Met ingehouden adem onderging ze de eerste trage bewegingen van zijn tong, maar toen hij haar zachtjes beet en met zijn neus tegen haar wreef, ontsnapte haar een kreetje. Ze had nooit ook maar kunnen dromen van iets als deze verboden kus die haar feilloos in de richting van het ultieme genot lokte. Zijn handen lagen tegen haar billen en ontketenden een warm verlangen in haar onderlichaam. De druk van de tong waarmee hij haar streelde, nam geleidelijk toe, tot iets wat te lang was beteugeld zich aan haar controle begon te ontworstelen. Met haar vingers omklemde ze zijn schouders, op zoek naar een anker in de opzettende vloed van haar begeerte.
‘O, hemel!’ riep ze hijgend uit toen haar lichaam zich spande onder zijn liefkozingen. ‘Ik wil niet… Ik kan niet…’ Opeens leek haar ene been het te begeven, maar hij hield haar vast en zorgde dat ze niet viel. Doorweekte zijde bezweek onder de druk van zijn tong tegen haar intiemste plekje, een wrede plagerij die haar deed snakken naar de climax die net buiten haar bereik lag. En toen drukte hij haar met een diep gekreun tegen zich aan terwijl zijn ruwe kus haar over het randje duwde en ze in de vrije val van het genot terechtkwam.
Hij trok haar been van zijn schouder en zette haar weer op haar twee voeten.
Vaag drong tot haar door dat hij rechtop ging staan en zijn armen naar haar rug bracht. Plotseling was de sluiting van haar jurk los en zakte het kledingstuk omlaag, waardoor ze wijdbeens in slechts een nat slipje van parelgrijze zijde en hoge hakken in een zee van lavendelblauw kwam te staan. Het was idioot na alles wat ze hem al had laten doen, maar nu ze onverwacht aan zijn blik werd blootgesteld, deed ze intuïtief een poging om zich te bedekken.
‘Nee.’ Hij duwde haar handen weg, en het kostte hem zichtbaar heel veel moeite zich te beheersen. Uit zijn ogen straalde een tomeloos verlangen.
Naar haar.
Ze liet haar armen langs haar lichaam zakken en leunde tegen de muur terwijl ze deze fantastische man toestond naar hartelust naar haar te kijken.
Toen sloeg hij zijn armen om haar heen en kuste haar met hernieuwde heftigheid. Ondertussen trok hij haar kreunend tegen de onmiskenbare hardheid van zijn lichaam. Grote, sterke handen dwaalden over haar rug, heupen en dijen in een roekeloze verkenning die haar huid deed tintelen en haar inwendig in vuur en vlam zette. Het was elektriserend en erotisch. Het was compleet waanzinnig, en met de seconde gaf ze zich verder gewonnen.
‘Ik verlang naar je…’ Door de uitslaande brand in haar binnenste begaf haar zelfbeheersing het. ‘Ik verlang… al zo lang naar je.’
Nate drukte zijn handen steviger tegen de rondingen die hij ooit had gezworen nooit te zullen aanraken.
Al zo lang…
Dit was Payton. Het kleine zusje van Brandt. Uit de naïeve blik in haar ogen kon hij opmaken dat ze de misvatting had dat ze hem kon vertrouwen. Maar vanavond kon ze dat niet. Hij was niet in staat te doen wat het beste voor haar was terwijl ze zachtjes kreunend in zijn oor beet en haar naakte borsten tegen zijn overhemd drukte. Terwijl hij haar smaak op zijn tong proefde.
Maar als ze een onbeantwoorde liefde voor hem koesterde…
Wat iedereen wist, kon hij niet negeren. Ze wilde een man om lang en gelukkig mee te leven. Huisje-boompje-beestje. En hoewel de meeste vrouwen niet de fout zouden maken te denken dat hij zo’n soort man was, had ze de slechte gewoonte hem anders te zien dan anderen. De hemel mocht weten wat ze op dit moment dacht. ‘We moeten ophouden,’ zei hij met schorre stem. Ze hield hem echter alleen maar steviger vast, en haar door lust vertroebelde blik ging vol verlangen van zijn mond naar zijn ogen en terug.
‘Nee,’ mompelde ze hijgend, terwijl ze hem tegen zich aan trok op een manier waardoor zijn lichaam in een door begeerte teweeggebrachte vrije val belandde en hij ieder rationeel houvast verloor.
Nee? Dat woord had hij eerder gehoord. Hij kon zich heel goed voorstellen dat het over haar lippen kwam. Alleen was de context helemaal verkeerd.
Die zachte mond verlokte hem echter onweerstaanbaar, en hetzelfde gold voor haar tegen zijn bovenlijf drukkende borsten. Plotseling gingen zijn handen over haar slanke lichaam omlaag naar haar heupen en –
Verdorie, hij wilde niet ophouden. Wilde niet verstandig moeten zijn in een situatie waarin intuïtie en spontane reacties de boventoon voerden, maar hij was geen jongen meer en wist maar al te goed wat er kon gebeuren als hij zich onbesuisd op een vrouw stortte bij wie hij beter uit de buurt kon blijven.
‘Payton, wacht,’ wist hij uit te brengen. Zonder acht te slaan op haar gekwetste blik hield hij haar iets van zich af. Ze moest het begrijpen. ‘Ik ben niet op trouwen uit.’
‘Oké.’ Ze knikte en drukte zich weer tegen hem aan. Had ze hem soms niet verstaan? Dat was een risico dat hij niet kon nemen.
