Vreemde uitvindingen

De jongens praatten over alles en nog wat, tot Joe zei:

’Hij maakt op mij helemaal niet de indruk dat hij gek is.’

’Dat was mijn mening ook, Joe. De mensen begrijpen hem misschien niet. Maar in ieder geval is het een knappe bol. Dat is zeker!’

'Absoluut!’ beaamde Joe. ’Omdat hij nu een beetje grappig gekleed gaat, wil dat nog niet zeggen dat...’

'Spoken!’ zei een stem. 'Spoken! Weer spoken! Ik zal mijn knoppen moeten indrukken.’

De jongens keken elkaar aan. Wat was er nu weer?

'Is er iets aan de hand, meneer Adar?' vroeg Joe nerveus.

’Wat is dat? Of er iets is? Nee, alleen maar spoken. Ik zal ze moeten verwijderen!’

De jongens keken elkaar aan.

Toen greep Joe de man bij zijn arm en riep:

'Luister eens, meneer Adar...'

'Laat me los! Laat me toch los, jongeman! Ik zal niets doen!'

Frank stopte en draaide zich om. Eben Adar zat zachtjes te jammeren.

'Laat hem nu maar, Joe,' zei Frank. ’Hij voelt zich al beter.’

Joe liet hem los. De oude man zuchtte en keek de jongens rustig aan. ’We zijn nu vlak bij huis, is het niet?’ vroeg hij met een glimlach.

De jongens gaven elkaar een blik van verstandhouding. Z’n aanval was althans voorlopig over.

'Ja, meneer Adar. Nog een kwartiertje,’ zei Joe, en tegen Frank: 'Rij jij maar, ik ga achterin zitten.’

'Jullie moeten weten,' begon de oude man toen ze wegreden, ’dat ik een groot geheim heb, dat jongens zoals jullie vast interesseert. De meeste jongens houden van uitvindingen.’

’Denkt u?’ vroeg Joe en hij keek Adar eens aan, een beetje bang voor een nieuwe aanval.

'Vast,' hernam de oude. 'Wacht maar tot we thuis zijn. Dan zullen jullie wonder op wonder aanschouwen. Eh, misschien wel een spook. Maar ik heb nóg een groot geheim...'

Hij zweeg tot de auto voor het landhuis stopte.

'Dank je, jongens,’ zei Adar terwijl hij uitstapte. 'En bedankt voor alle moeite. Goedenacht.’

Hij draaide zich om en liep naar de veranda. De jongens keken elkaar aan.

’We kunnen deze kans niet voorbij laten gaan, Frank,’ fluisterde Joe.

'Natuurlijk niet! Meneer Adar! Meneer Adar!’ riep Frank de verdwijnende figuur na.

’Wel?’

’Ik eh... zoudt u Joe en mij een beetje water willen geven?’

'Vanzelfsprekend, hoor! Kom maar even binnen,’ zei Adar vriendelijk. Hij opende vier sloten in de eiken deur en duwde hem open. Met kloppende harten gingen de jongens naar binnen.

’Jullie zullen water te drinken krijgen zoals je nog nooit gedronken hebt,’ zei Adar geheimzinnig. ’Wacht maar.’ Hij verliet de kamer.

’Is het verstandig om het op te drinken?’ vroeg Joe.

’Afwachten. Misschien moeten we wel.’

De deur ging open en Adar kwam weer binnen met een dienblad waarop twee grote glazen met een kleurloos vocht erin stonden.

'Drink dit maar op, jongens, en jullie zullen een van mijn geheimen kennen, zelfs voelen,' lachte hij.

De jongens keken naar hun glazen en toen naar elkaar.

’Nou, vooruit, drink, wat staan jullie te wachten. Drink en je zult ruimschoots beloond worden.’

Hij keek hen vol spanning aan.

Frank verzamelde al zijn moed en nam een slok. Joe volgde zijn voorbeeld.

’Zeg, ik voel me buitengewoon,’ zei Frank toen het water op was.

