VRIJDAG 6 JANUARI

17.45 Vrolijkheid ten top. i.z. e-mail: al dan niet afwezig zijn van rok hele middag voortgezet. Geloof niet dat geëerbiedigde

baas iets heeft uitgevoerd. Pijnlijke toestand met Perpetua (onderbaas), wist dat ik e-mail stuurde, z. boos, maar kreeg zelf last v. loyaliteitsconflict door e-mail aan opperbaas, glad ijs, iedereen m. greintje verstand zou zeggen dat opperbaas daar scepter zwaait. Laatste e-mail luidde:

Bericht Jones

wil weekeinde bloemen sturen aan ziek rokje. geef

telefoonnummer thuis, geen asap, kan 'Jones' niet opzoeken

want spelling, om voor de hand liggende redenen, niet betrouwbaar.

Cleave

Yesss! Yéssss! Daniël Cleaver wil mijn telefoonnummer! Ben fantastisch. Ben onweerstaanbare seksgodin! Hoera!

ZONDAG 8 JANUARI

58 kg (z.z.g. maar zinloos), 2 eenheden alcohol (uitstekend), 7 sigaretten, 3100 calorieën (niet best).

2.00 O, god, waarom ben ik zo onaantrekkelijk? Niet te geloven dat ik mezelf zo voor de gek hield: dat ik hele weekeinde vrijhield om te werken, terwijl eigenlijk permanent in de startblokken voor Daniël. Twee afgrijselijke dagen, verspild met als psychopaat naar telefoon staren en eten. Waarom heeft hij niet opgebeld? Waarom? Wat is er mis met mij? Waarom mijn telefoonnummer vragen als je toch niet belt? En als hij zou bellen, dan toch zeker in het weekeinde? Moet meer balans krijgen. Zal aan Jude boek met goede methode vragen, iets met oosterse religie of zo.

8.00 Alarm, telefoon ging. Was alleen maar Tom, die wilde weten of er al schot zat in de telefoontjes. Tom, die zich de laatste tijd weinig vleiend 'de zielen-poot' noemt, heeft me heel lief gesteund in de Crisis Daniël. Toms theorie is dat homo's en

alleenstaande vrouwen van in de dertig veel gemeen hebben: beiden gewend hun ouders teleur te stellen, en door de maatschappij als rariteiten behandeld te worden. Hij was heel sympathiek terwijl ik maar doordraafde over mijn onaantrekkelijk- heidscrisis - eerst, zei ik, was ik verworpen door die ellendige Mark Darcy en toen door die ellendige Daniël, maar toen zei hij, niet bepaald behulpzaam moet ik zeggen: 'Mark Darcy? Is dat niet die beroemde advocaat, die mensenrechtenfiguur?'

Hmm. Nou ja, hoe dan ook. Hoe zit het met mijn mensenrecht om niet te hoeven rondlopen met afgrijselijk onaantrek- kelijkheidscomplex?

23.00 Daniël zal nu niet meer bellen. Z. treurig en gewond.

MAANDAG 9 JANUARI

58 kg, 4 eenheden alcohol, 29 sigaretten, 770 calorieën (z.g. maar tot welke prijs!).

Werk was nachtmerrie. Hele ochtend naar deur gekeken, geen Daniël, u.45 paniek, moest ik alarm slaan?

Toen brulde Perpetua opeens in de telefoon: 'Daniël? Die is naar een bespreking in Croydon. Morgen is hij er weer.' Ze kwakte de hoorn neer en zei: 'God, al die vreselijke meiden die hem de hele tijd opbellen!'

Geschokt greep ik naar mijn pakje Silk Cut. Wie? Wat voor meiden? Kwam op een of andere manier de dag door, ging naar huis, en sprak in vlaag van verstandsverbijstering een boodschap in op Daniels antwoordapparaat (o, ik kan het gewoon niet geloven): 'Hallo, Jones hier. Ik vroeg me af hoe het met je ging en of je die bespreking nog wilde houden over de gezondheid van mijn rok, zoals je voorstelde.'