‘Ik meen het serieus. Kijk me aan.’ Gloedvolle bruine ogen vol begeerte keken in de zijne.
Hij verlangde zo hevig naar haar dat het pijn deed. En toch kon hij niet toegeven. Nog niet.
‘Het gaat niet alleen om trouwen. Wat er met me aan de hand is… Payton, ik wil geen relatie.’
Het bonzen van zijn hart vulde de seconden die verstreken voor ze antwoordde. ‘Wil je deze nacht?’
Hoe kon ze dat ook maar vragen?
Ja, hij wilde deze nacht. Maar deze nacht was het enige wat hij wilde. Twee volwassen mensen die het leuk met elkaar hadden en het daarbij lieten. Brave meisjes als Payton hadden echter soms de neiging toch verwachtingen te koesteren. Soms dachten ze dat als ze het spelletje meespeelden dingen zouden veranderen. Dat de man zou veranderen.
Maar dat zou hij niet. Dat kón hij niet. En hij was niet van plan haar iets anders te laten denken.
Voor hij iets kon zeggen, trok ze zijn gezicht naar het hare. ‘Sta niet naar me te kijken alsof ik een klein meisje ben dat je moet beschermen.’ Ze liet haar handen over zijn borst en buik naar de sluiting van zijn broek gaan. ‘Zie me als de vrouw die één nacht met je wil.’
Zo eenvoudig kon het niet zijn. Maar uit haar ogen straalde een doelbewustheid die niet verkeerd te interpreteren was. Ze verlangde naar hem en begreep dat het niet het begin van een vaste relatie was.
Het was deze nacht. Eén nacht, slechts enkele uren, waarin hij haar mocht geven wat geen andere man haar zou durven geven.
O, ja.
Hij verspilde geen tijd meer. Nadat hij haar had opgetild, liep hij met grote stappen naar het bed en gooide haar – met wijd opengesperde ogen en een gilletje slakend – in de kussens. Hij liet zich naast haar vallen zonder zich er iets van aan te trekken dat ze naakt was op een minuscuul slipje en die opwindende hoge hakken na… en hij alleen zijn smokingjasje had uitgetrokken. Na enkele seconden had hij daar al genoeg van. Hij sprong weer op en trok haar snel het slipje uit. Haar nemen was urgenter dan genieten van een fantasie.
Toen hij zijn overhemd half uit had, bracht het geluid van haar stem hem ertoe zijn bewegingen te staken. ‘Nate?’
Hij draaide zijn hoofd. Ze lag op haar rug, en haar ene knie wreef langzaam langs de andere. De aanblik die ze bood, was zo opwindend dat het hem moeite kostte zijn zelfbeheersing te bewaren, en hij hoopte vurig dat ze niet tot bezinning was gekomen. ‘Wat is er?’
Met het roze puntje van haar tong bevochtigde ze haar volle onderlip. ‘Schiet op.’
Hij slikte. Overhemd, cummerband, broek en de rest lagen in een mum van tijd op de grond. Over zijn hele lichaam gespannen van begeerte deed hij het condoom om dat hij uit zijn broekzak had gehaald, want hij wilde niet achteloos omspringen met haar toekomst of de zijne. Het volgende moment lag hij op haar en gaf hij zich over aan de warmte van haar mond, de druk van haar borsten en de streling van haar knie langs zijn heup toen ze wegsmolt in zijn armen.
Hoewel het ongelooflijk moeilijk was, hield hij zich in bedwang toen hij zijn harde mannelijkheid tussen haar benen drukte. Hij hield met zijn blik de hare vast en bood haar onuitgesproken nog een laatste kans van gedachten te veranderen.
Misschien kwam het door alle herinneringen die met haar waren verbonden. Of doordat hij haar maar bleef zien als het meisje dat hij wilde beschermen tegen mannen als hij. Maar wat voor onzin hij zich ook had ingeprent, ze rekende er genadeloos mee af door haar hoofd naar achteren te werpen, haar lichaam te welven en naar adem te snakken van puur verlangen.
‘Alsjeblieft.’ En alsof dat nog niet genoeg was, werd het toen hij zich begon te bewegen gevolgd door: ‘Ja-a-a-a.’
O, ja, dat klonk hem als muziek in de oren toen hij haar lichaam binnen drong. Omdat ze zo strak was dat hij geen kracht durfde te gebruiken, gleed hij voorzichtig in haar. Toen trok hij zich terug en schoof weer in haar, bewegingen die hij bleef herhalen tot hij heel diep in haar was gedrongen.
Haar lippen waren geopend, en er bleef een verstilde ademtocht tussen hen in hangen. Toen hij haar in de ogen keek, verloor hij zich in iets wat te goed was. Te perfect passend.
Uit de ritmische bewegingen van haar lichaam viel op te maken dat ze dicht bij het hoogtepunt was. Met opeengeklemde tanden deed hij zijn uiterste best zich te beheersen. Hij ging mee in elke zucht die ze slaakte, leerde wat ze prettig vond, wat haar gek maakte. En toen haar kleine handen zich over zijn lichaam bewogen, van zijn schouders over zijn armen naar zijn rug, en ze zich aan hem vastklemde alsof ze houvast nodig had… schonk dat hem voldoening op een manier waarover hij niet wilde nadenken.
Ze was ongelooflijk. Liet zich helemaal gaan in zijn armen terwijl ze hem om meer smeekte.
Verdorie, ja, er was meer. Een hele nacht. Ze wilde vannacht niet het brave meisje zijn, en na een halfjaar had hij er behoefte aan slecht te zijn.