In dokter McClure's wachtkamer stonden twaalf blauwe stoelen. Op de witte formica tafeltjes daar tussenin lagen oude, beduimelde tijdschriften. De receptioniste droeg een beige broek en een strak truitje. Ze had kauwgom in haar mond en zat verwoed op het toetsenbord van haar computer te tikken.

McClure ontving Boldt in zijn spreekkamer. Die kamer was klein, maar er hing toch de wetenschappelijke atmosfeer die een dokter waardig was. Boldt had een groot respect voor de medische stand en McClure was geen uitzondering. Hij was ongeveer van Boldts leeftijd, had grijzend, krullend haar en een ongedwongen glimlach.

'U wilt iets over Betsy Norvak weten?' Vriendelijk, begrijpend.

'Ze was uw patiënte?'

'Was?'

is.'

is er iets dat ik zou moeten weten, brigadier? Het is geen onderzoek naar medische handelingen?'

'Nee.'

'Niets dat in enig opzicht met een medische fout te maken kan hebben?'

'Nee.'

'Goddank. U zult mijn ongerustheid wel begrijpen.'

Boldt wist dat de goede dokter meer aan verzekeringspremies betaalde dan Boldt verdiende. 'Ja.'

'En hoe kan ik u helpen?'

'Haar vriend, een zekere Montrose, had het over problemen met haar arm. We vonden een mitella in haar badkamer. Die zag er intensief gebruikt uit.'

'Zeg maar versleten. Ja, dat klopt.'

'Tennisarm?' vroeg Boldt.

McClure glimlachte. 'Windsurfarm?' Het was blijkbaar maar plagerij. 'We weten de oorzaak van de ontsteking niet. Ik denk dat er meerdere factoren in het spel zijn, maar dat windsurfen is vast en zeker niet bevorderlijk geweest.'

Boldt vroeg naar haar conditie van twee weken geleden, en McClure beschreef het als vergevorderde een-of-ander-itis. Hij dacht dat ze nooit had kunnen windsurfen zonder daarbij extreme pijn te lijden. De arts wees op een model van de botten in een arm. Hij maakte Boldt op de elleboog attent, vuurde nog een salvo medische termen af en boog de arm een paar keer.

'Zou u die elleboog herkennen?' vroeg Boldt.

'Misschien. Vooral op röntgenfoto's. Suggereert u wat ik denk dat u suggereert?'

'Hoe zit dat? Die röntgenfoto's, bedoel ik.'

'We hadden nog niet geopereerd.' Hij keek in het dossier. 'Over een week of drie moet ik een orthoscopisch onderzoek doen. Alleen om te kijken hoe erg de ontsteking is.'

'U had het over röntgenfoto's.'

'Ja. Er heeft zich wat calcium in haar gewricht gevormd. Nu is het de vraag of we moeten proberen dat weg te schrapen of niet. Soms heeft het resultaat. Soms niet.'

'Maar u kunt dat calcium op de röntgenfoto's zien?'

'Natuurlijk.'

'En u hebt röntgenfoto's van haar elleboog?'

'Jazeker.'

Boldt boog zich naar voren. 'Mag ik die een paar uur lenen?'

ik zou u graag willen helpen, mr. Boldt, maar ik kan u die foto's niet zonder toestemming van mevrouw Norvak meegeven. Of anders zou u een gerechtelijk bevel moeten hebben. Als we het correct kunnen regelen, zal ik u graag helpen.'

Dixons mededeling dat de röntgenfoto's van de tandarts overeenkwamen, drong nu pas goed tot Boldt door. Hij voelde zich somberder dan ooit. Hij had de ene tegenstrijdigheid na de ander gevonden, en nu hadden die tandartsfoto's hem de wind uit de zeilen genomen. Een uur geleden had hij er nog heel wat onder willen verwedden dat Norvak niet de vrouw van Alki Point was. Maar nu...

Boldt keek de dokter aan. 'Als ik u nu een röntgenfoto van iemands elleboog bracht en als ik u dan vroeg die met Norvaks foto te vergelijken ? Kunt u dat voor me doen?'

'Dat is acceptabel voor mij. Daar heb ik geen moeite mee.'

'Kunt u tijd voor me vrijmaken?'

'We kunnen haar röntgenfoto's binnen een paar minuten in handen hebben. Ik zal u graag van dienst zijn.'

Boldt was al opgestaan. Hij knikte.

'Hebt u daar naar laten kijken ?' McClure wees naar Boldts voorhoofd. 'Het ziet er niet zo best uit.'

Hij kreeg geen antwoord.