’Het is net of ik zweef. Hoe is dat mogelijk en dat door gewoon water. Hoe is het mogelijk!’

’Hèhè, ik zei het wel dat je het zou voelen,’ zei Adar. ’En nu zal ik jullie eens wat anders laten zien. Kom mee!’

Nieuwsgierig volgden de jongens de vreemde uitvinder en kwamen via een hal in een goed verlichte kamer. Langs de kant stonden allemaal potten met bloemen.

'Zien jullie wel dat er geen aarde in de potten zit? Ze groeien door elektriciteit,' legde hij uit.

De jongens stonden stomverbaasd.

’Ze zijn prachtig. En wat is er met die kippen, meneer Adar?’ vroeg Frank.

’Ah, nog een uitvinding van me. Eh, niet m’n grootste... nee. Maar deze kippen, jongens, leggen vijf maal zoveel eieren als gewone.’

’Vijf maal...!’ riep Joe uit.

’Zeker! Jullie zien dat ik ze geplaatst heb in een kooi omwoeld met elektrisch draad. Het magnetisch veld dat zo ontstaat is verantwoordelijk voor de groei van elektronen. Maar dat interesseert jongelui toch niet, die technische details. Luister.’

Hij zette een grote dynamo aan. Ze hoorden een spetterend geluid. De rillingen liepen hen over de rug.

’Kijk naar de ramen, jongens. Kijk naar die ijzeren spijlen. Zien jullie iets?’

’Ja, allemaal vonkjes met regelmatige tussenpozen.’

’En wat...,’ begon Joe.

’Kevers, vliegen, muggen,’ legde Adar uit. 'Ieder ding eigenlijk wordt geëlektrificeerd en gedood. Alles, behalve mensen. Die krijgen alleen maar een schok.’

’Waarom bent u zo humaan tegenover mensen?’ kon Frank niet nalaten op te merken.

’Haha, je bent nieuwsgierig, hè,' zei de oude man met glinsterende ogen. ’Voor mensen die lastig zijn of indringers heb ik iets anders. Voor spoken speciaal, hahahaha!’

Op dat moment deed een donderslag het huis trillen. Adar keek bedenkelijk naar buiten.

’Dat wordt een zware storm,’ mompelde hij. ’Jullie moeten hier maar de nacht doorbrengen. Het is nu levensgevaarlijk om naar buiten te gaan. Zelfs al zou je alleen maar van het huis naar jullie auto lopen.’

’Mag ik vragen waarom?’ informeerde Joe.

’Je zou onmiddellijk door de bliksem aangetrokken en gedood worden, jongeman. Het elektronische veld tussen het huis en de magnetische ring die ik daarom gelegd heb, is de oorzaak dat...,’ hij kuchte even, ’maar genoeg. Jullie zullen wel hongerig zijn. Ik zal wat halen.’ Hij liet de jongens alleen in de zitkamer.

Joe keek zijn broer aan en vroeg: ’Zullen we blijven, Frank?’

’Als het waar is wat hij zegt, en dat is het waarschijnlijk, doen we er beter aan inderdaad te blijven.’

'Laten we hem iets over Beeson vragen.’

'Nee, dan krijgt hij misschien weer een nieuwe aanval. We kunnen ons beter van de domme houden en vannacht, als hij slaapt, het huis doorzoeken.’

'Uitstekend.'

In een kamer boven hen stond de oude man. Een glimlach kwam om zijn mond toen hij de woorden van de jongens, die uit een soort luidspreker, die voor hem op tafel stond, kwamen, hoorde.

'Zo,' zei hij met krakende stem. 'Dat is interessant. Zeer interessant. Inderdaad. Hoe verstandig van mijn geniale brein om deze apparatuur in mijn huis aan te brengen zodat ik in staat ben alle gesprekken die hier gevoerd worden te beluisteren. Geniaal... Buitengewoon GENIAAL! Hahaha!'