5 De verdwijning van Tina Akersloot uit Haarlem

Profiel van de moord:

Plaats: Haarlem

tijd : zaterdag 14 februari 1970 om kwart over vijf

Slachtoffer : 68-jarige weduwe Tina Akersloot (1901)

Afloop : onbekend

Haarlem, 1970, door een van onze correspondenten – In de nacht van 1 op 2 februari 1970 zag een vrouw in de Haarlemse Schoonenbeekstraat hoe haar overbuurvrouw, de 69-jarige weduwe Tina Akersloot in haar nachtjapon de straat op liep in gezelschap van een jongeman. De weduwe maakte een versufte indruk. Deze jongeman hielp haar in zijn auto en reed met haar de nacht in. Dat was om 05.15 uur bij haar woning aan de Bakenessergracht. Sindsdien is er van haar nooit meer een spoor gevonden...

Twee dagen later klopt een vriendin aan bij de oude weduwe, maar er wordt niet opengedaan. Na enige dagen wordt de politie gealarmeerd. Wanneer ze aankloppen, wordt er wel opengedaan door een jongeman. Die jongeman is – zo blijkt later – dezelfde man die samen met mevrouw Akersloot op 2 februari de nacht in reed in zijn auto. Hij wordt gearresteerd en meegenomen naar het bureau. De woning wordt doorzocht en van de weduwe ontbreekt elk spoor. Men vindt enkel één slof van zeehondenbont.

De jongeman was de 25-jarige Paul de R. Hij blijkt in Nieuw-Zeeland al enige malen in aanraking te zijn geweest met de politie wegens verduistering bij veehandelaren en hij werd daar in 1965 ook verdacht van een ontvoering van een vooraanstaand man. Paul de R. ontkent de weduwe Akersloot te hebben laten verdwijnen en zegt dat hij het huis van de weduwe heeft gekocht. Maar dat bleek een leugen. Politieverhoorders menen te maken te hebben met een krankzinnige persoonlijkheid.

Als men een paar dagen later in de auto van Paul de R. een schop vindt met bloed en zand erop, geeft Paul de R. uiteindelijk toe dat Tina Akersloot dood is. Ze zou onwel zijn geworden tijdens hun nachtelijke ritje en meteen daarna zijn gestorven. Hij heeft haar, naar eigen zeggen, begraven op een kerkhof ten noorden van Haarlem. Maar wanneer men daar na enige opgravingen het lijk van de weduwe niet kan vinden, trekt Paul de R. deze verklaring weer in.

Paul de R. wordt een jaar later voor de rechtbank geleid, die hem een jaar later vrijspreekt wegens het ontbreken van het stoffelijk overschot van de weduwe.

In 2004 is De R. opnieuw verdachte. Hij wordt dat jaar veroordeeld voor moord op Hans en Ria Muller uit Baarn, die beiden eind 1999 verdwenen. De politie had niets in de gaten en De R. beweerde dat het echtpaar naar een religieuze sekte in België was verdwenen. Uiteindelijk ontmaskert misdaadverslaggever Peter R. de Vries hem als een geraffineerd oplichter en gewetenloos moordenaar. De R. kreeg in 2005 uiteindelijk levenslang wegens de dubbele moord op echtpaar Muller en bankfraude.

Van de weduwe ontbreekt tot op de dag van vandaag elk spoor…

In februari 2004 heeft het Korps Landelijke Politiediensten ( klpd ) in Haarlem – naar aanleiding van enkele tips – nog gezocht naar de stoffelijke resten van de weduwe. Er werd gezocht in het Frederikspark en het Florapark. Op de eerste plek werd de grond tot meters diep afgegraven. Een 87-jarige vrouw die tegenover het park woonde, zegt dat ze in de periode dat Akersloot verdween ’s nachts twee mannen heeft zien graven. Het lichaam is echter nooit gevonden…