Ik had de telefoon nog niet neergelegd of ik wist dat het een ramp was. Belde Tom op, die kalm voorstelde het aan hem over te laten; als hij een paar keer naar het apparaat belde kon hij de code vinden om hem terug te laten spoelen en het bericht te wissen. Uiteindelijk dacht hij dat hij erachter was, maar helaas nam

Daniël toen de telefoon op. En Tom zei niet 'sorry, verkeerd verbonden' maar hij hing op. Dus nu heeft Daniël niet alleen die geschifte boodschap gekregen maar denkt hij ook nog dat ik vanavond veertien keer zijn antwoordapparaat heb gebeld en ten slotte, toen ik hem te pakken kreeg, de hoorn erop gooide.

DINSDAG 10 JANUARI

57,5 kg, 2 eenheden alcohol, 0 sigaretten, 998 calorieën (uitstekend, z.g., gewoonweg een heilige).

Kantoor binnengekropen, verlamd door schaamte vanwege boodschap. Ik had besloten mij van Daniël los te maken maar toen hij verscheen, zag hij er slopend sexy uit en maakte hij iedereen aan het lachen zodat ik helemaal in elkaar stortte.

Opeens verscheen 'bericht' boven aan mijn computerscherm.

Bericht Jones

Dank je voor je telefoontje. Cleave

Alle moed zonk me in de schoenen. Dat telefoontje spoorde aan tot een afspraak. Als je dat alleen maar beantwoordt met 'dank je' dan wil dat zeggen... maar even later stuurde ik dit:

Boodschap Cleave

Hou je mond. Ik heb het erg druk met belangrijke dingen. Jones

Na een paar minuten antwoordde hij:

Bericht Jones

Spijt me dat ik je stoorde, Jones, de druk moet verschrikkelijk

zijn. Over en sluiten.

RS. Mooie tieten in dat truitje.

Cleave

... En daar gingen we. De e-mail vloog de hele week over en weer en uiteindelijk stelde hij voor om zondagavond af te spreken. Ik stemde toe, duizelend en gelukzalig. Soms kijk ik om me heen in het kantoor waar we allemaal zitten te tikken en ik vraag me af of iemand ook maar een spat uitvoert.

(Ligt het aan mij, of is zondagavond een raar tijdstip voor een eerste afspraak? Helemaal fout, net als zaterdagochtend of maandag om twee uur 's nachts.)

ZONDAG 15 JANUARI

57 kg (uitstekend), 0 eenheden alcohol, 29 sigaretten (z.z. slecht, in 2 uur n.b.!), 3879 calorieën (walgelijk), 942 negatieve gedachten (ong., uitgaande v. gem. per minuut), 127 minuten (ong.) besteed aan tellen van negatieve gedachten.

18.00 Totaal uitgeput, hele dag lang op afspraak voorbereid. Kunt beter nog boer zijn dan vrouw, je moet zoveel oogsten en sproeien: benen ontharen, oksels scheren, wenkbrauwen epileren, voeten schuren, huid scrubben en insmeren, puistjes uitdrukken, haarwortels verven, wimpers kleuren, nagels vijlen, cellulitis masseren, buikspieren oefenen. Het luistert allemaal zo nauw dat je het maar een paar dagen hoeft te verwaarlozen of het hele zaakje begint al te verkommeren. Ik vraag me weieens af hoe ik eruit zou zien als ik mezelf aan de natuur overliet: op elk scheenbeen complete snorrenbaard, Dennis Healywenkbrauwen, gezicht kerkhof van dode huidcellen, uitbarstende puistjes, lange, omkrullende nagels als Piet de Smeerpoets, stekeblind en hulpeloos onderkruipsel zonder lenzen, uitgezakt lijf met drilkwabben. Gatverdegat- ver. Geen wonder dat meisjes geen zelfvertrouwen hebben.

19.00 Niet te geloven. Toen ik naar de badkamer liep om de laatste land- en tuinbouwactiviteiten af te ronden zag ik het lampje van mijn antwoordapparaat knipperen: Daniël.

'Hoor eens, Jones, het spijt me echt, maar ik ben bang dat ik het vanavond moet laten afweten. Ik heb morgenochtend om

tien uur een presentatie, en ik moet nog vijfenveertig spreadsheets doorwerken.'

Niet te geloven. Hij heeft me laten zitten. Me de hele dag uitgesloofd, dat hele lijf tot hoogspanning opgewerkt, wat een verspilling! Maar je moet niet voor mannen leven. Je moet onafhankelijk zijn, een complete vrouw, die iets betekent.

21.00 Hij heeft wel een toppositie. Wilde misschien eerste afspraak niet bederven door werkzorgen op achtergrond.

23.00 Hmm. Hij had anders best nog eens kunnen bellen. Is waarschijnlijk uit met iets slankers.

5.00 Wat is er mis met mij? Heb niemand. Haat Daniël Cleaver. Wil niets meer met hem te maken hebben. Ga me wegen.

MAANDAG 16 JANUARI

58 kg (hoe kan dat? waarom, waarom nu toch?), 0 eenheden alcohol, 20 sigaretten, 1500 calorieën, 0 positieve gedachten.

10.30 Werk. Daniël nog altijd in vergadering. Misschien was het geen smoes.

13.00 Zag Daniël net weggaan om te lunchen. Heeft geen enkele e-mail gestuurd. Z. depri. Ga winkelen.

23.50 Net uit eten geweest in de Fifth Floor bij Harvey Ni- chols met Tom die maar doordraafde over een nogal pretentieus klinkende 'freelance filmer', ene Jerome. Zat over Daniël te klagen, die de hele middag aan het vergaderen was, en niet meer tegen me zei dan: 'Ha, Jones, hoe gaat het met het rokje?' t.w. om 16.30. Tom zei dat ik niet zo paranoïde moest doen en rustig afwachten, maar ik merkte dat hij niet echt luisterde en alleen maar bezeten van seks over die Jerome wilde praten.

Een dag door de goden gezonden. Om 17.30 verscheen Daniël, als een geschenk uit de hemel, ging met zijn rug naar Perpetua op de rand van mijn bureau zitten, pakte zijn agenda en prevelde: 'Wat zou je zeggen van vrijdag?' Yesssss! Yesssss!

VRIJDAG 27 JANUARI

58,5 kg (maar vol met Genuees eten), 8 eenheden alcohol, 400 sigaretten(dat gevoel tenminste), 875 calorieën.

Zo! Ideale avond in intiem restaurantje in de buurt van Daniels flat.

'Eh... nou, ik neem een taxi,' stamelde ik onhandig toen we na het eten weer op straat stonden. Toen streek hij zachtjes een haar van mijn voorhoofd, legde zijn hand tegen mijn wang en kuste me, ongeduldig en wanhopig. Even later drukte hij me stevig tegen zich aan en fluisterde schor: 'Ik geloof niet dat je een taxi nodig hebt, Jones.'

We waren zijn huis nog niet binnen of we vielen als beesten op elkaar aan en trokken een spoor van schoenen en jasjes door de kamer.

'Ik vind niet dat dit rokje er gezond uitziet,' mompelde hij, 'ik geloof dat het even moet gaan liggen.' Toen hij de rits open begon te maken fluisterde hij: 'Dit is gewoon voor de lol, hè? Ik denk niet dat we er iets serieus van moeten maken.' Na het plaatsen van dit waarschuwingsbord ging hij weer verder met de rits. Het is dat ik aan Sharon en de gevoelsarme zakkigheid moest denken, en dat ik net bijna een hele fles wijn had gedronken, anders zou ik machteloos in zijn armen zijn gevallen. Maar nu sprong ik overeind en trok mijn rokje op.

'Wat een ontzettende flauwekul is dit nou weer,' brabbelde ik, 'wat een valse draaikont ben je, een gestoorde lafaard! Ik moet niets hebben van dat soort zakkigheid. Welterusten!' ·

Het was fantastisch. Je had zijn gezicht eens moeten zien.

Maar nu zit ik weer thuis, in somberheid gedompeld. Ik had misschien wel gelijk, maar ik weet dat mijn beloning eruit bestaat dat ik in eenzaamheid eindig, half opgegeten door een Duitse herder.